You are currently browsing the category archive for the ‘προσευχή’ category.
Όταν οι περιστάσεις το απαιτούν πρέπει να «φωνάζουμε» προς τον Κύριό μας και να του ζητάμε… όχι βέβαια κοσμικής φύσεως ζητήματα. Περισσότερο να του ζητάμε να μας συγχωρέσει τις αμαρτίες μας, να μας δίνει δύναμη να σηκώνουμε τον σταυρό μας, να αισθανόμαστε την αμαρτωλότητά μας, να μας θεραπεύσει την ψυχή μας και το πνεύμα μας και αν είναι για το συμφέρον το δικό μας και του περιβάλλοντός μας να μας μειώσει ή και να εξαλείψει οποιαδήποτε σωματική κακουχία περνάμε.
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης
Ὁ Κύριος εἶναι ἐλεήμων, αὐτὸ τὸ γνωρίζει ἡ ψυχή μου, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ τὸ περιγράψω.
Εἶναι ὑπερβολικὰ πράος καὶ ταπεινός, καὶ ὅταν Τὸν δεῖ ἡ ψυχή, τότε ἀλλάζει καὶ γεμίζει ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον καὶ γίνεται καὶ ἡ ἴδια πραεία καὶ ταπεινή.
Ὅταν ὁ νοῦς εἶναι ὅλος στόν Θεό, τότε ὁ κόσμος λησμονεῖται ἐντελῶς.
Λίγο πριν αλλάξει το έτος δίνουμε κι άλλα δύο ονόματα για προσευχή. Ο Θεός ας δώσει δύναμη και φώτιση στους πονεμένους αδερφούς μας και στους δικούς τους.
Ανέστης: έπαθε βαρύ εγκεφαλικό.
Σταύρος: προβλήματα υγείας και άλλα.
Καλή κι ευλογημένη χρονιά σε όλους.
Ας σκεφτούμε ότι αυτές τις ημέρες που οι περισσότεροι χαίρονται και «περνάνε καλά» (άλλοι κοσμικά και άλλοι πνευματικά) κάποιοι άλλοι αδερφοί μας σηκώνουν τον σταυρό τους και παλεύουν με την ασθένεια ή τον πειρασμό… Ας μην τους αφήσουμε μόνους τους. Ας επιχειρήσουμε να σηκώσουμε λίγο βάρος… Ας προσευχηθούμε για τους παρακάτω αδερφούς μας:
Σὲ κάποια πόλι τῆς Πελοποννήσου, συναντήθηκα κάποτε μ᾿ ἕναν Χριστιανό, περίπου 32 ἐτῶν, ποὺ μοσχομύριζε κάτι σὰν δεντρολίβανο.
Καὶ ἡ ἔκπληξίς μου μεγάλωσε ἀκόμη περισσότερο, ὅταν ἄρχισε νὰ μοῦ μιλάη γιὰ τὴν Εὐχή, τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», διαπιστώνοντας ὅτι ἀπὸ τὸ στόμα του ἐξήρχετο ἡ ἄρρητος εὐωδία τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Γιὰ τὸ κομποσχοίνι καὶ τὴν Εὐχὴ εἶχε μάθει πρὶν ἀπὸ χρόνια στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἀπὸ τότε τὴν ἔλεγε ἀσταμάτητα, μέρα-νύκτα, καὶ πολλὲς φορὲς χωρὶς διακοπὴ ἀκόμα καὶ τὶς νύκτες. Ἡ Εὐχὴ ἀναπληροῦσε καὶ τὶς φυσικὲς ἀνάγκες τοῦ ὕπνου του.
Πρέπει όλοι μας να κατανοήσουμε ότι η θετική έκβαση σε κάποιες περιπτώσεις για τις οποίες προσευχόμαστε είναι καθαρά αποτέλεσμα της βούλησης του Κυρίου και όχι δικό μας κατόρθωμα. Άλλες φορές ο Κύριος επιτρέπει δυσάρεστα ανθρωπίνως γεγονότα που έχουν και φαινομενικά αρνητική έκβαση, άλλες φορές παρά το ότι επιτρέπει κάτι δυσάρεστο ταυτόχρονα οδηγεί και σε επίλυση του προβλήματος με θαυμαστό ή και θαυματουργικό τρόπο…
Ας μπούμε στη θέση των αδερφών μας, ας φανταστούμε ο δικός μας άνθρωπος να είχε ένα παρόμοιο πρόβλημα υγείας. Ας πονέσουμε μαζί τους, ας κάνουμε τον πόνο προσευχή και ας αφήσουμε την τελική απόφαση στον Κύριό μας Ιησού Χριστό.
Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ᾿ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. προσερχώμεθα οὖν μετὰ παῤῥησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν. (Εβρ. 4,14-16)
Πριν από λίγο ενημερωθήκαμε για τον ξαφνικό θάνατο ενός νέου πατέρα του Παναγιώτη. Αφήνει πίσω του μια σύζυγο και ένα νήπιο αγοράκι. Ο Θεός ας τον αναπαύει και ας ενισχύει τη σύζυγό του που έχει μπροστά της ένα δύσκολο δρόμο. Σε αυτή τη φάση δεν θα δημοσιεύσω το όνομα της συζύγου και του παιδιού στο ιστολόγιο χωρίς να πάρω έγκριση.
Στα γόνατα… θα μπορούσε να είναι τα δικά μας παιδιά…
Παρακαλώ να προσευχηθούμε υπέρ της μικρής Δέσποινας 7 ετών η οποία πάσχει από λευχαιμία. (Ας έχουμε στην προσευχή μας και τη Μαριάνθη (υπ’αρ. 46) που είναι ήδη στην κατάσταση προσευχής για τον ίδιο λόγο).
Άμεση ανάγκη – Ραγίζει η καρδιά μας, αλλά δεν απελπιζόμαστε…Θα πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στο θέλημα του Κυρίου και να ζητάμε τα καλά και συμφέροντα για τις ψυχές μας, αλλά και τη δύναμη για να αντεπεξέλθουμε στις δοκιμασίες.
Ελένη-Αναστασία:Διάγει τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης της και το μωρό που κυοφορεί έχει διαγνωσθεί με καρκίνο στον αυχένα.
Πρόσφατα σχόλια