Χριστούγεννα στα Καημένα χωριά

Του Δημήτρη Ν. Θεοδοσάκη

Σεπτέμβρης του 1943, μετά τη μάχη της Σύμης, όπου αποδεκατίστηκαν οι Γερμανοί, οι καταχτητές ήρθαν αποφασισμένοι να σβήσουν την επαναστατημένη Βιάννο.

Με την απίστευτη βαρβαρότητα που επέδειξαν, τις ομαδικές εκτελέσεις, τις λεηλασίες, το κάψιμο και την ανατίναξη των σπιτιών, που δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα, πίστευαν πως είχαν σβήσει και τον παραμικρό θύλακο αντίστασης και είχαν αποκόψει τους Βιαννίτες από τους αντάρτες, κάτι που δεν έγινε, γιατί και πάλι η Βιάννος στήριξε το αντάρτικο.

Οι πιταρίδες και τα σύκα (συκομαΐδες) της Βιάννου

Αμά τανε ο καιρός τους επηγαίναμε στη Λυγιά κι οπού χαμε κι εμαζέυγαμε τα σύκα τα μαυρόσυκα κι τα κουβαλούσαμε στο χωριό με τα καλάθια κι τσοι κόφες.

Τη ταχινή τα βγάναμε στο δώμα κι τα σκίζαμε με τα δυο μας χέρια τ’ ανοίγαμε και τ΄ απλώναμε σε καλαμωτές ή σε λινάτσες κι ότι χε η κάθε μια νοικοκαιρά κι τα απλώναμε στον ήλιο,