Το πάρσιμο της Λέσβου από τους Τούρκους (1-14 Σεπτεμβρίου 1462μ.Χ.)

.

Γράφει ο Φώτης Κόντογλου ότι «Τό σπουδαίο αυτό νησί λεγότανε Λέσβος στ’ αρχαία χρόνια, και Μυτιλήνη ήτανε η πρωτεύουσά του. Στάθηκε δοξασμένο από τα παμπάλαια χρόνια, πού ήτανε πρωτεύουσα της Αιολίδας.

Οι Αιολείς ήτανε μια από τις τρεις ελληνικές φυλές, κ’ Αιολίδα λεγότανε η χώρα πού κατοικούτανε, από τον Ελλήσποντο, τα σημερινά Δαρδανέλια, ίσαμε τον Έρμο ποταμό, τούρκικα Γκεντίζ-τσάι, βορινά από τη Σμύρνη.

Θαλασσινέ μου Άη Νικόλα..

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας – Β΄ μισό 17ου αιώνα. Η εικόνα αποκαλύφθηκε κάτω από νεώτερο στρώμα με παράσταση του αγίου Σπυρίδωνα. Από τη Messina – Αθήνα, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

«Θαλασσινέ μου Άγιε, Καλέ μ’ Άη Νικόλα,

εφτά κεράκια σού’φερα και σου τ’ανάβω όλα.

Θά’ρχομαι τώρα ταχτικά ν’ανάβω το καντήλι,

γι’αυτόν που έφυγε προχθές κουνώντας το μαντήλι.

Προστάτευέ τον Άγιε, των ναυτικών Προστάτη!

Και κάθε άλλος ναυτικός ας σ’έχει παραστάτη!»

(από τα «Αμοργιανά», Σύνδεσμος Αμοργινών, Μάρτιος 2007)