του Άη-Γιώργη του φτωχού, του Μεθυστή, του Σποριάρη…(3 Νοεμβρίου)

Σήμερα (3 Νοεμβρίου), εορτάζεται η μνήμη του Άη-Γιώργη του «μικρού» ή του «φτωχού», όπως τον ονομάτισε ο λαός μας για να τον διακρίνει από τον άλλο Άη-Γιώργη, το μεγάλο, τον Τροπαιοφόρο.

Τούτος, ο Αη-Γιώργης, ο μικρός, κατέληξε και ξεχασμένος, πλέον, μπροστά στην επιβλητική μορφή του συνωνόματού του φημισμένου δρακοντοκτόνου καβαλάρη!

Χαρταετοί και Καθαρά Δευτέρα..

«Είναι περίεργο ότι την Καθαρή Δευτέρα μας, που είναι τόσο αυστηρά (και πολύ εθελοντικά) νηστίσιμη, γίνεται, στο ελληνικό ύπαιθρο (*βγαίνουμε στο ύπαιθρο ακριβώς για να τονίσουμε την έννοια του καθαρμού…), η πιο εκδηλωτική γιορτή κοινωνικής επικοινωνίας και χαράς, με συσσωρευμένα (κούλουμα) κοινά αγαθά, ορεκτικότατους θαλασσινούς ή άλλους μεζέδες (που τους ζηλεύει η απαγορευμένη κρεωφαγία) και με κρασί σε άφθονη παροχή.

Παναγιά Πολυσπορίτισσα (21 Νοεμβρίου)

Γράφει η Μαρία Ν. Αγγέλη Δρ. Κοινωνικής Λαογραφίας

.

«Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε

 όμως ξεχάσατε πως είμαι σπόρος»

(Nτίνος Χριστιανόπουλος)

Τα  Εισόδια της Θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου, είναι μια γιορτή που συνδέεται με τη σπορά. Ανάλογα με τον τόπο και τις κλιματολογικές συνθήκες , η σπορά κατά την ημέρα αυτή αλλού είναι στο τέλος και αλλού στο μέσον της. Αν είναι στο τέλος, τότε η ονομασία που αποδίδουν στην Παναγία είναι «Αποσπερίτισσα». Αν είναι στο μέσον «Μεσοσπερίτισσα».

Ο λαός θεωρεί την Παναγία, εκτός των άλλων, προστάτρια της σοδειάς, γι’ αυτό κατά την αρχαία συνήθεια, την «πανσπερμία», εισάγει στο ναό πολυσπόρια. Έτσι,  προκύπτει και η ονομασία « Πολυσπορίτισσα»……

…και τ’αγιού Παντελεήμονα γιομάτο το κοφίνι!

«Της Αγιά Μαρίνας ρούγα και τ’Αη-Λια σταφύλι

και τ’Αγιού Παντελεήμονα γιομάτο το κοφίνι!»

Αμέσως μετά την αγία Παρασκευή, γιορτάζει ο άγιος Παντελεήμων.. Σαν τους χιώτες δυο-δυο, πάνε τούτοι οι άγιοι, διάσημοι για τις θεραπευτικές τους ικανότητες, κι εορτάζονται πανηγυρικά σε πολλά χωριά της υπαίθρου μας. Σε πολλές περιοχές, μάλιστα, στην πανήγυρι του αγίου Παντελεήμονος επιτελείται θυσία ζώου και κοινή συνεστίαση των πιστών, το λεγόμενο κουρμπάνι.

Ο άγιος αυτός είναι ο κατεξοχήν προστάτης των αναπήρων, καθώς θεωρούνταν ιατρός και μάλιστα ανάργυρος (<α στερητικό+άργυρος,αργύρια, εξ ου και οι Άγιοι Ανάργυροι, επίσης αγίοι θεραπευτές που δεν πληρώνονταν). Εξ ου κι η παροιμία «Κουτσοί, στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα ξεπεζεύουνε!»