You are currently browsing the tag archive for the ‘Γιάννης Ζαφειρίου’ tag.
Θυμάμαι σαν πολλές εγγονές που έχασαν μεγάλες τους παππούδες τους, πολλά περιστατικά και γεγονότα από την ζωή τους. Πολλά, πάρα πολλά, αλλά εδώ και τρεις μέρες, μόλις πιάσω το στυλό να γράψω μόνον κλάματα μούρχονται στα μάτια και ξεχνάω τα απάντα.
Είμαι η 4η από τα 10 εγγόνια ενός αξιολάτρευτου ζεύγους Θρακιωτών και λυπούμαι που εδώ και 22 χρόνια έπαψαν να υπάρχουν. Μα μου φαίνεται πως άρχισα κάπως στραβά. Τ’ όνομα μου; Λαζαρίδου Ελένη.
Γεννημένη στην Βέροια το 1952 από τον Σταύρο και την Αργυρώ, το γένος Ζαφειρίου. Ο πατέρας μου φερμένος από την Μικρά Ασία, πατρίδα του το Μπουλτούρι. Η μάνα μου κόρη ου Γιάννη και της Σμαράγδας Ζαφειρίου από την Βιζύη της Ανατολικής Θράκης. Δύο αδελφές η Ευαγγελία και εγώ. Θα μπορούσα να λέγομαι Μικρασιάτισσα, μα το αίμα τραβάει στην Θράκη! Άνδρας μου ο Θεολόγης Κουμαριανός.
Το όνομα μου Λουλούδα Στεφανίδου. Οι γονείς μου Στέργιος και Φαρσώ Στεφανίδου. Γεννήθηκαν στην Βιζύη της Ανατολικής Θράκης. Απέκτησαν 6 παιδιά.
Φερμένοι το 1914 στην Ελλάδα, πρόσφυγες, αποκτούν την πρώτη κόρη, Δουκένη (Ευδοκία) και τον Γρηγόρη που το 1940 υπηρετώντας την θητεία του στον στρατό σκοτώθηκε, στην Αλβανία στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Το 1922 που ξαναήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα αποκτούν την Κυράνθη, εμένα, τον Κωνσταντίνο και τον Αποστόλη. Εκείνο που θυμάμαι από τους γονείς μου ήταν η αγάπη και η ομόνοια που είχαμε στο σπιτικό μας.
Γεωργοί στο επάγγελμα. Ο πατέρας μου ήταν άριστος οικογενειάρχης και “κουβαλητής”. Μερακλής στα τραγούδια και στους χορούς. Αυτοσχεδιάζαμε σε οικογενειακές συγκεντρώσεις και καταλήγαμε σε τρικούβερτα γλέντια. Έφτανε ν’ αρχίσει η Κυράνθη το τραγούδι και ο χορός άρχιζε.
Πρόσφατα σχόλια