You are currently browsing the tag archive for the ‘Απομαγνητοφώνηση’ tag.
Γέροντας Άνθιμος Αγιαννανίτης
Ο μοναχός πρέπει να είναι πάντοτε έτοιμος δια την αναχώρηση του, από την ζωή εις την αθανασία.
Να βιάζει τον εαυτό του παντού, όπως λέγει το θετικό στην αρχαία μας γλώσσα ««βία φύσεως διηνεκής», «πάντοτε να βιάζεσαι» σε όλα, τον εαυτό του για να ανεβαίνει στη τελειότητα.
Ο Αριστοτέλης περιέγραφε την καλλιέργεια της ελιάς ως επιστήμη, ο Πλάτωνας δίδαξε κάτω από τον ίσκιο της και ο Ιπποκράτης χρησιμοποίησε το λάδι ως φάρμακο για τουλάχιστον 60 διαφορετικές παθήσεις, όπως γυναικολογικές παθήσεις, λοιμώξεις του αυτιού, τραύματα, εγκαύματα, και άλλα.
Η σημασία που άρχισαν να δίνουν οι Αθηναίοι στην καλλιέργεια της ελιάς φαίνεται ότι από τον 6ο αιώνα π.Χ. ο Σόλωνας συνέταξε τους πρώτους νόμους που αναφέρονται στην προστασία των ελαιοδέντρων προβλέποντας αυστηρές τιμωρίες για όσους τα έκοβαν.
Η δύναμη του Ευαγγελίου –Απόσπασμα από το βιβλίο: «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού», διαβάζει ο δάσκαλος Σάββας Ηλιάδης
Κατά το τέλος του καλοκαιριού «εδέχθηκα επίθεση ενός πειρασμού, που ήταν αποτέλεσμα ίσως αμαρτιών της αθλίας ψυχής μου, ή ανάγκης για την πνευματική μου ζωή, ή και ανάγκης για απόκτηση διδασκαλίας από την πείρα.
Μου συνέβη, λοιπόν, το εξής: Μια ημέρα εβάδιζα εις τον αμαξωτό δρόμο την ώρα που έπεφτε το λυκόφως, όταν συνήντησα δυο ανθρώπους με ξυρισμένα κεφάλια. Ήλθαν ίσια κατεπάνω μου. Τους επήρα για στρατιώτες. Μου εζήτησαν χρήματα.
Η δύναμη της προσευχής του Ιησού – Απόσπασμα από το βιβλίο: «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού», διαβάζει ο δάσκαλος Σάββας Ηλιάδης
Περιπλανήθηκα έπειτα για κάμποσο και περπάτησα τρεις ολόκληρες ημέρες, χωρίς να συναντήσω ούτε ένα χωριό, ενώ τα παξιμάδια μου άρχισαν να τελειώνουν, και με κατέλαβε ο φόβος μήπως εξακολουθήσει έτσι η κατάστασις, και πεθάνω από την πείνα μέσα στην ερημιά. Άρχισα να προσεύχομαι περισσότερο από τα τρίσβαθα της καρδιάς μου, κι όλοι οι φόβοι μου διαλυθήκανε, γιατί έθεσα εις τον Θεό όλη μου την ελπίδα. Η ειρήνη του μυαλού μου επανήλθε και πάλι, καθώς επίσης και η ευδιαθεσία μου.
Ο παππούς και η γιαγιά διδάσκουν στον εγγονό τους την πίστη στο Χριστό. Απόσπασμα από το βιβλίο: » Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού», διαβάζει ο δάσκαλος Σάββας Ηλιάδης
Λίγο προτού αφήσω το Ιρκούτσκ επήγα να ιδώ τον πνευματικό μου πατέρα, με τον οποίο πολλάκις είχα συζητήσει, για να του πω αυτή τη φορά:
«Πηγαίνω εις την Ιερουσαλήμ, και ήλθα να σε ευχαριστήσω για την χριστιανική σου αγάπη προς εμένα, ένα φτωχό προσκυνητή».
«Ο Θεός να ευλογήσει το ταξίδι σου», απήντησε.
Στις έσχατες όμως ημέρες, όσοι θα δουλέψουν αληθινά στο Χριστό, θα κρύψουν έξυπνα τους εαυτούς τους από τους ανθρώπους.
(Άγιος Νήφων)
Άγγελοι συλλειτουργοί. Ο Άγιος Νήφων επίσκοπος Κωνσταντιανής 4ος αιώνας, αξιώθηκε να δει πολλά θεϊκά οράματα, με τα φωτισμένα από το Άγιο Πνεύμα μάτια της ψυχής του.
Κάποτε σε μία Θεία Λειτουργία, μόλις ο Λειτουργός εκφώνησε: «Ευλογημένη η Βασιλεία» ο Άγιος είδε φωτιά να κατεβαίνει από τον ουρανό, και να καλύπτει το Άγιο Θυσιαστήριο και τον ιερέα, χωρίς εκείνος να καταλάβει τίποτα.
(σημ. Μέλιας) Στις 5.15 τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Ιανουαρίου 2008, τον ίδιο μήνα που γεννήθηκε το 1939 ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, ο δικός μας Χριστόδουλος, ο Χριστόδουλος της καρδιάς μας, άφηνε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στην Φιλοθέη.
Ένα συγκλονιστικό απόσπασμα από τον Επιβατήριο Λόγο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου στην Μητρόπολη των Αθηνών (9 Μαΐου 1998)
«Τελειώνοντας, θα ήθελα να απευθυνθώ ειδικά στους νέους της Πατρίδας μας, και από τη θέση αυτή να τους πω:
Παιδιά μου, χρυσά της Ελλάδος παιδιά, είστε το καμάρι του Γένους, η δαφνοστεφανωμένη απαντοχή μας.
Μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες Αθωνίτικες μορφές, ο Γέρων Γαβριήλ, αναφέρεται στον αγώνα του Γέροντα.
Γέροντας Γαβριήλ: «Είχε πολύ αγάπη, νήστευε, αγρυπνούσε, προσευχόταν όλη νύχτα και μετά την ημέρα δεχόταν όλο τον κόσμο. Πάρα πολλοί τον επισκεφτόταν κάθε μέρα του γράφανε επιστολές.
Όταν του πήγαιναν τα γράμματα, ήξερε ποια γράμματα είχαν μέσα χρήματα και τα γύριζε πίσω και εκείνα που δεν είχαν χρήματα, εκείνα κράταγε και άνοιγε και διάβαζε.
Ήταν εναντίον του πολιτισμού, δεν ήθελε να είναι πολιτισμός μέσα στο Άγιο Όρος.
Χαρά στα μάτια που δακρύζουν για κάποιον άλλον που πονά,
γιατί τα μάτια αυτά θα ιδούνε του Παραδείσου τα καλά!
Χαρά στα χέρια όπου ντύνουν μικρά παιδιά και ορφανά,
γιατί τα χέρια αυτά θα γίνουν φτερά για να πετούν ψηλά!
Χαρά στο σπίτι όπου ανοίγει την πόρτα στον περαστικό,
γιατί η πόρτα αυτή ανοίγει στην Παναγιά και στον Χριστό!
Η μονή της Παναγίας, αφιερωμένη στο Γενέσιο της Θεοτόκου, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τον οικισμό των Γουριανών.
Πήρε την προσωνυμία Χρυσοσπηλιώτισσα, από την σπηλιά κοντά στην οποία κτίστηκε, όπου κατά την παράδοση, βρέθηκε μια χρυσή εικόνα της Παναγίας.
Σύμφωνα με επιγραφή, η σημερινή εκκλησία ανακαινίστηκε, το 1663.
Είναι κτισμένη στον αρχιτεκτονικό τύπο, που είναι γνωστός, ως αθωνίτικος (με τρεις χορούς, δηλαδή τρεις τρίπλευρες κόγχες).
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια