Όπου και να πάμε τον εαυτό μας κουβαλάμε!

(Μικρό Γεροντικό στ΄, Π.Β. Πάσχου)

Ένας μοναχός ζούσε σ’ ένα κοινόβιο μοναστήρι ως ησυχαστής, αλλά πολύ συχνά τον κυρίευε το πάθος της οργής.

Σκέφτεται, λοιπόν, και λέγει στον εαυτό του: 

«Θα φύγω από τούτο το μοναστήρι και θα πάω ν’ ασκητεύσω μόνος μου ως αναχωρητής∙κι εκεί, άμα δεν έχω καμιά σχέση με την κανέναν και ησυχάζω μόνος μου, θα πάψει να μ’ ενοχλεί και το πάθος της οργής».

Έφυγε, λοιπόν, από το μοναστήρι και πήγε και βρήκε μια σπηλιά, όπου προσπάθησε να ζήσει μόνος του.

Το μυαλό στενεύει την ψυχή..

π. Λίβυος

Δεν είμαστε οι πράξεις μας. Ούτε οι σκέψεις μας.

Είμαστε κάτι πολύ βαθύτερο και πολύ πιο πέρα από αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Είμαστε εικόνες Θεού. Κάτι πολύ βαθύτερο από αυτό που καταλαβαίνουμε.

Στην ζωή μας ταλαιπωρούμαστε γιατί κάνουμε το λάθος να ταυτιζόμαστε με τις σκέψεις και τον νου.

Τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς «Ἄνοιξε τὴν καρδιά σου στὸ Χριστό»

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγοντι τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ. ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.

Εκομποδέσαν οι κλωστές!

Νίκος Ψιλάκης

Είναι, ίσως, αυτό που μας λείπει. Τα χέρια της υφάντρας, τα χέρια του ράφτη, τα χέρια που πελεκούσαν κάποτε το ξύλο. Είναι η μαστοριά, το μεράκι, η τέχνη που συναντά την ανάγκη.

Θαύμασα τις σαΐτες, τα μιτόχτενα, τα φάδια και τα στημόνια, άκουσα πάλι την ξεχασμένη ορολογία του αργαλειού (αργαστήρι το λέγαμε στην Κρήτη), άκουσα τη φωνή της μνήμης να ψιθυρίζει την «Ανυφαντού» με τις κλωστές που κομποδέσανε και μπερδέψανε στο χτένι (αξέχαστος κι ανεπανάληπτος ο νίκος Ξυλούρης…) φωτογράφισα τα χρώματα που λάμπανε στο φως.

Ο κίνδυνος του εγωισμού

(Από το βιβλίο: Στάχυα, Τόμος Α, Κωνσταντίνος Κούρκουλας)

Στο χτύπημα της θύρας του Παραδείσου βαριά αντήχησε η ερώτηση:

– Ποιος είναι; ρώτησε από μέσα ο Χριστός.

– Εγώ, απάντησε ο ασκητής.

Η πόρτα έμεινε κλειστή. Καμιά φωνή από πουθενά. Έφυγε πάλι για την έρημο. Υποβλήθηκε σε νέες πνευματικές ασκήσεις και ξαναγύρισε. Χτύπησε την πόρτα και στο ερώτημα «ποιος είναι» αυτή τη φορά απάντησε «Εσύ». ..

Άνοιξε διάπλατα η θύρα. Γιατί είχε τώρα πια ανακαλύψει ποιό ήταν, εκείνο, που την κρατούσε κλειστή. Ήταν το «εγώ» του εγωιστή ανθρώπου, που έπρεπε να αντικατασταθεί με το «εσύ» του Χριστού.

Μερικά θαύματα τοῦ λειψάνου τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς στήν Ἱερά Μονή Σίμωνος Πέτρας (Ἅγιον Ὄρος).

+ Αρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλόπουλου, Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή

Εξαιρετική θέσι ανάμεσα στα Άγια Λείψανα, που βρίσκονται στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας, κατέχει το αριστερό χέρι της Αγ. Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής.

Αυτό το χέρι της Αγίας είναι άφθαρτο, με το δέρμα και τους τένοντες και έχει ευωδία ουράνια. Ακόμη όσοι το ασπάζονται με ευλάβεια και πίστι διαπιστώνουν ότι είναι θερμό.

Στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους, από τα πολλά θαύματα που κάνει μέχρι σήμερα η Αγία Μαρία, θεωρείται και τιμάται από τους αδελφούς σαν δεύτερη Κτητόρισσα της Ιεράς Μονής.

Όταν γνωρίση η ψυχή σου τούτο φως…

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

«Όταν γνωρίση η ψυχή σου τούτο το φως, τότε, όταν συμβή να στερήται τούτου, θα φλέγηται δι’ αυτό και μιμούμενος τον Άγιον Συμεών τον Νέον Θεολόγον θα ζητής αυτό και θα κράζης προς αυτό:

Ελθέ, το φως το αληθινόν.

Ελθέ, η Ζωή η αιώνιος.

Ελθέ, των πεπτωκότων η έγερσις.

Ελθέ, των κειμένων η ανόρθωσις.

Καιρός

(Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου. Αόρατος πόλεμος. Κεφ. κ΄)

«Να θυμάσαι κάθε μέρα ότι το σήμερα είναι δικό σου, το αύριο είναι στο χέρι του Θεού, και ότι εκείνος που σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται να σου δώσει και το εσπέρας.

Γι’ αυτό μην ακούσης τον διάβολο, που σου λέει να του δώσεις το σήμερα και το αύριο να το δώσεις στον Θεό.

Όχι, αλλά ξόδευε όλες τις στιγμές των ωρών της ζωής σου όπως αρέσει στον Θεό, και σαν να μη πρόκειται να σου δοθεί άλλος καιρός.

Βίος και Πολιτεία του Οσίου Ημών Πατρός Παρθενίου Επισκόπου Ραδοβισδίου (21 Ιουλίου)

Η καταγωγή του.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του

Ο Άγιος Παρθένιος γεννήθηκε στο χωριό Βατσουνιά του νομού Καρδίτσας στις αρχές του 18ου αιώνα.

Έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του και ανδρώθηκε σωματικά και ψυχικά στην περιοχή αυτή των Θεσσαλικών Αγράφων, μια περιοχή που στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας είχε μια σημαντική πνευματική παρουσία.

Για χάρη της Αλήθειας, ο επίσκοπος ίσταται επί σκοπόν κατά παντός ανεξαιρέτως!

άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

Είναι γνωστή και πολυδιαφημισμένη  η είδηση, πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε, στις 30-6-2017, την ασεβή και αντίχριστη δήλωση, μέσω ηλεκτρονικού δικτύου, σχετικά με το θάνατο μιας γυναίκας,  την οποία επαίνεσε, διότι πρωτοστάτησε στη νομιμοποίηση των αμβλώσεων, δηλαδή στην διά νόμου δολοφονία απροστάτευτων πλασμάτων.

Λίγες μέρες μετά ο ίδιος επισκέφθηκε με περισσό θράσος και πλήρη αφοβία – τι είχε να φοβηθεί άλλωστε – τον Μητροπολίτη Σπάρτης, ο οποίος τον καλοδέχτηκε, «θεωρώντας χρήσιμη την επίσκεψη και του ευχήθηκε δύναμη στο έργο του προς όφελος της πατρίδας».