You are currently browsing the tag archive for the ‘ανθρώπινα συναισθήματα’ tag.
Ποιά είναι αυτή η δύναμη στα σωθικά του ανθρώπου που τον κάνει να δημιουργεί μετουσιώνοντας την ύλη σε πνεύμα, τα λόγια σε έργα, την έχθρα σε συμφιλίωση, το λάθος σε μετάνοια και συγγνώμη;
Είναι το δυνατότερο ανθρώπινο αίσθημα που ξεκινάει από την ψυχή του για να παρουσιασθεί σε πολλές μορφές. Είναι αυτός ο γίγαντας όλων των άλλων ανθρωπίνων συναισθημάτων, είναι αυτή η ηρωική ΑΓΑΠΗ.
Δεν σε ξερω, δεν με ξερεις, μπορει και να μην συναντηθουμε εδω, αλλα μας ξερει και τους δυο, απο μεσα και απ’εξω, ο ιδιος ο Θεος.
Μπορει να με απορριψεις, γιατι σου μιλω ευθυς εξ’αρχης για τον Θεο. Ετσι ηθελα να σου μιλησω, δεν ηθελα να στο φερω γυρω γυρω και με τροπο.
παπά Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος
«Το φως εισέρχεται μέσα από τις ρωγμές της ψυχής μας…»
Μου γράφεις ότι από μικρό παιδί είχες φοβίες, πανικούς, και αργότερα ως ενήλικας έχεις πλέον κατάθλιψη. Συγχρόνως αναφέρεις ότι έχεις τον πόθο της πνευματικής ζωής.
Ότι θέλεις να ομοιάσεις σε ασκητές και ανθρώπους που βίασαν και πάλεψαν σκληρά με τον εαυτό τους, ώστε να συναντήσουν τον Θεό.
π. Λίβυος
Πανικός παντού σε όλα τα μέτωπα. Μια κοινωνία πανικοβλημένη και σε βαθιά σύγχυση. Πριν ήταν ο φόβος της οικονομίας και των νοικοκυριών, μετα των αθέων κυβερνήσεων, έπειτα των μεταναστών, της Τουρκίας που θα μας αφανίσει, του ιού που θα κολλήσουμε και θα πεθάνουμε.
Τώρα μάλιστα και των εκκλησιών που θα πρέπει να κλείσουν, διότι είναι εστίες μικροβίων και μολύνσεων. Ακόμη και η Θεία κοινωνία μέσα στους τρελούς φόβους μας. Να μην κοινωνάμε λέει για να μην κολλήσουμε τον ιό.
π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Σημάδι των καιρών μας η απαισιοδοξία. Ένας φόβος ότι δεν υπάρχει καλή προοπτική για την ζωή μας, ότι δεν θα τα καταφέρουμε, μία απραξία διότι δεν μπορούμε να πετύχουμε αυτά που θέλουμε και καλύτερα να μην δοκιμάσουμε.
Αυτή η στάση ζωής χαρακτηρίζει πολλούς νέους. Κάποιοι που ετοιμάζονται για τις πανελλαδικές εξετάσεις, έχουν προεξοφλήσει ή την αποτυχία τους ή την δυσκολία να βρούνε εργασία στο μέλλον όποια σχολή κι αν διαλέξουν, με αποτέλεσμα να μην θέλουν να καταβάλουν τον απαιτούμενο κόπο.
π.Λίβυος
Να αγαπάς τον πραγματικό άλλον. Τις καλές και κακές στιγμές του, τους χειμώνες και τα καλοκαίρια του. Τις φωνές και την σιωπή του. Το γέλιο και το δάκρυ του, το φως και το σκοτάδι του.
Τότε μονάχα δικαιούσαι να πεις ότι στην ζωή αυτή κατάφερες να αγαπήσεις, όχι αυτό που εσύ ήθελες ή περίμενες να συναντήσεις, αλλά εκείνο που πραγματικά ήταν ο άλλος.
αρχιμ.Παύλος Παπαδόπουλος
Για να υπάρξει αγάπη πρέπει να εκλείψει ο συγκρητισμός.
Διότι ο συγκρητισμός γεννά την «ανάγκη» για ισότητα.
Και η ισότητα σκοτώνει την αγάπη.
Η ισότητα δεν κάτι κακό, αλλά είναι υποδεέστερη από την αγάπη, διότι η αγάπη «ου ζητεί τα εαυτής», ενώ η ισότητα το κάνει. Και το κάνει με τρόπο επιτακτικό.
Εσένα, που μου δίνεις πάντα λίγο από το χρόνο σου,
Εσένα, που δεν βιάζεσαι και κάθεσαι να μ΄ ακούσεις,
Εσένα, που θυσιάζεις μερικά λεπτά, για να διαβάζεις όλα όσα γράφω
Εσένα, που δεν εκνευρίζεσαι με όλα όσα σου λέω,
Εσένα, που σε πίκρανα και σε στεναχώρησα αμέτρητες φορές, κι όμως ποτέ σου δεν μου κρατάς κακία,
Εσένα, που μ΄ ανέχεσαι και με υπομένεις, παρόλη τη δυσκολία του χαρακτήρα μου
Μην προσκολλάστε και μην εξαρτάστε από την αγάπη των ανθρώπων. Είναι ατελής, λίγη, αδύναμη, ευκαιριακή, ιδιοτελής, πολλές φορές κατευθυνόμενη από πάθη και αδυναμίες.
Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τον ακριβή ορισμό της και νομίζουν πως αγαπούν και οι υπόλοιποι υποφέρουν άδικα, όταν νομίζουν πως την στερούνται η πως την έχασαν…
Αμέτρητα σ αγαπώ άλλαξαν άρδην, ξεχάστηκαν, έγιναν φύλλα στον άνεμο, διαψεύστηκαν, εκφυλίστηκαν, παραμορφώθηκαν και έγιναν όλα τα άλλα εκτός από την αγάπη…
«Αγάπη σημαίνει να δίνεις χωρίς να νοιάζεσαι καθόλου για το αν, το τι και το πότε θα πάρεις πίσω ως ανταμοιβή αυτό που έδωσες.
Τα δίνω-παίρνω είναι συναλλαγή, είναι εμπόριο, δεν είναι αγάπη.
Όλοι θέλουμε από τους γύρω μας να μας αγαπούν, να μας προσέχουν, να μας φροντίζουν, να μας προσφέρουν, να νοιάζονται για μας.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια