You are currently browsing the tag archive for the ‘Δεκαπενταύγουστος’ tag.
Η Παναγία του Χάρου
Στο νησί της Κεφαλονιάς, μεταξύ των χωριών Τρωγωνιάτα και Δεμουτσαντάτα, κοντά στο Αργοστόλι, παρατηρείται ένα φαινόμενο θαυμαστό, το οποίο δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας ούτε και στα παράξενα της φύσης.
Ανάμεσα λοιπόν στα δύο χωριά η ευσέβεια των χριστιανών έχτισε ένα εξωκκλήσι στη χάρη της Παναγίας.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Το πρόσωπο της Παναγίας μας είναι ανάσα για την καρδιά και την σκέψη μας. Δεν είναι μόνο η εικόνα και η εμπειρία της Μάνας που προσεύχεται για όλους μας, μας αγκαλιάζει, μας νοιάζεται, μας παρηγορεί.
Είναι και το υπόδειγμα της ταπείνωσης που δοξάζεται. « Επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού ο Κύριος, ιδού γαρ από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί» αναφωνεί η ίδια στην επίσκεψή της στην Ελισάβετ.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Ο Αύγουστος στην Ελλάδα δεν είναι μήνας…
Είναι η αγάπη των Ελλήνων για την Παναγία…
Είναι η δίψα των πιστών για το βλέμμα Της…
Είναι η δοξολογία της θάλασσας για τον ωκεανό της ταπείνωσής Της…
Είναι η παράκληση του ήλιου για την φωτεινή σιωπή Της…
Είναι η μέθη των αστεριών από το πέρασμά Της…
Μόνο το δάκρυ μπορεί να περιγράψει κάπως αυτό που η καρδιά αισθάνεται σαν βρίσκεσαι στην Τήνο. Ένας μαγνήτης που διαρκώς την τραβά νύχτα και μέρα είναι η Μεγαλόχαρη Μάνα .
Ένας ύμνος που δεν σταματά ούτε ελάχιστα να σε συγκλονίζει , καθώς ανεβαίνεις τον ανήφορό της : Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην . Αινείτε ουρανοί Θεού την δόξαν !
Φώτης Κόντογλου
Σήμερα που κοιμήθηκες, θαρρείς πως η χαρά γίνηκε πιο μεγάλη, η θλίψη άλλαξε σε αγαλλίαση, η ελπίδα ζωήρεψε αντί να αποσκιάσει και πλημμύρησε τις καρδιές μας.
Σήμερα τ’ αγέρι φυσά γλυκύτερα στα κουρασμένα πρόσωπά μας, τα δέντρα σαν να γενήκανε πιο χλωρά, τ’ αυγουστιάτικο κύμα σαν να αρμενίζει πιο δροσερό μέσα στο πέλαγο και αφρίζει φουσκωμένο από χαρά μεγάλη, το κάθε τι πανηγυρίζει κι’ αγάλλεται…
Η Παναγία Τρικουκκιώτισσα και κλαδί τρικουκκιάς.Σύνθεση του Γιώργου Αλεξίου.
Κείμενο Γιώργου Αλεξίου
Η Παναγία, η άσπιλη μητέρα του Χριστού μας, είναι, ως γνωστόν και η πνευματική μητέρα του Έθνους μας και γι΄ αυτό τιμάται αναλόγως απ’ όλους τους Έλληνες.
Στο σεπτό και τίμιο πρόσωπό της είναι αφιερωμένοι πάμπολλοι περικαλλείς ναοί, που βρίσκονται κτισμένοι σε όλες σχεδόν τις πόλεις και τα χωριά της πατρίδας μας, καθώς και σε πολλές εξοχικές τοποθεσίες της.
Όταν ο πατριάρχης Ιακώβ, αναχωρώντας από τη πατρική εστία, εξαιτίας της κατ’ αυτού απειλής του αδελφού του Ησαύ, έφθασε κοντά στη δύση του ηλίου σε έρημο τόπο, πήρε έναν λίθο, τον έβαλε κάτω από το κεφάλι του και κοιμήθηκε.
Είδε τότε σκάλα στηριγμένη στη γη, της οποίας η κεφαλή έφθανε στον ουρανό και οι Άγγελοι του Θεού ανέβαιναν και κατέβαιναν σε αυτήν, ο δε Κύριος στηριζόταν πάνω της…
Μετά τις άγιες ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, της Εβδομάδας των Παθών και της Αναστάσεως του Κυρίου, που βρήκαν τους πιστούς κατ’ οίκον με τις εκκλησίες κλειστές, διαφορετικός είναι φέτος και ο εορτασμός της μεγάλης θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Αύριο, όπου υπάρχει ελληνισμός τιμάται η Παναγία με μάσκες και χωρίς περιφορές του Επιταφίου και λιτανεύσεις των ιερών εικόνων.
Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος
Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά (14 Αυγούστου 2006)
«Η γιορτή της Παναγίας είναι εθνική»
Επειδή έχομε μόνοι μας και όλοι μας έχουμε τη συνείδησή ότι είμαστε αμαρτωλοί άνθρωποι και ότι όταν θα κλείσομε τα μάτια θα παρουσιαστούμε στο Βήμα του Αδέκαστου Κριτή και εκεί δεν έχομε τι να πούμε, τι απολογία να πούμε όταν ο Θεός μας ρωτήσει για αυτό, για αυτό, για αυτό, και το ένα και για το άλλο.
Τότε λέμε να έχομε τους Αγγέλους, να έχομε την Παναγία μας τουλάχιστον η οποία μας αγαπάει είναι η Μάνα μας.
Φυγή Ιησού Χριστού στην Αίγυπτο – Ιωάννης Χαρίλαος Βράνος
Νώντας Σκοπετέας
Αναμνήσεις παιδικές , καλοκαιρινές . Χρόνια ανέμελα και νοσταλγικά αθώα . Αμέριμνα από τα βιωτικά ! Χαρούμενα αληθινά ! Μυρωδιές , ήχοι και γεύσεις που ακόμα και σήμερα σαν κλείσεις τα μάτια σου , σε μεταφέρουν σε αυτό το υπέροχο και ανόθευτο χθες !
Κάθε γενιά έχει τα δικά της ξεχωριστά θυμητάρια …Όσο πιο παλιά, τόσο πιο απλά με μια αξέχαστη και απερίγραπτη συνάμα αγνότητα . Εκείνα τα παιδιά γίνηκαν σήμερα γονιοί .
Πρόσφατα σχόλια