You are currently browsing the tag archive for the ‘γηρατειά’ tag.
…καί κέκλικεν ἡ ἡμέρα» (Λκ. 24, 29)
π. Kων. N. Kαλλιανός
Καθημερινά, λοιπόν, συνειδητοποιεῖς τή φθορά σου. Φθορά πού τήν καταθέτει ὁ χρόνος πάνω σου: πάνω στό κορμί δηλαδή, στήν ψυχή, στό εἶναι ὁλάκερο.
Καί τά νοιώθεις ὅλ᾿ αὐτά, καθώς ἀραιώνουν τά χρόνια, ὅπως ἀραιώνει τό κουράγιο μέσα σου, γιατί συνειδητοποιεῖς πιά, «ὅτι πρός ἐσπέραν ἐστί καί κέκλικεν (καί ὅσο πάει κλείνει) ἡ ἡμέρα» σου.
Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσoστόμου Γ΄
Ἡ τρίτη ἡλικία, τὰ γηρατειά, εἶναι ἕνα πολὺ σημαντικὸ κεφάλαιο τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Βέβαια τὸ γῆρας εἶναι μιὰ βιολογικὴ-φυσικὴ πορεία τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Ὅλοι θὰ διέλθουμε αὐτὸ τὸ στάδιο. Ὡστόσο δὲν εἶναι μόνον θέμα βιολογικό. Εἶναι ἕνα θέμα ποὺ ἔχει καὶ τὴν πνευματική του διάσταση.
Τοῦ Φιλοκτήμονα Χ. Φάκα
Ἡ φράση: «Δῶσε χαρά στά γηρατειά, στίς ρίζες τῆς ζωῆς σου» εἶχε διατυπωθεῖ ὡς σύνθημα ἀπό τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία πρίν ἀπό κάμποσα χρόνια, ὅταν εἶχε ἀφιερωθεῖ μιά συγκεκριμένη χρονιά στούς ἀνθρώπους τῆς τρίτης ἡλικίας.
Ἐπειδή τό θέμα τῆς συμπεριφορᾶς μας πρός τούς ἡλικιωμένους χαρακτηρίζεται γιά τήν διαχρονική του ἐπικαιρότητα καί τόν διαρκή προβληματισμό πού προκαλεῖ καί ἀπασχολεῖ ὄχι μόνο κορυφαῖα πνευματικά ἀναστήματα, ἀλλά καί ὅλους μας, θά διατυπώσουμε ὁρισμένες σκέψεις γι’ αὐτό.
Πατήρ Αντρέι Τκατσέφ
Ποια είναι η σημασία του γήρατος;
Εκτός της θρησκευτικής προσέγγισης, δεν υπάρχει νόημα σε αυτό. Πέρα από την ανάβαση στο Θεό, είναι βασανιστήριο αδυναμίας και μερική πληρωμή για τα λάθη που έγιναν.
Η γήρανση έχει νόημα μόνο αν υπάρχει μια αιώνια προοπτική. Τότε είναι η εποχή της εμπειρίας και της αναχώρησης από την αναστάτωση.
Τότε είναι μια κίνηση προς τον Θεό και μια εποχή προσευχής.
Πόσο ταπεινώνεται ο άνθρωπος στα γεράματα! Οι γέροι σιγά –σιγά χάνουν τις δυνάμεις τους και μοιάζουν σαν το γερασμένο γεράκι. Όταν γεράσει το γεράκι ,πέφτουν τα φτερά του και οι φτερούγες του μετά είναι σαν σπασμένες τσατσάρες.
Θυμάμαι, στην Μονή Φιλοθέου ήταν ένας Προϊστάμενος που είχε πάει το 1914 εθελοντής από την Σμύρνη στην Αλβανία για να εκδικηθή τους Τούρκους, που είχαν σφάξει τον πατέρα του.
Μια φορά έπιασε ένα Τούρκο και πήγε να τον σφάξη. Εκείνος του είπε: « Η δική μας θρησκεία είναι άχαρη. Μας λέει και να σφάζουμε και να σκοτώνουμε. Η δική σας όμως δεν είναι τέτοια. Ο Χριστός σας λέει να μην σκοτώνετε » .
Κύριέ μου, Θεέ της αγάπης και της στοργής,Εσύ που είσαι το διαρκές στήριγμά μου,Το λυκαυγές και το λυκόφως της ζωής μου, Άκουσε την προσευχή μου:
Χάρισέ μου γηρατειά «ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά», γαλήνια.
Οι ρυτίδες μου να φανερώνουν τη δική Σου καλοσύνη.
Η προσοχή και το ενδιαφέρον μου να είναι περισσότερο στραμμένα στην ευτυχία των άλλων.
Να μπορώ να χαίρομαι τι τραγούδι των παιδιών, τις γύρω μου ομορφιές.
Φύλαξέ με, Κύριε, από τα γηρατειά που αναδιπλώνονται αδιάκοπα στον εαυτό τους και στα ανώφελα παράπονα.
Από τα γηρατειά που επανέρχονται αδιάκοπα στα λάθη του παρελθόντος, τα οποία η αγάπη Σου έχει ήδη διαγράψει.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια