You are currently browsing the tag archive for the ‘Εις δόξαν Θεού’ tag.
Αυτά τα λέω, όχι μόνο για να με επαινείτε, αλλά και για να τα δείξετε με τα έργα σας .
Διότι αν η διήγησις των συμφορών, που μας βρίσκουν, σε ανθρώπους και η διεκτραγώδησις των συμφορών χαρίζουν κάποια παρηγοριά σ’ εκείνους που πονούν και κατά κατά κάποιο τρόπο κάποια βαθιά αναπνοή, πολύ περισσότερο θα αισθανθής κάποια μεγάλη ανακούφιση και παρηγοριά, αν εξομολογηθής στον Κύριό σου τα παθήματα της ψυχής σου.
Όπως σημειώσαμε, στο διαμέρισμα των Βόινο-Γιασενέτσκι φυλάσσονται πολλά προσωπικά αντικείμενα του Αγίου. Κάποια απ’ αυτά παραχώρησαν στο μουσείο της μονής της Αγίας Τριάδος στη Συμφερούπολη και κάποια στην ιερά μονή Σαγματά.
Οι συγγενείς του Αγίου φυλάσσουν κι ένα ακόμη κειμήλιο : την πνευματική διαθήκη του Αγίου προς τα παιδιά και τα εγγόνια του. Είναι το κύκνειο άσμα του Αγίου. Την υπαγόρευσε στη γραμματέα του Ε. Λέικφλεντ.
«Από τα βάθη της καρδιάς μου φώναξα δυνατά προς εσένα Κύριε, Κύριε άκουσε τη φωνή μου» ( Ψαλμ. 129, 1 ) . Τι σημαίνει «από τα βάθη»;
Όχι απλώς με το στόμα ούτε απλώς με τη γλώσσα μου, διότι τα λόγια ξεχύνονται και όταν ακόμη η σκέψη μας πλανιέται˙ αλλά από τα βάθη της καρδιάς , με πολλή φροντίδα και προθυμία, από αυτά τα θεμέλια της διάνοιάς μου.
Στην Λίμνη της Ευβοίας ζούσε και εργαζόταν ένας γιατρός που ονομαζόταν Μαντζώρος.
Σαν γιατρός ήταν πολύ καλός, αλλά δεν πίστευε στο Χριστό και μάλιστα δεν ήθελε να ακούει συζητήσεις σχετικές με την θρησκεία και την ψυχή. Καταφερόταν εναντίον της θρησκείας και οι απόψεις του ήταν σκληροπυρηνικές στο θέμα του Χριστιανισμού.
Ο Όσιος Λωτ επισκέφθηκε τον αββά Ιωσήφ και τον ρώτησε:
«Αββά , εγώ κάνω λίγη προσευχή, λίγη νηστεία, λίγη μελέτη και ησυχία και προσπαθώ να διατηρώ τον νου μου καθαρό από κακούς λογισμούς. Τί άλλο να κάμω;»
Τότε ο Ιωσήφ σηκώθηκε όρθιος , άπλωσε τα χέρια του στον ουρανό και ω του θαύματος ! τα δέκα δάκτυλά του έγιναν σαν λαμπάδες αναμμένες, και λέγει στον Λωτ:
– Γέροντα, πονάει το δόντι μου.
– Δεν είναι καλά να πονέσης λίγο, για να ωφεληθής και λίγο; Κάνε ένα κομποσχοίνι στον Άγιο Αντίπα , που βοηθάει στον πονόδοντο, και θα σου περάση ο πόνος.
– Έκανα, Γέροντα, και δεν πέρασε.
– Φαίνεται κάτι θα φταίη. Αν του πης: «από τώρα θα είμαι πιο προσεκτική σε όλα», αμέσως ο Άγιος θα βοηθήση. Ο Άγιος Αντίπας είναι μεγάλος Άγιος! Πόσο ευαρέστησε τον Θεό! «Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός11», λέει στην Αποκάλυψη.
– Πώς κατεβαίνει, Γέροντα, ο νους στην καρδιά;
– Όταν πονάει η καρδιά, κατεβαίνει ο νους στην καρδιά. Πώς πονάει η καρδιά; Όταν σκέφτομαι τις ευεργεσίες του Θεού και την δική μου αχαριστία, η καρδιά κεντιέται, πονάει, και ο νους πηγαίνει εκεί.
– Γέροντα, όταν έχω πονοκέφαλο, δεν μπορώ να προσευχηθώ.
– Αν πονάει το πόδι σου και εκείνη τη στιγμή κόψης με το μαχαίρι το χέρι σου, ξεχνάς τον πόνο του ποδιού και σκέφτεται το χέρι.
«Κάποιος Μοναχός, απογοητευμένος από τον τρόπο της ζωής του, ρώτησε ένα πνευματικό πατέρα.
-Τι να κάμω; Οι λογισμοί μέσα μου φουντώνουν και μου λένε: “Πολύ αργά διάλεξες τη μοναχική ζωή. Δεν μπορείς να σωθείς” .
Τότε ο Γέροντας του είπε:
– Να ξέρεις, Αδελφέ , πώς και αν δεν μπορούμε να μπούμε στη Γη της Επαγγελίας, μας συμφέρει να αφήσουμε τα κόκκαλά μας στην Έρημο, παρά να επιστρέψουμε στην Αίγυπτο»! Ιωάννης Μόσχος ( PG 87, 3100 ) .
Ο σεβαστός Γέροντας Γεράσιμος o Υμνογράφος ανέφερε ότι είχε δώσει στον πάμφτωχο Καρουλιώτη ασκητή Φιλάρετο διακόσιες δραχμές το έτος 1935 , καθότι ο Φιλάρετος βρέθηκε σε μία μεγάλη ανάγκη:
«Τον είχα δει πολύ στενοχωρημένο και του είπα: Μη στενοχωριέσαι, αββά. Πάρε τα χρήματα αυτά. Δεν χρειάζεται να μου τα επιστρέψεις. Κάνε μια προσευχή στον Πανάγαθο Θεό να με ελεήσει».
Η απαίδευτη και απλή γυναίκα, που μαθητεύει στην Εκκλησία, γίνεται των σοφών σοφωτέρα. Γνωρίζει το Ευαγγέλιο, χωρίς να ξεύρη να διαβάζη. Αφηγείται πανέμορφα τους βίους Αγίων.
Ξεχωρίζει την καθημερινή από την σκόλη, την νηστεία από την κατάλυση. Του Γένους τις τυράγνιες και τα βάσανα διηγείται με καιόμενη καρδιά.
-Σαν σήμερα, παι’άκια μου, οι Τούρκοι μας πήραν την Πόλη. Το αίμα έτρεξε ποτάμι στα λιθόστρωτα.
Πρόσφατα σχόλια