«Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους!» Καλό μας μήνα!!

Η βροχούλα

Βροχούλα τα ποτίζει
τα χόρτα, τα δεντράκια.
Βροχούλα τα γεμίζει
όλα τα ποταμάκια

«Οκτώβρη και δεν έσπειρες καρπό πολύ δεν παίρνεις». Καλό μας μήνα!!

Πρωτοβρόχι

Η βροχή στον κάπο γράφει
αυλακιές από χρυσάφι.

Κι είναι πάνω στο χορτάρι
κάθε στάλα κεχριμπάρι.

Παίζουν σαν τρελά σπουργίτια
στα νερά τα πιτσιρίκια.

«Τὸν Τρυγητὴ τ’ ἀμπελουργοῦ πᾶνε χαλάλι οἱ κόποι» Καλό μας μήνα!!

Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Τὸ τσιριτρό

Σὲ μιὰ ρώγα ἀπὸ σταφύλι
ἔπεσαν ὀχτὼ σπουργῖτες
κι ἐτρωγόπιναν οἱ φίλοι.
τσίρι τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί, τσιριτρό!

«Καλῶς μᾶς ἦλθες, Αὔγουστε, μὲ τὰ γλυκά σου δῶρα…» Καλό μήνα να έχουμε!!

Ὁ Τρύγος

Καλῶς μᾶς ἦλθες, Αὔγουστε,
μὲ τὰ γλυκά σου δῶρα.

Τοῦ Τρυγητοῦ ἡ ὥρα
μᾶς κράζει ἡ χαρά!

Δροσιὲς καὶ μύρα φέρνει τ’ ἀγέρι… Καλό μήνα!!

Δροσιὲς

Δροσιὲς καὶ μύρα φέρνει τ’ ἀγέρι, δροσοσταλίδες κυλοῦν στὴ φτέρι.
Κρούσταλλα, γῦρο νερά, ποὺ τρέχουν, κορνίζα πράσινη τὴν χλόη ἔχουν.

Δροσιὲς καὶ μύρα φέρνει τ’ ἀγέρι· σὰν τί νὰ λέγῃ, τάχα ποιός ξέρει;
Κάτι ἀκούω στὴν ἐξοχὴ νὰ ψιθυρίζῃ μιὰ προσευχή.

Ἥλιε μου, ἔβγα, ἥλιε μου… Καλό μήνα καὶ καλό καλοκαίρι νὰ ἔχουμε!

Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Τὸ τραγούδι τοῦ ἥλιου

Ἥλιε μου, ἔβγα, ἥλιε μου,
ποὺ κάνεις τὸ χωράφι
καὶ γεμίζει ἀπὸ χρυσάφι.

Δῶσε μας, ἥλιε μου, ἥλιε μου,
τὸ ρόδο καὶ τ’ ἀγκάθι,
φέξε ὣς τοῦ γιαλοῦ τὰ βάθη.

Η σκλάβα η Πόλη κάθεται στο Βόσπορο και κλαίει…

Κωνσταντίνου Μάνου (1869 –1913) « Λόγια της καρδιάς »

Η σκλάβα η Πόλη

Η σκλάβα η Πόλη κάθεται στο Βόσπορο και κλαίει
Κι ο φιδωτός ο Βόσπορος την συμπονεί και λέει :

«Πες μου κυρά μου ζηλευτή, πεντάμορφη κυρά μου,
Γιατί ποτίζεις δάκρυα τα γαλανά νερά μου;
Σαν τι είναι που μου ζήτησες κι εγώ να μη στο φέρω
Μήπως σ ελύπησα ο φτωχός και δίχως να το ξέρω;

«Τοῦ Μαγιοῦ ροδοφαίνεται η μέρα!» Καλό μήνα νὰ ἔχουμε!

Διονύσιος Σολωμός

Πρωτομαγιά

Τοῦ Μαγιοῦ ροδοφαίνεται η μέρα,
ποὺ ὡραιότερη ἡ φύση ξυπνάει,
καὶ τὴν κάνουν λαμπρὰ καὶ γελάει
πρασινάδες, ἀχτίνες, νερά.

«Τοῦ Ἀπρίλη ἡ βροχὴ κάθε στάλα καὶ φλουρί!» Καλό μας μῆνα!

Ἦλθε ἡ Ἄνοιξι!
Ὅλα εἶναι χαρούμενα τώρα.
Ὁ οὐρανὸς εἶναι γαλανός.
Δὲν ἔχει πιὰ σύννεφα.
Τὰ χιόνια ἔχουν λυώσει.
Οἱ βοσκοὶ ἔφυγαν.
Ἔφυγαν μὲ τ’ ἀρνιά των
κι ἐπῆγαν στὰ ψηλὰ βουνά.

Η Βάπτιση του Χριστού

Γεώργιος Δροσίνης

Λαμπρή τρανή, φωτόλουστη πρόβαλλε η ημέρα,
ουράνιο μύρο χύθηκε στη γη πέρα ως πέρα·
του Ιορδάνη τα νερά τρέχουν αγνά καθάρια,
και γέρνουνε στις όχθες του της δάφνης τα κλωνάρια.

Ήρθε ο Χριστός να βαπτιστεί, σταμάτησε τ’ αγέρι,
μ’ άφθαστο τρόμο άπλωσε ο Πρόδρομος το χέρι·
και η φωνή ακούστηκε του άναρχου Πατέρα,
για την πιστότητα του Γιού, απ’ τα ουράνια πέρα.