You are currently browsing the tag archive for the ‘Αναβάσεις’ tag.
Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας
Μετάνοια ἤ ἐξομολόγησις εἶναι τό ἅγιο Μυστήριο μέ τό ὁποῖο ὁ Χριστιανός ἐξομολογεῖται στόν ῾Ιερέα-Πνευματικό, τά ἁμαρτήματα πού ἔπραξε μετά τό βάπτισμά του καί λαμβάνει τήν συγχώρησι γι’ αὐτά ἀπό τόν Θεό.
‘Επειδή ἡ Μετάνοια ἔχει ὡς σκοπό τήν διόρθωσι καί συμφιλίωσι τῶν ἀμαρτωλῶν μετά τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀκόμη ἐπιστροφή ἀπό τήν ἁμαρτωλή στήν ἁγία ζωή, πού βιώνεται κατά τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.
Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας
Γιά τό Μυστήριο τοῦ ῾Αγίου Χρίσματος, γράφει ὁ ‘Απόστολος Παῦλος, ὅτι εἶναι μία Θεία τελετή πού ἐπιτελεῖται σ’ αὐτόν ὁ ὁποῖος βαπτίσθηκε.
Χρίεται μέ τό ῞Αγιο Μῦρο σ’ ὅλες τίς αἰσθήσεις καί σέ διάφορα ἄλλα μέρη τοῦ σώματός του, στό μέτωπο, στό στόμα, στ’ αὐτιά, στό στῆθος, στά χέρια, καί στά πόδια γιά νά σφραγισθῇ ἔτσι καί νά ἐνισχυθῇ μέ τά χαρίσματα τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος καί νά τεθῇ στήν ὑπηρεσία τῆς ‘Εκκλησίας.
Ἄναψε μόνο του ἕνα φῶς
Ὁ ἱερεύς τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου τοῦ χωριοῦ Φουγκουροῦμε, παπᾶ Φώτιος, μοῦ διηγήθηκε τό ἑξῆς θαυμαστό περιστατικό:
«Ἦτο Σάββατο βράδυ καί, ὡς συνήθως, διαβάζω τίς αὐριανές περικοπές γιά νά ἑτοιμασθῶ νά εἰπῶ καί λίγα λόγια στούς Χριστιανούς μας. Ἔψαξα νά βρῶ πετρέλαιο (ἀκάθαρτο-μαῦρο) δέν βρῆκα.
Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος
Ἰωάννης Ἰανωλίδε
Μόλις ἔφτασε στό Πιτέστι ὁ Τσουρκάνου στρατολόγησε γρήγορα ἄλλους δύο τραμπούκους γιά βοηθούς τους, μέ τήν ὑπόσχεση ὅτι θά αποφυλακιστοῦν, καί σ΄ ἕνά δωμάτιο πού ἦταν 25-30 νεαροί ζήτησε να δηλώσουν ὅλοι ὅτι ξεχνοῦν τό παρελθόν τους καί γίνονται ἄνθρωποι τουῦ καθεστῶτος.
Ὁ Μέγας Παΐσιος, αἰγύπτιος ἀσκητής καί δεινός νηστευτής, γεννήθηκε γύρω στό 300 ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς, κι ἦταν τό ἕβδομο καί τελευταῖο παιδί τῆς οἰκογένειας.
Ἡ μητέρα του ἔμεινε χῆρα καί ἡ μέριμνα τόσων παιδιῶν τήν ἔκανε συχνά νά λυγίζει. Μιά νύχτα παρουσιάζεται ἄγγελος Κυρίου καί τῆς λέει:
Μια μέρα μου λέει ο πρωτοσύγγελος της Θεσσαλονίκης: «Πάμε, πάτερ Βασίλειε, να δούμε τον γερο-Χαραλάμπη απ’ την Σταυρονικήτα, γιατί έχω μια μεγάλη στεναχώρια.
Έχω την Ροτόντα και αυτοί οι Αρχαιολόγοι δεν μας αφήνουν να λειτουργήσουμε μέσα. Πάμε να δούμε, τι θα μας πη.
Ὅσιος Νήφων Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς
Οταν ὁ ἅγιος ἤθελε νά κοιμηθεῖ λίγο, ἔστρωνε κοφτερές πέτρες στή γῆ καί πάνω τους ἔριχνε ἕνα σάγισμα.
Ὕστερα ἔψαλλε νεκρώσιμα τροπάρια, σά νά ἑτοίμαζε τόν ἑαυτό του γιά ταφή, κι ἔλεγε τέσσερα ἀποστολικά καί τέσσερα εὐαγγελικά ἀναγνώσματα, ὅλα ἀπ’ ἔξω.
Ἀλλοίμονο! Ἀμύητοι, ἄπιστοι, ἀκατάνυχτοι, εἴμαστε οἱ πιὸ πολλοὶ σήμερα, τώρα ποὺ ἔπρεπε νὰ προσπέσουμε μὲ δάκρυα καυτερὰ στὴν Παναγία καὶ νὰ ποῦμε μαζὶ μὲ τὸ Θεόδωρο Δούκα τὸ Λάσκαρη, ποὺ σύνθεσε μὲ συντριμμένη καρδιὰ τὸν παρακλητικὸ κα νόνα:
«Ἐκύκλωσαν αἱ τοῦ βίου με ζάλαι ὥσπερ μέλισσαι κηρίον, Παρθένε».
Ἡ πόλις Λουένα ἀπέχει 300 χιλιόμετρα μακριά ἀπό τό Κολουέζι.
Ἀπό τότε πού τοποθετήθηκε στήν ἐκεῖ ἐνορία τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου ἱερεύς, ὁ π. Ἰωακείμ, ὑπάρχει μία συνεχής πρόοδος στήν θρησκευτική ζωή τῶν Χριστιανῶν μας.
«Οι γεροντάδες μας ήταν πολύ αυστηροί. Πηγαίναμε την Κυριακή στην Θ. Λειτουργία στο Πρωτάτο.
Μετά το «Αξιόν εστί» μας έπαιρναν –για να μη τελειώση η Θ. Λειτουργία και μας πιάση κουβέντα κανείς άλλος, να μη δούμε κανέναν – και το απόγευμα της Κυριακής μας έπαιρνε ή ο π. Ιωάσαφ ή ο π. Αγαθάγγελος και κάναμε καμμιά βόλτα.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια