You are currently browsing the category archive for the ‘Πόντος’ category.
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Η δραματική περίπτωση της Ποντιοπούλας Παρθένας, που χάθηκε στους διωγμούς το 1920 και βρέθηκε ως Αϊσέ, μετά από 60 χρόνια!
Η σημερινή μέρα, για τους Τούρκους είναι μεγάλη γιορτή και για τους Έλληνες του Πόντου η αρχή της μεγάλης τραγωδίας, με νέους πιο σκληρούς διωγμούς και μαρτυρίων κατά των Ελληνοποντίων, με εξορίες, βιασμούς παρθένων, σφαγές και εκτελέσεις. Γενοκτονία!
Λένα Σαββίδου
Η ιστορία μέσα στο χρόνο της Παναγίας Σουμελάς χάνεται στις αρχές των πρώτων αιώνων του χριστιανισμού, όταν ο Ευαγγελιστής Λουκάς φιλοτεχνεί την εικόνα της θεομήτορος, σκαλίζοντας την πάνω σε ένα κομμάτι ξύλου, έπειτα από όραμα.
Αναφέρεται ότι η ίδια η Παναγία ευλόγησε το έργο του Λουκά. Το θεόπνευστο τέχνημα φέρνει στην Αθήνα ο μαθητής του Ανανίας και παίρνει το προσωνύμιο Παναγία η Αθηνιώτισσα.
Ο Μουσταφά Κεμάλ έδωσε το σύνθημα:
«σκοτώστε τους γκιαούρηδες!..» κι άρχισαν
οι θηριωδίες των Τούρκων και οι στρατολογήσεις στα
« Αμελέ Ταμπουρού»
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
Ο ποντιακός ελληνισμός, θυμάται σήμερα και πενθεί τους 353.000 νεκρούς της τουρκικής θηριωδίας της περιόδου 1914-23, ενώ τη μέρα αυτή, οι Τούρκοι γιορτάζουν τα κατορθώματα του σφαγέα των Ποντίων Μουσταφά Κεμάλ.
Σταχυολογήματα 7
“Τρία κορίτσια είχα. Την ημέραν εστείλ’να τα’ς σο τουρκικόν το σχολείον κι από βραδύς εγώ κ’ η μάννα τουν εποίναμ’ τα Ελλενικά μαθήματα! Όλον την ημέραν κοράν και την νύχταν Ευαγγέλιον!
Θέμ’ να ελεάς μασε κ’ εμας τα’αμαρτωλούς! Ντο εποίκαμε και ς’ σην Αφρικήν οι άγριοι κι ανημέρωτοι ανθρωποφαϊοι ελεύθερα πιστεύνε σ’οφίδια και τα φοθράκας κ’εμείς κ’ επορούμε να πιστεύομε τον Χριστόν! Ήμαρτα, ήμαρτα.
«Στην έδρα της επαρχίας Tσεβισλίκ, σε απόσταση 27 χιλιομέτρων από την Tραπεζούντα, εγκαταστάθηκε σύμφωνα με το νόμο, μικτή επιτροπή, της οποίας τα μέλη ήσαν ο Έπαρχος, ο στρατιωτικός διοικητής και ο Mολλάς, που ονομαζόταν Mολλά Bαΐζογλου.
Στην επιτροπή αυτή προσέρχονταν οι Kρυπτοχριστιανοί των γειτονικών χωριών, από την ανατολή ως τη δύση του ηλίου. Δήλωναν ότι είναι χριστιανοί και γράφονταν και με το χριστιανικό όνομά τους στα μητρώα, δίπλα στο παλιό τουρκικό τους όνομα.
Αγιογραφία δια χειρός Μαρίας Χατζηβασιλείου.
Kώστας Xατζηπέμου
«Δεκαετία του ’50. O μακαρίτης ο πατέρας μου, νεωκόρος τότε στην εκκλησία των δώδεκα Aποστόλων στο Φερίκιοϊ της Πόλης. Kι εγώ παιδί… όμως θυμάμαι που ‘ρχονταν αργά τη νύχτα και χτυπούσαν την πόρτα χανούμισσες με φερετζέδες και μικρά παιδιά στην αγκαλιά.
Eρχόντουσαν από την Aνατολή και ζητούσαν να βαπτίσουν τα παιδιά τους. Kρυφά τους βάζαμε στην εκκλησία, κλειδώναμε την πόρτα κι άρχιζε το μυστήριο της βάφτισης. Σιωπηλά. Xαμηλόφωνα.
Του Ντίνου Αυγουστή
Μέρα μνήμης η 19η Μαΐου. Μια ακόμη μαύρη επέτειος κατά την οποία μνημονεύεται από τους απανταχού της γης Έλληνες η γενοκτονία των Ελλήνων του Ευξείνου Πόντου.
Οι Έλληνες Πόντιοι, αναπόσπαστο συνεκτικό κομμάτι της Ελληνικής Φυλής, με τρισένδοξη Ιστορία, μεγαλούργησαν στο διάβα των αιώνων διατηρώντας παρά τις κακουχίες και τις αφόρητες απειλές αναλλοίωτη την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, την Ελληνική Γλώσσα, στην μορφή της ποντιακής διαλέκτου που μαζί με την Κυπριακή διατηρούν αναρίθμητα στοιχεία της Αρχαίας Ελληνικής (Ιωνικής) προφοράς.
Ήταν Μάιος μήνας στα 1867. Το ότι οι κάτοικοι της Κρώμνης φανερώθηκαν ως Ορθόδοξοι Έλληνες και στην ψυχή και στην καρδιά, αυτό έδωσε μεγάλο θάρρος στους Σταυριώτες, κι έλεγαν αναμεταξύ τους.
«Αφού ο εκατοχρονίτης Μολλά-Μπεχρέμ’ ς πέταξε το σαρίκι κι έβγαλε τον κίτρινο τσουμπέ, γιατί κι εμείς να μην πετάξουμε από πάνω μας τη ντροπή του αρνησίθρησκου;»
Γι’ αυτό οι χωρικοί συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του πρωτόπαπα του χωριού, και αφήνοντας κατά μέρος και τα ψέματα, έκαναν την εξής συμφωνία.
Τί νὰ σοῦ πῶ, ἀδελφέ μου Γιορίκα! Αὐτὰ ποὺ ζήσαμε φέτος στὴν ἀλησμόνητη Πατρίδα μας, στὸν Πόντο μας, δὲν λέγονται! Εἶναι φανταστικά. Μοιάζουν μὲ παραμύθι, κι ὅμως εἶναι πέρα ὣς πέρα ἀληθινά!
–Πότε πῆγες, φίλε μου Πάντσο, καὶ δὲν τὸ ἤξερα;
–Στὶς ἀρχὲς τοῦ καλοκαιριοῦ. Κι ἂν θές, νὰ σοῦ πῶ μερικὲς ἐντυπώσεις μου.
–Καὶ τὸ ρωτᾶς;
–Εἴχαμε γεμίσει ἕνα μεγάλο πούλμαν, σχεδὸν ὅλοι Πόντιοι, οἱ περισσότεροι ἀντρόγυνα. Ξεκινήσαμε ἀπὸ Θεσσαλονίκη καὶ σὲ λίγες ὧρες περάσαμε τὰ σύνορα καὶ μπήκαμε στὴν Τουρκία.
Στρατής Ανδριώτης
Σε μια πανέμορφη τοποθεσία του μαρτυρικού Πόντου, έξω από την πόλη της Τραπεζούντας, είναι κτισμένο πριν 16 αιώνες, το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά.
Σ’ ένα παραδεισένιο καταπράσινο τοπίο, κατάφυτο από πανύψηλα δέντρα, που απλώνονται πάνω στα θεόρατα βουνά, με τα ορμητικά τρεχάμενα νερά να βουΐζουν δυνατά σα να σε καλωσορίζουν στον τόπο τους τον ευλογημένο.
Πρόσφατα σχόλια