You are currently browsing the category archive for the ‘περιοδικό Παρεμβολή’ category.
Επιμέλεια:∆ιονυσία Αραβοπούλου
φοιτ. Σ.Ε.Μ.Φ.Ε.
Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με; πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ’ ἐμέ· πολλοὶ λέγουσιν τῇ ψυχῇ μου· οὐκ ἔστι σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ. Σύ δέ, κύριε, ἀντιλήπτωρ μου εἶ, δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεφαλήν μου. Φωνῇ μου πρὸς κύριον ἐκέκραξα, καὶ ἐπήκουσέν μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ.
(Ψαλμός Γ΄)
Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα
Ο ιερέας, αφού πει, «Έχοντας λοιπόν στο νου μας αυτή τη σωτήρια εντολή και όλα όσα έχουν γίνει για µας, δηλαδή τη σταύρωση, την ταφή, την τριήμερη ανάσταση, την ανάληψη στους ουρανούς, την ενθρόνιση στα δεξιά του Πατέρα, τη δεύτερη και ένδοξη πάλι παρουσία», καταλήγει με την εκφώνηση: «Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν σοὶ προσφέρομεν κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα, Σὲ ὑμνοῦμεν, σὲ εὐλογοῦμεν, σοὶ εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, καὶ δεόμεθά σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν».
Ἰ.Κ. Ἀγγελόπουλος
Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι θεωροῦν ὡς πίστη (καὶ μάλιστα χριστιανικὴ πίστη) τὴν ἀνεξέταστη ἀποδοχὴ κάποιων ἀληθειῶν. «Πστεύω», γι’ αὐτοὺς σημαίνει ὅτι δέχομαι κάποια «δόγματα», κάποιες ἀλήθειες ποὺ δὲν μπορῶ νὰ ἐξηγήσω.
Αὐτὴ ἡ ἔννοια τῆς πίστεως εἶναι διαστρέβλωση καὶ ἀλλοίωση τῆς πραγματικῆς χριστιανικῆς πίστεως. Γιὰ τὴν Ἐκκλησία ἡ πίστη εἶναι πρωτίστως μιὰ σχέση ἀγάπης, ὑπακοῆς καὶ ἐμπιστοσύνης τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Τριαδικὸ Θεό.
Πρόσφατα σχόλια