Η Κυρά της Ρω: «Παράδειγμα καρτερίας και άδολου πατριωτισμού» (1890 -13 Μαΐου 1982)

Του Ντίνου Αυγουστή

Στην Ρω την μικρή αυτή βραχονησίδα μια ανάσα από τα τουρκικά παράλια έζησαν ο Κώστας και η Δέσποινα Αχλαδιώτη. Με μια μικρή ψαρόβαρκα ήρθαν από το Καστελόριζο στης Ρω το ακρογιάλι, στα 1927, τότε που οι περισσότεροι κάτοικοι του Καστελόριζου έφευγαν μετανάστες να βρουν την τύχη τους στην μακρινή Αυστραλία!

Δούλεψαν σκληρά πάνω στον βράχο και έφτιαξαν το σπιτικό τους. Παιδιά δεν ήρθαν δυστυχώς, ήρθαν, όμως, πολλές συμφορές. Οι συμφορές και οι φουρτούνες κτυπούν πολλές φορές και τα καλοτάξιδα καράβια. Ένα τέτοιο κύμα ήρθε και σάρωσε και την δική τους ζωή.

Η κυρά της Ρω «παράδειγμα προς μίμηση σε δύσκολους καιρούς»

(1898- 13 Μαΐου 1982)

Εύη Ρούτουλα

Καθημερινά πλέον γίνονται ατελείωτες συζητήσεις για την σκληρή πραγματικότητα που ζει η Ελλάδα: οι περισσότεροι νέοι -και όχι μόνο-Έλληνες ξενιτεύονται για να βρουν εργασία και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.

Οι ηλικιωμένοι βλέπουν τη σύνταξή τους να μειώνεται επικίνδυνα, οι εργαζόμενοι αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές και να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους. Και το χειρότερο από όλα, είναι η άσχημη ψυχολογία, το άγχος, η έλλειψη ελπίδας.

Δέσποινα Ἀχλαδιώτη «Ἡ κυρά τῆς Ρῶ»:Τήν ἑλληνική σημαία θέλω νά μοῦ τή βάλουν μαζί μου στόν τάφο.

Ἕλληνες μή ξεχνᾶτε τό Καστελόριζο, τό Καστελόριζο εἶναι Ἑλληνικό! (1898- 13 Μαΐου 1982  )

«Τά ξερονήσια τοῦ Καστελόριζου καί τῆς Ρῶ τ’ ἀγαπῶ.

Ἔμεινα μόνη μου τό 1943 στό Καστελόριζο μέ τήν τυφλή μου μάνα, ὅταν ἔφευγαν ὅλοι οἱ κάτοικοι τοῦ νησιοῦ στή Μέση Ἀνατολή καί στήν Κύπρο.

Μέ τήν Ἑλληνική σημαία ὑψωμένη καί τήν ἀγάπη γιά τήν Ἑλλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα ὅλες τίς κακουχίες…

Βέβαια ἡ ζωή στή Ρῶ δέν εἶναι καί τόσο εὐχάριστη, ἀλλά νιώθεις πιό πολύ τήν Ἑλλάδα, χαμένος ὅπως εἶσαι στό πέλαγος,λίγες ἑκατοντάδες μέτρα ἀπό τίς τουρκικές ἀκτές.

Η Κυρά της Ρω μιλά στον Φρέντυ Γερμανό

.

Για τη Δέσποινα Αχλαδιώτη, η μικρή βραχονησίδα κοντά στο Καστελόριζο ήταν η πατρίδα της. Η ηρωική κυρά της Ρωμιοσύνης ύψωνε στο νησί της Ρω καθημερινά την ελληνική σημαία, πιστή σε ένα καθήκον που σήκωσε μονάχη της στις πλάτες της για πολλά χρόνια.

.

Στις 13 Μαίου του 1982 άφησε την τελευταία της πνοή και την επομένη ,σαν σήμερα δηλαδή, έγινε η ταφή της εκεί που επιθυμούσε. Στην Ρω.

Τα δυο βίντεο που ακολουθούν είναι από εκπομπη του αξέχαστου Φρέντυ Γερμανού που είχε φιλοξενήσει την Κυρά.