You are currently browsing the tag archive for the ‘Δεκαπενταύγουστος’ tag.
Έλενα
Κοίταζέ με! Κανένα βλέμμα δεν ακούμπησε τις κρυφές μου γωνιές και τις κρυφές μου πληγές τόσο απαλά, όσο το δικό Σου….
Κοίταζέ με, σε παρακαλώ, για να πιαστώ από μια ηλιαχτίδα των οφθαλμών Σου και να βγω στο φως.
Προ καιρού, το Καλοκαίρι του 2009 , ήλθε ένα πούλμαν με προσκυνητές από το Χαλάνδρι. Μία ευσεβής κυρία, ώριμη κατά την ηλικία, φανερά συγκινημένη μετά την προσκύνηση της ιεράς εικόνος της Θεομήτορος, μας διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό:
«Πριν μερικά χρόνια, είπε, που είχα το αγοράκι μου οκτώ ετών, εργαζόμουν, γιατί είχα ανάγκη, σ’ έναν γιατρό και περιποιόμουν τον γέροντα και ασθενή πατέρα του.
αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος
Πώς θα ήταν η ζωή χωρίς Αυτήν, την Μάνα, την Ελπίδα, την Παρηγοριά, την Παναγιά μας;
Ποιανού το όνομα θα κράζαμε σε κάθε ανάγκη και ευτυχία;
Ποιό χέρι άγιο θα σκούπιζε τα δάκρυα του πόνου;
π. Λίβυος
Πέρα από όλα τα θεολογικά σπουδαία που οφείλει και μπορεί να πει κανείς για την Παναγία μας, χρειάζεται και μια προσωπική γνωριμία μαζί της.
Μια σχέση, ένα βίωμα οικείωσης της ελπιδοφόρας και παραμυθητικής Παρουσίας της. Τι χρειάζεται θα ρωτήσει κανείς για να αρχίσει να γνωρίζει και να γεύεται την αισθητή παρουσία της;
Φωτογραφία & Κείμενο: Νίκος Ψιλάκης
Αχ αυτά τα μικρά ελληνικά εκκλησάκια! Με τα τρεμάμενα καντήλια, τις ανοικτές πόρτες και τις επιγραφές που χάρασσαν οι παλιοί στα ανώφλια.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, πρώτο μισό του Αυγούστου, ξαναπαίρνουν την αρχέγονη γαλήνη τους, σμίγουν τα θυμιάματα με τις μυρωδιές του γιασεμιού, του βασιλικού και του νυχτολούλουδου, αντηχούν οι ψαλμωδίες στους δρόμους.
Πλησίαζαν οι μέρες της γιορτής της Μεγαλόχαρης. Εκείνο το ανέμελο καλοκαίρι στο χωριό έμελλε να μην το ξεχάσω ποτέ!
Η καλή μου η γιαγιά είχε ώρα να ακούσει τη φωνούλα μου και με αναζήτησε στην αυλή φωνάζοντας το όνομά μου, αλλά απάντηση δεν πήρε.
Η εικόνα φυλάσσεται στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό της Παναγίας Κοσμοσώτηρας που βρίσκεται στην κωμόπολη των Φερών, στο νοτιοανατολικό άκρο του Νομού Έβρου και δίπλα στον ομώνυμο ποταμό.
Η Παναγία του Χάρου
Στο νησί της Κεφαλονιάς, μεταξύ των χωριών Τρωγωνιάτα και Δεμουτσαντάτα, κοντά στο Αργοστόλι, παρατηρείται ένα φαινόμενο θαυμαστό, το οποίο δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας ούτε και στα παράξενα της φύσης.
Ανάμεσα λοιπόν στα δύο χωριά η ευσέβεια των χριστιανών έχτισε ένα εξωκκλήσι στη χάρη της Παναγίας.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Το πρόσωπο της Παναγίας μας είναι ανάσα για την καρδιά και την σκέψη μας. Δεν είναι μόνο η εικόνα και η εμπειρία της Μάνας που προσεύχεται για όλους μας, μας αγκαλιάζει, μας νοιάζεται, μας παρηγορεί.
Είναι και το υπόδειγμα της ταπείνωσης που δοξάζεται. « Επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού ο Κύριος, ιδού γαρ από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί» αναφωνεί η ίδια στην επίσκεψή της στην Ελισάβετ.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Ο Αύγουστος στην Ελλάδα δεν είναι μήνας…
Είναι η αγάπη των Ελλήνων για την Παναγία…
Είναι η δίψα των πιστών για το βλέμμα Της…
Είναι η δοξολογία της θάλασσας για τον ωκεανό της ταπείνωσής Της…
Είναι η παράκληση του ήλιου για την φωτεινή σιωπή Της…
Είναι η μέθη των αστεριών από το πέρασμά Της…
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια