Οι ρεγγες ητο εν εδεσμαν των γειτονιων μας

 Γιάννης Πεγειώτης

Οσπρια στο τραπέζι και η εντολή η οδηγία ητο καθαρή. Πεταχτου στον μπακκαλην να φερείς μιαν η δύο ρεγγες. Αναλογως μέγεθους.

Αμα τη αφιξει σου στο συνεργατικον. Εμετεβεννες εις το πίσω μέρος όπου εζυγιζοντο ποικιλα κατά παραγγελία.

Το φως και ο Άγιος Πορφύριος

Γιάννης Πεγειώτης

Να ξεκινήσουμε ξανά από τα απλά χωρίς φωνασκίες.

Γράφει ο ευαίσθητος Κωσταντίνος Γιαννιτσιώτης…

«Με τη γνωριμία του Γέροντα Πορφυρίου , γνώριζα έναν καινούριο ,εκπληκτικά θελκτικό Χριστό, μέσα στη διαδρομή των τριάντα ,ως τότε ετών, που άκουγα πολλούς να μου μιλούν για το Χριστό»

Για την μοναχή Ιουστίνη κατά κόσμον Ηλιάνα Παπαπολυβίου

Γιάννης Πεγειώτης

Ταπεινή μαρτυρία αρετής

Με την λιαν αγαπητη αδερφή εν Χριστω κατα κοσμον Ηλιανα Παπαπολυβιου κατόπιν σεβαστην και εναρετην μοναχην και Ηγουμενη Ιουστινη γνωριστηκαμε το έτος 1991 όταν ο αγαπητος αδερφος της Πετρος μου απεστειλε από το Λονδίνο ένα τευχος του περιοδικου Ενημέρωσις στο οποίο είχα συνεργαστει με ένα κείμενο για την Άνοιξη του 1990 στο Οδοφραγμα του Λήδρα Παλας.

Ο Κύριος το αποκούμπι σου στη δύσκολη νιότη…

Γιάννης Πεγειώτης

Πάρε μελάνι τζιαι χαρτίν γράφε για να αντέξεις. Να γράφω μα να μη με ξεχνάς στις προσευχες σου. Κάθε χάραμαν μα να γονατάς τζιαι εσύ γιε μου.

Έσιεις τόπον να προσευχεσαι ερώταν με στα νιάτα μου ο ασκητής αγιογράφος της Κύπρου…..

Ψηφίδες για τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς

Γιάννης Πεγειώτης

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς με μαντολίνο

Τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς ήτο βεβαίως ολιγότερον δημοφιλή εις τας γειτονιάς μας και νομίζω πέλα σέλα της Κύπρου τα πρωτεία είχαν τα στους τζιαιρούς μας τους παιδικούς τα Πανελλήνια κάλαντα Καλήν Εσπέραν άρχοντες.

Η νηστεία θέλει τέχνη γιε μου….

Γιάννης Πεγειώτης

Η νηστεία θέλει τέχνη γιε μου… Ελάλεν τζιαι ο παπα Νικόλας για έναν καθηγητήν του που είσιεν αστραγάλια μες τις πούτζιες. Έτσι για λλίην παρηορκάν.

Αμάν εβάλλαμεν έτσι τζιαιρόν οσπρια πας το τραπέζιν ,κουτσια ξερά με τα λάχανά ,λουφκιά με τα λάχανά ή καμμιάν φοράν με τις χωστές τζειντα ωραία χόρτα.

Ο παππούς μας ο Αλέξαντρος Εμμανουήλ Παπαδιαμάντης

Γιάννης Πεγειώτης

Ήταν έναν μικρόν δωμάτιόν ενοικιασμένον που τον πατέραν του μιαν τζιαι η αναστολή θητείας εν έφταννέν εύκολά που τα Πηαίνια στην Ασγάταν τζιαι που την Ασγάταν στα Πηαίνια τζιαι τρέχα γύρευέ.

Τουλάιστόν είσιεν  να λαλεί πως υπηρέτησεν θητείαν κοσιέξι μήνες απλός. Ούτε μέραν κοντά στην Λεμεσόν.

Νηστεία στον Ακάμα

Γιάννης Πεγειώτης

Στον Πιττοκόπον γιε μου εκάμνάν ούλλες τις νηστείες. Η γιαγιά εμαειρευκέν πάντα νηστίσιμά έτσι τζιαιρούς. Όι πως είχαν τούτα που είχαμεν τωρά. Μα το κοπάδιν είχαν το.Τα κτηνά τους είχαν τα.

Ο Ακάμας ήτουν ένας παράδεισός για τους φτωχούς. Κανένας εν επέθανεν νηστικος μες τον Ακάμαν.

Τα παιδιά μας και ο νέος δρόμος…

Γιάννης Πεγειώτης

Τόσα φιλότιμα παιδιά μας δίδουν κουράγιο για το νέο δρόμο ελπίδος

Τα παιδιά του τόπου μας είναι και δικά μας παιδιά. Τέκνα κάποτε των απερισκεπτών επιλογών διαφόρων επιτηδείων που ήθελαν την εκπαίδευσή μας άψυχή μακράν της παραδόσεως και του πλούτου της διαχρονικής ελληνικής γλώσσας.

Η αγάπη και η πρόνοια του Θεού

Γιάννης Πεγειώτης

Η προκλητική αγάπη του Θεού μας στήριξε εκείνα τα χρόνια αλλά και την τριακονταετία που ακολούθησε.Το 1978 στο σχολείο μας υπήρχαν πολλές δυσκολίες πίσω από τα χαρούμενα πρόσωπα.

Όλοι και όλες το παλεύαμε. Ο καθένας με τον τρόπο του. Με υπομονή στις αδικίες στη φτώχεια σε κάποιες προσβολές