You are currently browsing the tag archive for the ‘Αναβάσεις’ tag.
Εσείς θεωρείτε, τίμιε πατέρα, λεπτομέρεια την ένδυση των ιερέων, τα γένια και τα μαλλιά, και παραξενεύεστε, που η υψηλότερη εκκλησιαστική εξουσία φροντίζει περί αυτού.
Εν τω μεταξύ συνεχίζετε να μιλάτε για τη σημασία της αναμόρφωσης της εξωτερικής εμφάνισης και συμπεριφοράς των ιερέων. Πως ταιριάζει αυτό; Και λεπτομέρεια και σημαντική αναμόρφωση;
Ὁ Καπετάν Κυριάκος, ἀπ’ τή Σύμη, ἕνας θεοφοβούμενος θαλασσόλυκος, κάθε χρόνο, πρίν φύγει γιά τή Μπαρμπαριά μέ τό βουτηχτάδικό του, θά πήγαινε στόν Πανορμίτη κερί καί λάδι, θά κολλοῦσε ἕνα πεντόλιρο στό μέτωπο τοῦ Ταξιάρχη καί θα’ παιρνε τόν παπά νά τοῦ κάνει ἁγιασμό.
Ἔτσι ἔκανε καί σέ τοῦτο τό ταξίδι. Ξαφνικά φύσηξε πουνέντες, ἀπό κείνους πού τύχαιναν μιά φορά τό μήνα. Γιά νά μή χάσει τόν εὐνοϊκό αὐτό καιρό ὁ καπετάνιος, πρόσταξε καί λύσανε τούς κάβους, σηκώσανε τήν ἄγκυρα κι ἁπλώσανε τά πανιά.
Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ
Ἦταν κάποτε ἕνας ἄνθρωπος εὐλαβής πού ὠνομαζόταν Ἀγαθόνικος.
Αὐτός εἶχε διδαχθῆ, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, νά λέγη μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, τόν ὕμνο αὐτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σοῦ. Εὐλογημένη, σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου. Ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν».
Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Τίχβιν
Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης
Τὸ ἔλεος τῆς Παναγίας.
Στὶς 24 Φεβρουαρίου ἤμουν στὴ Ραμπόβ. Συμμετεῖχα στὴν κηδεία τῆς συζύγου τοῦ ἱερέα Σοκολόβ. Ὅταν μπῆκα μέσα σὲ μὶα ἐκκλησία ἀπ’ αὐτὲς ποὺ βρίσκονται στὸ νεκροταφεῖο, εἶχα στὴν καρδιά μου θλίψη, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ ὀλιγοπιστία καὶ τὴν ὁποία προκαλεῖ τὸ πνεῦμα τῆς κακίας.
Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας
Μετάνοια ἤ ἐξομολόγησις εἶναι τό ἅγιο Μυστήριο μέ τό ὁποῖο ὁ Χριστιανός ἐξομολογεῖται στόν ῾Ιερέα-Πνευματικό, τά ἁμαρτήματα πού ἔπραξε μετά τό βάπτισμά του καί λαμβάνει τήν συγχώρησι γι’ αὐτά ἀπό τόν Θεό.
‘Επειδή ἡ Μετάνοια ἔχει ὡς σκοπό τήν διόρθωσι καί συμφιλίωσι τῶν ἀμαρτωλῶν μετά τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀκόμη ἐπιστροφή ἀπό τήν ἁμαρτωλή στήν ἁγία ζωή, πού βιώνεται κατά τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.
Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας
Γιά τό Μυστήριο τοῦ ῾Αγίου Χρίσματος, γράφει ὁ ‘Απόστολος Παῦλος, ὅτι εἶναι μία Θεία τελετή πού ἐπιτελεῖται σ’ αὐτόν ὁ ὁποῖος βαπτίσθηκε.
Χρίεται μέ τό ῞Αγιο Μῦρο σ’ ὅλες τίς αἰσθήσεις καί σέ διάφορα ἄλλα μέρη τοῦ σώματός του, στό μέτωπο, στό στόμα, στ’ αὐτιά, στό στῆθος, στά χέρια, καί στά πόδια γιά νά σφραγισθῇ ἔτσι καί νά ἐνισχυθῇ μέ τά χαρίσματα τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος καί νά τεθῇ στήν ὑπηρεσία τῆς ‘Εκκλησίας.
Ἄναψε μόνο του ἕνα φῶς
Ὁ ἱερεύς τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου τοῦ χωριοῦ Φουγκουροῦμε, παπᾶ Φώτιος, μοῦ διηγήθηκε τό ἑξῆς θαυμαστό περιστατικό:
«Ἦτο Σάββατο βράδυ καί, ὡς συνήθως, διαβάζω τίς αὐριανές περικοπές γιά νά ἑτοιμασθῶ νά εἰπῶ καί λίγα λόγια στούς Χριστιανούς μας. Ἔψαξα νά βρῶ πετρέλαιο (ἀκάθαρτο-μαῦρο) δέν βρῆκα.
Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος
Ἰωάννης Ἰανωλίδε
Μόλις ἔφτασε στό Πιτέστι ὁ Τσουρκάνου στρατολόγησε γρήγορα ἄλλους δύο τραμπούκους γιά βοηθούς τους, μέ τήν ὑπόσχεση ὅτι θά αποφυλακιστοῦν, καί σ΄ ἕνά δωμάτιο πού ἦταν 25-30 νεαροί ζήτησε να δηλώσουν ὅλοι ὅτι ξεχνοῦν τό παρελθόν τους καί γίνονται ἄνθρωποι τουῦ καθεστῶτος.
Ὁ Μέγας Παΐσιος, αἰγύπτιος ἀσκητής καί δεινός νηστευτής, γεννήθηκε γύρω στό 300 ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς, κι ἦταν τό ἕβδομο καί τελευταῖο παιδί τῆς οἰκογένειας.
Ἡ μητέρα του ἔμεινε χῆρα καί ἡ μέριμνα τόσων παιδιῶν τήν ἔκανε συχνά νά λυγίζει. Μιά νύχτα παρουσιάζεται ἄγγελος Κυρίου καί τῆς λέει:
Μια μέρα μου λέει ο πρωτοσύγγελος της Θεσσαλονίκης: «Πάμε, πάτερ Βασίλειε, να δούμε τον γερο-Χαραλάμπη απ’ την Σταυρονικήτα, γιατί έχω μια μεγάλη στεναχώρια.
Έχω την Ροτόντα και αυτοί οι Αρχαιολόγοι δεν μας αφήνουν να λειτουργήσουμε μέσα. Πάμε να δούμε, τι θα μας πη.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια