You are currently browsing the category archive for the ‘περιοδικό Ο ΤΗΡΩΝ’ category.
Επειδή οι ανθρώπινες ευκολίες ξεπέρασαν τα όρια, έγιναν δυσκολίες. Πλήθυναν οι μηχανές, πλήθυνε ο περισπασμός, έκαναν και τον άνθρωπο μηχανή, και τώρα οι μηχανές και τα σίδερα κάνουν κουμάντο και τον άνθρωπο.
Γι’ αυτό έγιναν και οι καρδιές των ανθρώπων σιδερένιες. Με όλα αυτά τα μέσα που υπάρχουν, δεν καλλιεργείται η συνείδηση των ανθρώπων.
Μακαριστοῦ Γέροντος Ἰωσήφ Βατοπαιδινοῦ
Ἐάν δέν μπορέσει ὁ ἄνθρωπος νά βαστάσει τό σκληρό λόγο τοῦ πλησίον καί ἀναποδώσει τά ἴσα, τότε ἐγείρονται πόλεμοι στή συνείδηση γιά τήν ἀνυπομονησία καί κυριαρχεῖ ἡ αἰχμαλωσία τῆς ταραχῆς.
Ἡ προσευχή πρός το Θεό, μέ φόβο, ἐπαναφέρει τήν εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη καί ἡ μακροθυμία καταστρέφουν τήν «παρά φύσιν» ὀργή.
Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός
Ο καθαρός σκοπός κάθε πιστού που σηκώνει τον σταυρόν του Κυρίου μας πρέπει να είναι η αγάπη προς τον Χριστόν.
Εάν όλος ο βίος του χριστιανού υπάρξη μαρτυρικός, μέχρι και αυτού του τέλους του, δεν δεικνύει τίποτε αντάξιον μπροστά σε Εκείνον που «πρώτος ηγάπησεν ημάς».
Ἄπειρες εἶναι οἱ αἰτίες, ποὺ μέρα καὶ νύχτα στὴ ζωή μας, μᾶς παρακινοῦν γιὰ προσευχή: Ὅλος ὁ κόσμος γύρω μας.
Ὅλα τὰ κτίσματα τοῦ Δημιουργοῦ μᾶς παρακινοῦν ν ̓ ἀναπέμψουμε δεήσεις πρὸς τὸν Κύριον. Ὁ ἥλιος ποὺ μᾶς χαρίζει τὸ φῶς τῆς ἡμέρας.
Μακαριστός π. Αρσένιος Μαχαιριώτης (1969 -11 Σεπτέμβρη 2004)
Ο μακαριστός π. Αρσένιος Μαχαιριώτης κατά κόσμον Νικόλαος Πάτσαλος γεννήθηκε το 1969. Το 1986 μετέβηκε στην Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει Θεολογία.
Από νεαρής ηλικίας είχε πολλή αγάπη Θεού την οποία στην μετέπειτα ζωή του την αύξησε ακόμα περισσότερο. Είχε αγάπη για τον μοναχισμό και βίωσε την ιδιαίτερη αυτή κλήση και έλξη από τον Θεό.
π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
Η καλύτερη προσευχή είναι το χαμόγελο μας. Θα μου πείτε δύσκολο. Δεν είναι πάντα κατορθωτό. Όμως ας το δούμε πιο ρεαλιστικά.
Υπάρχει ζωή που να είναι όλα «τέλεια», «ιδανικά» ή όπως ακριβώς θα θέλαμε; Δεν νομίζω. Κανείς μας δεν έχει ένα τέλειο βίο, δίχως προβλήματα και δοκιμασίες.
+Διονυσίου, Μητροπ. Σερβίων και Κοζάνης
Όταν ψάλλεται το τρίτο Αντίφωνο, τότε γίνεται και η Μικρά Είσοδος. Η Μικρά Είσοδος, σε αντίθεση προς τη Μεγάλη, που γίνεται παρακάτω στη θεία Λειτουργία, είναι η επίσημη μεταφορά του Ευαγγελίου από το Σκευοφυλάκιο, στην αγία Τράπεζα.
Στην αρχαία εποχή το Ευαγγέλιο φυλαγόταν στο Σκευοφυλάκιο, που ήταν έξω στην είσοδο του ναού. Τώρα λοιπόν που πλησιάζει η ώρα για να αναγνωσθεί, μεταφέρεται το Ευαγγέλιο, αν και δεν φυλάγεται πια στο Σκευοφυλάκιο, αλλά μένει πάντα επάνω στην αγία Τράπεζα.
Θαύματα και Παρουσίες του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως
Ήταν κάποτε μια κοπέλα που ταλαιπωρούνταν μέρα νύχτα από ένα δαιμόνιο. Οι δικοί της την είχαν πάει σε πληθώρα γιατρών χωρίς να μπορέσουν να την βοηθήσουν ουσιαστικά.
Ακόμα και ιερείς είχαν σηκώσει ψηλά τα χέρια. Το δε δαιμόνιο, συχνά πυκνά, μιλώντας μέσω της κοπέλας διαβεβαίωνε τους πάντες ότι όλοι τους οι κόποι είναι μάταιοι και ότι μόνο ο «Νυχάς» θα μπορούσε να το διώξει από το σώμα του κοριτσιού.
Από το Γεροντικό
Ό άββάς Ποιμήν είπε: Αν ο άνθρωπος θυμηθεί το ρητό πού είναι γραμμένο (στο Ευαγγέλιο), «εκ των λόγων σον δικαίωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση» (Ματθ. 12:37), θα προτιμήσει μάλλον τη σιωπή.
Ό ίδιος (Αββάς) είπε: Ένας αδελφός ρώτησε τον Αββά Παμβώ, αν είναι καλό να επαινούμε τον πλησίον. Και του είπε: «Καλύτερα είναι να σωπαίνουμε».
Μικρός Εὐεργετινός
Ἐνῶ λοιπόν ὁ Ἅγιος Κλήμης μεγάλωνε μέ καλή ἀνατροφή ἀπό μητέρα φιλόστοργη, ἐκείνη προαισθάνθηκε ὅτι πλησίαζε τό τέλος της.
Ἀγκάλιασε τότε μέ τρυφερότητα καί πόθο τό παιδί της, ποῦ δέν εἶχε κλείσει ἀκόμα τά δέκα του χρόνια, τό φιλοῦσε γλυκά – γλυκά καί, καθώς βιαζόταν νά τό κάνει ὄχι τόσο διάδοχο στά δικά της πλούτη ὅσο κληρονόμο τῶν θησαυρῶν τοῦ οὐρανοῦ, τοῦ ἔδινε (συμβουλές καί) παραγγελίες σάν κι αὐτές:
Παιδί μου! Παιδί μου πολυαγαπημένο!
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια