O μάγειρας είπε τον άλλο χρόνο δεν έρχομαι

Αγιορείτης Μοναχός Ανδρέας

Στην ίδια ησυχαστική Καλύβα «Κοίμησις της Θεοτόκου» στα Κατουνάκια λίγα χρόνια πρίν να φύγουν απ’ αυτήν, ο Παπα – Ιγνάτιος με την συνοδεία του, στην εορτή της Παναγίας που έκαναν πανηγυρική αγρυπνία, είχαν για μάγειρα τον Μοναχό Παΐσιο, στον οποίο παρέδωσαν τα ψάρια για να τα παρασκευάσει.

Γλυκεία οπτασία την ώρα του θανάτου

Στην Καλύβα «Ακάθιστος ύμνος», της Ιεράς Σκήτης των Καυσοκαλυβίων, μέχρι το 1960 έμενε ο τελευταίος Μοναχός ασκητής, από την συνοδεία του περίφημου εκείνου Πνευματικού Παπα – Χαρίτωνα, που είχαν έρθει στην Σκήτη αυτή, από την Σπηλιά του Αγίου Αθανασίου της Μεγίστης Λαύρας (βλέπε στον Α’ τόμο του Γεροντικού μας σελ. 186).

Ὁ Φύλακας Ἄγγελός μας βοηθὸς στὸν καιρὸ τῆς «ἐξόδου» μας

Τὸ χειρόγραφο τῶν ἁμαρτιῶν μας *

῞Οταν ὁ Πνευματικὸς παπα-Γαβριὴλ ἐπέστρεψε ἀπὸ τὸν κόσμο στὴν Νέα Σκήτη, εἶχε ἀρρωστήσει πολὺ βαριὰ καὶ ἦταν πρὸς θάνατον ὁ Μοναχὸς Κύριλλος Κουμιώτης ἀπὸ τὴν Καλύβα τῆς «Ζωοδόχου Πηγῆς» καί, ἐπειδὴ πλησίαζε ἡ ὥρα τῆς ἐκδημίας του, κάλεσε τὸν Πνευματικό του νὰ ἐξομολογηθεῖ, τὸ ἔτος 1965.

Ὁ Πνευματικός του παπα-Ἐφραὶμ προσπάθησε νὰ βοηθήσει τὸν πάσχοντα νὰ ἐξομολογηθεῖ, ἀλλὰ ὁ ἀσθενὴς ἔλεγε πὼς στὸν ἀριστερὸ ὦμο του ἦταν κολλημένο ἕνα χαρτὶ ποὺ κάτι ἔγραφε, ἀλλὰ τί ἔγραφε δὲν μποροῦσε νὰ εἰπεῖ.

«Ευλογείτε και μη καταράσθε» και μη στέλνετε στον διάβολο.

Ανδρέου Μοναχού Αγιορείτου

Στην Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος στο Κουτλουμούσι, ο μοναχός Ιωσήφ, θέλησε να επισκευάσει, στο πάτωμα της καλύβας του, ένα σανίδι που είχε σπάσει. Καθάρισε το σάπιο, πήρε με ακρίβεια τα μέτρα, έκοψε το σανίδι και πήγε να το τοποθετήσει.

Όταν το έβανε στη θέση του, το σανίδι ήταν μεγαλύτερο. Το πήρε, έκοψε το περίσσιο και πήγε πάλι να το τοποθετήσει. Το είδε πως ήταν μικρότερο απ΄ ότι έπρεπε.

Ο Γέρο – Ιωσήφ, ήταν μαραγκός στο επάγγελμα.