You are currently browsing the tag archive for the ‘βίντεο’ tag.
Θρηνούν για τη μετατροπή της αγια-Σοφιάς σε μουσουλμανικό ναό σε τέμενος δηλαδή σε τζαμί. Και νομίζουν ότι αυτό είναι μία ήττα και μια συμφορά ακόμη του Ελληνισμού. Εγώ δεν συμφωνώ μ’ αυτά
Κρατάω πάντα στη μνήμη μου τους τελευταίους στίχους από το μοιρολόι των Ποντίων, για την Αγιά Σοφιά, για την Κωνσταντινούπολη όταν έπεσε στα χέρια των τούρκων που είναι οι εξής στίχοι, φαντάζεστε τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο να κλαίει και να χτυπιέται για την άλωση της Πόλης;
Ο αγαπημένος γέροντας στον στρατό.
Συγκλονιστικές – άγνωστες μαρτυρίες από τον καιρό που ο Άγιος Παΐσιος υπηρετούσε την Πατρίδα ως στρατιώτης.
Συνέντευξη με τον συνστρατιώτη του Αγίου Γέροντος Παϊσίου, κύριο Μπαλάσκα Βασίλειο.
(σημ. Μέλιας): Δημοτικό τραγούδι που αναφέρεται στον Παύλο Μελά. Επειδή η Καστοριά συνορεύει με την Ήπειρο, επηρεάζεται από το ηπειρώτικο χρώμα.
Παυλής Μελάς
Τρεις περδικούλες Παυλή Μελά
τρεις περδικούλες κάθονταν
στη Στάτιστα στη ράχη
αρχηγέ Παυλή Μελά.
Είχαν τα μάτια Παυλή Μελά
είχαν τα μάτια κόκκινα
και τα νύχια ματωμένα
αρχηγέ Παυλή Μελά.
Δεν κελαηδούν Παυλή Μελά
δεν κελαηδούν σαν πέρδικες
μήτε σα χελιδονάκια
αρχηγέ Παυλή Μελά
μον’ κελαηδούν Παυλή Μελά
μον’ κελαηδούν και λέγουνε
μ’ ανθρώπινη ομιλία
αρχηγέ Παυλή Μελά Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Η αγάπη προς τον συνάνθρωπο βρίσκει πάντα τρόπο να εκφραστεί.
Στο παρακάτω βίντεο τρεις φίλοι βοηθούν έναν άστεγο άνδρα με έναν πρωτότυπο τρόπο.
Αν νοιώθεις απογοήτευση,
αν οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν,
αν όλοι σε έχουν απογοητεύσει και σου λένε
ότι δεν μπορείς,
– Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
– Στρατιώτης του Χριστού!
– Στρατιώτης του Χριστού; τι είναι αυτό;
(από τα ομορφότερα τραγούδια που μαθαίναμε στα κατηχητικά σχολεία)
Ιούλιος πορθητής-Παντελής Θαλασσινός
Φοράει νύχτα στα μαλλιά του φεγγαριού την άλω
να γίνει η αγάπη διάφανη, γυναίκα ποθητή
από το κάστρο της Ωριάς στέλνει στερνό σινιάλο
και περιμένει τρέμοντας Ιούλιο πορθητή.
Με της φωτιάς τα άλογα ο ήλιος ταξιδεύει
σε παϊτόνι ολόχρυσο στους δρόμους τ’ ουρανού
και μια ψυχή που καίγεται τον άνεμο αγναντεύει
και χάνεται στα σύννεφα τσιγάρου πρωινού.
Πρόσφατα σχόλια