Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία, η Μητέρα της Αγιότητος

άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

Διαβάζοντας το προοίμιο του Αγίου Νικοδήμου στο βιβλίο «Συναξαριστής Νεομαρτύρων», εντυπωσιάζει η διαχρονικότητα και το επίκαιρο των λόγων του αγίου.

Αναφερόμενος στους Νεομάρτυρες και θέτοντας το ερώτημα: γιατί ο Θεός ευδόκησε να γίνονται μάρτυρες σ` εκείνους τους χαλεπούς καιρούς της Τουρκοκρατίας, όπου εβασίλευε η έλλειψη του φόβου του Θεού και της αρετής, η ολιγοπιστία, η ιδιοτέλεια και γενικά η αύξηση της ανομίας, διακρίνει πέντε λόγους:

Α΄. Για να γίνει ανακαινισμός όλης της Ορθοδόξου πίστεως.

Β΄. Για να μένουν αναπολόγητοι κατά την ημέρα της Κρίσεως οι αλλόπιστοι.

Άγιος Αντώνιος ο Αθηναίος (5 Φεβρουαρίου 1774)

Εικόνα από:vatopaidi.files.wordpress.com

Στις 5 Φεβρουαρίου 1774, μέρα Τετάρτη, μαρτύρησε ο Αγ. Αντώνιος ο Αθηναίος.

Σφαγείς ο Αντώνιος ώσπερ η όϊς
Χριστώ παρέστη ακολουθιών ως όϊς.

Αυτός ο νεοφανής Μάρτυρας του Χριστού ήταν από την περίφημη Αθήνα και οι γονείς του, που ονομάζονταν Μήτρος και Καλομοίρα, ήταν πάμπτωχοι και άγνωστοι.

Κι αφού ανατράφηκε από αυτούς θεοσεβώς και έμαθε τα ιερά γράμματα, όταν έγινε δώδεκα χρονών, επειδή δεν μπορούσε να βλέπει τους γονείς του να είναι τόσο φτωχοί κι επειδή δεν έτυχε να μάθει κάποια άλλη τέχνη, παρέδωσε τον εαυτό του για δούλο με μισθό σε κάποιους Αρβανίτες Τούρκους, που βρίσκονταν τότε στην Αθήνα, και από αυτόν τον μισθό βοηθούσε τους γονείς του.

Άγιος νεομάρτυς Μακάριος (14 Σεπτεμβρίου 1527)

Κατά το έτος 1527, στις 14 Σεπτεμβρίου,
Μαρτύρησε ο Όσιος Μακάριος
(Από το νέο μαρτυρολόγιο του Αγ. Νικοδήμου)

Μακάριος συ και μακάρων εις τόπον,
θανών απήλθες δια του μαρτυρίου.

Αυτός ο αοίδιμος ποια είχε πατρίδα και ποιους γονείς, δε μας το φανέρωσε η ιστορία του. Το ότι όμως υπήρξε μαθητής του Αγιοτάτου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Κυρίου Νήφωνος, ωραίος στο σώμα και ωραιότερος στην ψυχή, και ότι έδωσε μαρτυρικό τέλος, το βρίσκουμε γραμμένο στον βίο του ίδιου Αγιοτάτου Νήφωνος.

Διήγηση για την αχειροποιήτη εικόνα του Κυρίου Ιησού Χριστού (11 Αυγούστου)

Oυ θαύμα βρύειν θαυμάτων πληθύν ξένην,

Mορφήν θεουδή θαυματεργάτου Λόγου.

Πρόκειται για παρόμοια διήγηση με αυτή της 9ης Αυγούστου.Πάντα βέβαια σύμφωνα με την παράδοση. Αναφέρονται λεπτομερώς και οι δύο διηγήσεις στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου.

Γράφει,λοιπόν,ο Άγιος Νικόδημος:

«Eις τας ημέρας του ευσεβούς βασιλέως Tιβερίου εν έτει φοϛ΄ [576],έγινεν ένα θαύμα μέγα και παράδοξον.Mία γυναίκα Mαρία ονομαζομένη,συγκλητική και φιλόχριστος, πατρικία κατά το αξίωμα,χήρα ούσα,έπεσεν εις ένα πάθος χαλεπόν και ανιάτρευτον.