Oἱ νεκροί περιμένουν

τῆς Διδοῦς Σωτηρίου (ἀποσπάσματα)

(Ἡ ὑπόθεση τοῦ πρώτου αὐτοῦ μυθιστορήματος τῆς Διδοῦς Σωτηρίου ἀναφέρεται στά θύματα τῆς μικρασιατικῆς καταστροφῆς, τόν ξεριζωμό τῶν ἑλληνικῶν πληθυσμῶν καί τίς σκληρές δοκιμασίες πού ἀντιμετώπισαν οἱ πρόσφυγες κατά τήν ἐγκατάστασή τους στήν Ἑλλάδα).

Ἀρχίσαμε νὰ βαδίζουμε πιασμένοι ἀπ ᾽τὸ χέρι, κοντὰ ὁ ἕνας στὸν ἄλλον, χαμένοι, μουδιασμένοι, δισταχτικοί, σὰν νὰ ᾽ μαστε τυφλοὶ καὶ δὲν ξέρουμε ποὺ θὰ μᾶς φέρει τὸ κάθε βῆμα ποὺ ἀποτολμούσαμε.

«Ὁ διάβολος βάζει νά γράφουμε τόσα πολλά γιά τόν ἀντίχριστο»

τοῦ Γέροντος Ἰωακείμ Ἁγιορείτου

Μ.Μ.: Στήν ἐποχή μας, Γέροντα, ὁ κόσμος μιλάει περισσότερο γιά τόν ἀντίχριστο καί πολύ λιγότερο γιά τόν Χριστό. Γιατί συμβαίνει αὐτό;

Γ. Ι.: Εἶναι καί αὐτό ἕνα κατόρθωμα τοῦ διαβόλου. Πέτυχε νά στρέψει τήν προσοχή τῶν πολλῶν σέ αὐτόν. Εἶναι σημεῖο τῶν καιρῶν, τό ὅτι στούς ἐσχάτους χρόνους θά κάνει «θαύματα» ἐν οὐρανῷ καί ἐν τῆ γῇ ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἐξαποδώ, ὁ κακομούτσουνος ὅπως τόν λέω ἐγώ, ὁ μισόκαλος καί ὅπως τόν ἔλεγε ὁ μακαριστός Γέρων Παΐσιος, τό ταγκαλάκι. Τό ταγκαλάκι κατόρθωσε νά βάλει τούς ἀνθρώπους νά μιλοῦν γι’ αὐτό, προετοιμάζοντας τό ἔδαφος γιά τήν κυριαρχία τοῦ ἀντιχρίστου.

“Οἱ ἁπλοί χωριάτες πού ἔβλεπαν τό ἄκτιστο φῶς”

τοῦ π. Νικολάου Λουδοβίκου

Ἔλεγα λοιπὸν 5 πράγματα, ἔβλεπα ὅτι ὁ κόσμος ἔ, ἄκουγε ὅ,τι ἄκουγε, γύρναγε ἔσκυβε τὸ κεφάλι καὶ ἐντάξει συνέχιζε κανονικὰ τὴ ζωή του, σὰν νὰ μὴ συνέβαινε τίποτα.

Ἡ μοναξιὰ αὐτὴ ἤτανε βαρὺ αἴσθημα, ἔλεγα μὰ τί κάνω ἐγὼ σὰν παπὰς αὐτὴ τὴ στιγμή, τί νόημα ἔχει νὰ ξαναπάω τὴν Κυριακὴ καὶ νὰ ξαναμιλήσω στὸ τάδε χωριὸ, ἀφοῦ πάλι… ναί, δὲν μποροῦσα, δὲν λέω ὅτι εἶναι εὔκολο ἀλλά, σήμερα σᾶς εἶπα διάλεξα νὰ μιλήσω δύσκολα, θέλω νὰ πῶ πιστεύω ὅτι τὸ ἀκροατήριο ἔχει τέτοιες δυνατότητες, ἀλλὰ ἔμαθα πολλὰ ἀπὸ τότε, πάντως εἶχα μεγάλη δυσκολία.

Ἡ φλόγα ἑνός ὀρθόδοξου ρώσου νέου …*

Ἡ Παναγία τοῦ Βλαντιμίρ

Δέν πρόκειται ποτέ νά ξεχάσω τόν νεαρό ὀρθόδοξο Ρῶσο μπρός στήν παγκοσμίως γνωστή Εἰκόνα τῆς «Παναγίας τοῦ Βλαντιμίρ», στό Μουσεῖο πού φυλάσσεται καί δίπλα στήν Εἰκόνα τῆς «Ἁγ. Τριάδος τοῦ Ρουμπλιόφ».

Στεκόταν μπροστά στήν Παναγία ἀκίνητος σάν ἄγαλμα καί ἀπερίσπαστος σάν ἀσκητής, ἐνῶ δίπλα του περνοῦσαν τά
τσούρμα τῶν εἰδικῶν κοσμοδόξαστων καί μή περί τήν τέχνην, τά περίεργα γκρούπ, οἱ ἀνυποψίαστοι, οἱ θαυμαστές τῆς ἱερότητας τῆς εἰκόνας, λέγοντας ὁ κάθε ἕνας τό δικό του.

Τά χείλη τοῦ νεαροῦ ρώσου δέν σταμάτησαν νά κινοῦνται μυστικῶς καί τά μάτια του εἶχαν εἰσχωρήσει ὡς τήν καρδιά τῆς Παναγίας.

Ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης γιά τήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη

Κάποτε θὰ ἐρχόταν ἡ στιγμὴ γιὰ τὴν Εὐρώπη νὰ συνειδητοποιήσει τὶς ρίζες της, ἀφοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει σὰν αὐτόνομη μονάδα, χωρὶς κάποιο θεωρητικὸ ὑπόβαθρο.

Ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἡ στιγμή, νὰ ἀποφασίσει ἂν θὰ μείνει ἀπομονωμένη στὶς δικές της ἀξίες ἢ θὰ ἐνταχτεῖ σὲ ἕνα εὐρύτερο σύνολο μὲ ὀφέλη πρακτικῆς φύσεως ἀναμφισβήτητα, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν κίνδυνο νὰ ἀλλοιωθεῖ ἡ φυσιογνωμία της.

Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν ἄποψη, τὸ ὁμολογῶ, εἶμαι ἀπομονωτικός. Μία ζωὴν ὁλόκληρη ἀγωνίστηκα γιὰ αὐτὸ ποὺ λέμε Ἑλληνικότητα καὶ ποὺ δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ ἕνας τρόπος νὰ βλέπεις καὶ νὰ αἰσθάνεσαι τὰ πράγματα.

Ἅγιος Νίκων ὁ ‹‹Μετανοεῖτε›› (ἑορτάζει στίς 26 Νοεμβρίου)

Ἅγ. Νίκων, Ἐνορίας Πλατάνου,ἔργο κ. Στεφ. Ἀλπαντάκη

Γεννήθηκε στίς ἀρχές τοῦ 10ου αἰ. στόν Πόντο. Ἔγινε μοναχός καί ἀργότερα περιῆλθε πολλά μέρη στά ὁποῖα κήρυττε τό Εὐαγγέλιο, καλώντας στή μετάνοια, γι᾽ αὐτό καί ὀνομάστηκε ὁ «Μετανοεῖτε».

Πέρασε καί ἀπό τήν Κρήτη, γιά μερικά χρόνια, μετά τήν ἀπελευθέρωσή της ἀπό τόν Νικηφόρο Φωκᾶ (961) καί ἐνίσχυσε τήν πίστη τοῦ χειμαζόμενου χριστιανικοῦ ποιμνίου.

Στό βιβλίο «Ἱστορία τῆς Κρήτης», τοῦ Καθηγητοῦ Θεοχ. Δετοράκη, σελ. 158, διαβάζουμε:

Οἱ πωλητές τοῦ λόγου * μικρά μου μυρμηγκάκια…

τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Στὴν ἀγορὰ τῆς ζωῆς, μικρά μου μυρμηγκάκια, στέκονταν οἱ πωλητὲς τοῦ λόγου, οἱ ὑποκριτὲς μὲ τὴν κυρτὴ ράχη καὶ τὴ δουλικὴ μάσκα στὸ πρόσωπο, ποὺ ἔκρυβε ἀχόρταγη ὄρεξη γιὰ ἐξουσία.

