Το μεγάλο εύρημα του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα

Ο Άγιος Ιωάννης δείχνει τον Ιησού στον Άγιο Ανδρέα

(Άγιος Πρόκλος Πατριάρχης Κων/πόλεως)

Ο απ. Ανδρέας, όταν αισθάνθηκε βαθειά ότι βρήκε τον Χριστό που δεσπόζει στις καρδιές όλων, βλέποντας τον θείο Διδάσκαλο σαν θησαυρό φωτεινό, φώναξε ακράτητος στον αδελφό του Πέτρο: «Βρήκαμε τον Μεσσία».

Τί μεγάλη η αδελφική αγάπη! Αντιστρέφει και τη φυσική τάξη των πραγμάτων. Δεύτερος μετά τον Πέτρο ήλθε στη ζωή ο Ανδρέας.

Η Σύλληψη του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (23 Σεπτεμβρίου)

(Απόσπασμα ομιλίας Πατρ/ρχου Ιεροσολύμων Σωφρονίου)

Δος μας, Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου.

Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου.

Διήγηση του Γέροντα Χρύσανθου: «Το θαύμα πολλαπλασιασμού των άρτων από τον Τίμιο Πρόδρομο»

Τον περασμένο χρόνο (1939) ήμουν ένα διάστημα Τραπεζάρης. Πλησίαζε του Τ. Προδρόμου, κατά την οποία συνήθως μικροπανηγυρίζουμε. Εγώ από την προπαραμονή μέτρησα το ψωμί και ήταν όλα 250 ψωμιά.

Μ’ αυτό έπρεπε να κάμω 4 τράπεζες, γνωρίζοντας  ότι για κάθε τράπεζα ξοδεύονται 70-80 ψωμιά.Εξαιτίας δε της εορτής  του Τιμίου Προδρόμου έπρεπε να δώσω στους ξένους προσκυνητές και ευλογία ψωμί ένα ή δύο  στον καθένα.

«Εἰς τήν ἀποτομήν τῆς τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἀγίου ἐνδόξου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου» (29 Αυγούστου)

το έστειλε στο σπιτάκι ο κ. Ιωάννης Παναγιωτόπουλος

*(Ἐκ τοῦ «Νέου Θησαυροῦ Γ. Σουγδουρή ἐλαφρῶς διωρθωμένος»)

Λόγος Α’*

Πρό τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἦτο ἡγεμών τῆς Ἰουδαίας ἀλλόφυλος τις, Ἀντίπατρος ὀνόματι, ἀλλόφυλοι δέ ἐλέγοντο ὅσοι δεν ἦσαν ἐκ τῆς θρησκείας τῶν Ἑβραίων. Οὗτος λαβών γυναῖκα τήν θυγατέρα τοῦ βασιλέως τῆς Ἀραβίας, Κύπρον λεγομένην, ἐγέννησεν ἐξ αὐτῆς τέσσαρας υἱούς, Φάσαιλον, Ἡρώδην, Ἰώσηπον καί Φερώραν· καί ὁ μέν Φάσαιλος ἐγένετο ἡγεμών τῶν Ἱεροσολύμων, καί ὀλίγον καιρόν ἡγεμονεύσας ἐφονεύθη ὑπό τῶν Πάρθων. Ὁ δέ Ἰώσηπος ἐτελεύτησεν ἰδιώτης.

Διήγηση του γέρο-Βησσαριώνος Διονυσιάτη

Μία ημέρα λοιπόν δύο χωριάτες ήλθαν στα παζάρια και ο ένας αγόρασε την φοράδα του άλλου. Εκείνος που την αγόρασε, επήγε εις την εκκλησία και επροσκύνησε. Άφησε δε εμπρός εις την εικόνα του Τιμίου Προδρόμου και μερικά χρήματα και μου είπε να ανάψω ένα κερί.

Εγώ άναψα το κερί, είδα τα χρήματα, ήσαν αρκετά, δεν τα πήρα χρήματα, τ’ άφησα εμπρός στην εικόνα. Κατά το βράδυ, επήγα να ανάψω τα καντήλια και βλέπω να λείπουν τα χρήματα. Μα δεν ξέρεις πόση στενοχώρια μου ήλθε.

Τό Γενέθλιον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου (24 Ἰουνίου)

π. Ἰωάννης   Κιτσοτόλης
ἐφημέριος Ἱεροῦ  Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Ἀνατολῆς Ἰωαννίνων

Στίς 24 Ἰουνίου ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τιμᾶ καί ἑορτάζει τό Γενέθλιον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος εἶχε τήν μεγαλύτερη τιμή ἀπό κάθε ἄλλον ἄνθρωπο, εἶχε δηλαδή τήν τιμή νά βαπτίσει τόν ἴδιο τόν Δεσπότη Χριστό.

Αξίζει νά σημειωθῆ ὅτι ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τρία μόνο Γενέθλια τιμᾶ καί ἑορτάζει: 1) τοῦ Δεσπότου καί Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ στίς 25 Δεκεμβρίου. 2) Τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας στίς 8 Σεπτεμβρίου καί 3) τοῦ ἐνδόξου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου στίς 24 Ἰουνίου.

Τῇ αυτή ημέρα μνήμη τοῦ υπό τοῦ Τιμίου Προδρόμου γεγονότος θαύματος ἐν Χίω κατά τῶν Ἀγαρηνῶν(¹)

Ναόν σόν ἐφύλαξας χειρῶν βεβήλων
Δυσσεβεῖς ὀλέσας, Πρόδρομε θεῖε.

 τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος

ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ τοῦ Χριστοῦ Τίμιος Πρόδρομος καί Βαπτιστής ἀείποτε πολλά θαύματα τελεῖ, ἕν δέ ἐξ αὐτῶν εἶναι καί τό κατωτέρω. Περί τά μέσα τῆς δεκάτης ὀγδόης ἑκατονταετηρίδος, ἤτοι εἰς τά 1740, ὁ Μέγας Πρόδρομος, ἡ θαυμαστή δεξιά τοῦ Ὑψίστου, ἐνήργησε μέγα καί ἐξαίσιον θαῦμα, μνημονευόμενον καί λαλούμενον καί μετά χαράς ἐξιστορούμενον ἀπό ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι αὐτόπται τοῦ θαύματος ἔγιναν, καί αἱ χεῖρες αὐτῶν ὑπηρέτησαν εἰς τά τότε παραδόξως γενόμενα· ἔχει δέ οὕτως ἡ διήγησις:

Τῇ Ζ’ (7η) τοῦ μηνός Ἰανουαρίου ἡ Σύναξις τοῦ Τιμίου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ ΙΩΑΝΝΟΥ. Συνέδραμε δέ καί ἡ τῆς παντίμου τούτου χειρός πρός τήν Κωνσταντινούπολιν συνέλευσις*

Ἐμή σέ γλῶσσα, κήρυξ, πῶς ἄν αἰνέσῃ
ὂν γλῶσσα Χριστοῦ γηγενῶν μείζω λέγει;
Μνήμην ἑβδομάτῃ Προδρόμου λάχε αἰδοίοιο.

τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος

ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ Τιμίου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ τήν Σύναξιν καί ἑορτήν παρελάβομεν ἄνωθεν καὶ ἐξ ἀρχῆς νά ἑορτάζωμεν τῇ ἐπαύριον τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, ἤτοι κατά τήν σήμερον, ἐπειδή οὗτος ὑπηρέτησεν εἰς τό μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου· ὅθεν διά τήν αἰτίαν ταύτην συναριθμεῖται καί ἡ ἑορτή αὕτη μέ τάς λοιπάς ἑορτάς τοῦ Προδρόμου, ἵνα μηδέν σιωπήσωμεν ἀπό τά ἐκείνου θαυμάσια καί ὑπερφυσικά χαρίσματα. Συνέβη δέ νά φθάσῃ εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν καί κατά τήν παρελθοῦσαν ἑσπέραν τῶν Ἁγίων Θεοφανείων ἡ τῆς τιμίας χειρός τοῦ Τιμίου Προδρόμου μετακομιδή, ἥτις τοιουτοτρόπως ἐγένετο.

“Η Γαλάζια καμπανούλα”, το αγριολούλουδο του αγίου Ιωάννου Προδρόμου, στο βουνό Μουρίκι της Καστοριάς.

Ο άγιος Πρόδρομος σε εικόνα του Γέρμα (έτ. 1775) και μία ανθισμένη καμπανούλα (σύνθεση Γ.Τ.Α.)

Γιώργος Τ. Αλεξίου, δάσκαλος

Η γεωγραφική περιοχή τού Γέρμα Καστοριάς διαθέτει μια πολύ πλούσια κι ενδιαφέρουσα χλωρίδα. Σ΄ αυτήν περιλαμβάνονται και πολλά όμορφα αγριολούλουδα, μεταξύ των οποίων πρωτεύουσα θέση κατέχει η “Γαλάζια καμπανούλα” (Campanula persicifolia).

Το εν λόγω εξαίσιο είδος της καμπανούλας είναι το ένα κι ομορφότερο απ’ τα δύο ανάλογα είδη που υπάρχουν στις εξοχές του Γέρμα. Φυτρώνει μόνο στην ειδυλλιακή περιοχή Χαρού(μ)πα του Μουρικιού και ανθίζει κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.

Στή Γέννηση τοῦ Ἁγίου Προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου

Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου 

α’. — Ἀκόμα καί ἄν ἔμοιαζε ὁ λόγος μας μέ ἀνοιξιάτικο τραγούδι καλικέλαδου ἀηδονιοῦ, πολύ φτωχά θά κατάφερνε νά ὑμνήσει τή μεγάλη φωνή τῆς ἀλήθειας πού γεννιέται σήμερα. Τώρα ὅμως πού ἡ λαλιά μας εἶναι ἀσθενική καί πολύ κακοφωνή, πῶς νά ὑμνήσει τόν πιό δοξασμένο ἀπό ὅλους τούς Προφῆτες; Πῶς νά ψάλλει αὐτόν πού εἶναι ἡ τιμή καί ἡ δόξα τῶν Ἀποστόλων; Πῶς νά δοξολογήσει αὐτόν πού ἔχει μιά ξέχωρη τιμή ἀνάμεσα στούς μάρτυρες;

Ἐκεῖνο δέ πού μοῦ φαίνεται ἀξιοπρόσεχτο εἶναι τό ὅτι, ὅσον ἀφορᾶ τούς ἄλλους ἁγίους, πλέκει ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου τά ἐγκώμια, ὁ πιό ἀξιοτίμητος τοῦ πιό ἀναγνωρισμένου καί ὁ λιγότερο γνωστός τοῦ λιγότερο φημισμένου. Αὐτόν ὅμως πού τώρα ἐμεῖς ἐξυμνοῦμε τόν ἐγκωμίασε, πρίν ἀπ’ ὅλους τούς ἄλλους ἐγκωμιαστές του, ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός καί Θεός, ἡ Ἀλήθεια, λέγοντας: «Δέν ἔχει μέχρι σήμερα γεννηθεῖ μεγαλύτερος προφήτης ἀπό τόν Ἰωάννη τό Βαπτιστή» (Ματθ. 11, II).