-Τί ἔχετε σήμερα στὴν ἡμερήσια διάταξη; Τοὺς ρώτησα ἐγώ.

-Τὸν σεβασμὸ στὶς πεποιθήσεις τῶν ἄλλων, ἀπάντησαν ἐκεῖνοι μὲ ὑποκριτικὸ χαμόγελο, στὸ ὁποῖο διαγραφόταν ὁλόκληρη ἡ γατοφιλοσοφία τους.

-Καὶ πάνω σὲ τί βασίζετε αὐτὸ τὸ ἀστεῖο;

Συγχωρεῖς τούς ἄλλους;

τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ἄν σοῦ πῶ, νήστεψε πολλὲς φορές μοῦ προβάλλεις ὡς δικαιολογία τὴν ἀσθένεια τοῦ σώματος.

Ἄν σοῦ πῶ, δῶσε στοὺς φτωχούς μοῦ λὲς ὅτι εἶσαι φτωχὸς καὶ ἔχεις νὰ ἀναθρέψεις παιδιά.

Ἄν σοῦ πῶ νὰ ἔρχεσαι τακτικὰ στὶς Συνάξεις τῆς Ἐκκλησίας, μοῦ λές, ἔχω διάφορες μέριμνες.

Ἄν σοῦ πῶ, πρόσεχε αὐτὰ ποὺ λέγονται στὴν Ἐκκλησία καὶ κατανόησε τὸ βάθος τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ, μοῦ προβάλλεις ὡς δικαιολογία τὴν ἔλλειψη μορφώσεως.

Ὁ εὐλογημένος Συμεών ὁ Μικρασιάτης

Τό 1922 ἦρθε ἀπό τήν Μικρασία μέ τούς πρόσφυγες ἕνα ὀρφανό Ἑλληνόπουλο, ὀνόματι Συμεών. Ἐγκαταστάθηκε στόν Πειραιά σέ μιά παραγκούλα καί ἐκεῖ μεγάλωσε μόνο του.

Εἶχε ἕνα καροτσάκι καί ἔκανε τόν ἀχθοφόρο, μεταφέροντας πράγματα στό λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ. Γράμματα δέν ἤξερε οὔτε πολλά πράγματα ἀπό τήν πίστη μας. Εἶχε τήν μακαρία ἁπλότητα καί πίστη ἁπλή καί ἀπερίεργη.

Ὅταν ἦρθε σέ ἡλικία γάμου νυμφεύθηκε, ἔκανε δύο παιδιά καί μετακόμισε μέ τήν οἰκογένειά του στή Νίκαια. Κάθε πρωί πήγαινε στό λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ γιά νά βγάλει τό ψωμάκι του.

Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ταπείνωση ὁ… ἐγωιστής, δὲν θέλει νὰ τοῦ κόψεις τὸ θέλημα, νὰ τὸν θίξεις, νὰ τοῦ κάνεις ὑποδείξεις…

τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

Ὅλα τὰ κακὰ αἰσθήματα, ἡ ἀνασφάλεια, ἡ ἀπελπισία, ἡ ἀπογοήτευση, ποὺ πᾶνε νὰ κυριεύσουν τὴν ψυχή, φεύγουν μὲ τὴν ταπείνωση.

Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ταπείνωση, ὁ… ἐγωιστής, δὲν θέλει νὰ τοῦ κόψεις τὸ θέλημα, νὰ τὸν θίξεις, νὰ τοῦ κάνεις ὑποδείξεις. Στενοχωρεῖται, νευριάζει, ἐπαναστατεῖ, ἀντιδρᾶ, τὸν κυριεύει ἡ κατάθλιψη.

Ἡ κατάσταση αὐτὴ θεραπεύεται μὲ τὴ χάρη. Πρέπει ἡ ψυχὴ νὰ στραφεῖ στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἡ θεραπεία θὰ γίνει μὲ τὸ ν’ ἀγαπήσει τὸν Θεὸ μὲ λαχτάρα.

Πολλοὶ ἅγιοί μας μετέτρεψαν τὴν κατάθλιψη σὲ χαρὰ μὲ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό.