You are currently browsing the category archive for the ‘πατέρας’ category.
Τηλέμαχος Καραβίας
Υλικά
3-4 κουτ. σούπας σάψιχο φρέσκο, μόνο τα φυλλαράκια
3 πατάτες
2 αυγά
1 φλιτζάνι κεφαλοτύρι, τριμμένο
3 κουτ. σούπας φρυγανιά, τριμμένη
1 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ
τοῦ πρεσβ. Χριστοδούλου Παπαΐωάννου*
Ὁ γιὸς βρισκόταν στὸ δωμάτιο τοῦ ὅταν ἄκουσε τὸν πατέρα του νὰ συζητεῖ μὲ τὴν μητέρα του. Τὴν πίεζε νὰ κάνει ἔκτρωση τὸ παιδάκι τους. Δὲν ἄντεξε. Πνίγηκε στὶς σκέψεις. Κατέβηκε κάτω. Μόλις τὸν εἶδαν σώπασαν.
– Εἶσαι ξύπνιος Ἀντρέα; Ρώτησε ἀμήχανα ὁ πατέρας.
– Eεεε! Μᾶλλον!
Πηνελόπη Δέλτα
Σε αυτό το απόσπασμα, από τον πρώτο τόμο του αυτοβιογραφικού έργου της Πηνελόπης Δέλτα παρουσιάζεται η αμφίθυμη στάση του μικρού κοριτσιού απέναντι στην αυταρχική αλλά και γοητευτική μορφή του πατέρα, ενώ συγχρόνως διαφαίνεται ο αγώνας της συγγραφέως ως ενήλικης να συμφιλιωθεί με την απρόσιτη «θεότητα» που, όπως η ίδια αναγνωρίζει, υπήρξε «η τελευταία μεγάλη αγάπη» της ζωής της.
Τον πατέρα, εμείς τα παιδιά τον φοβούμασταν πάρα πολύ για να μπορούμε και να τον αγαπούμε. Τον τρέμαμε. Σαν έμπαινε ο πατέρας στο σπίτι, τσιμουδιά δεν ακούουνταν στο σπουδαστήριο, όσο μικρά ή μεγάλα και αν ήμασταν.
Η εικόνα είναι προσφιλή τουλάχιστον σε όσους γνώρισαν φτωχικά παιδικά χρόνια, μεγάλωσαν στο χωριό με το παππού και τη γιαγιά,στο πέτρινο πατρικό σπίτι όπου ολα είχαν μια γλυκιά αρμονία!
Σε εκείνη την ηλικία σαν παιδιά δεν είχαμε την σημερινή άνεση των παιδιών να έχουμε μεγάλο χαρτζιλίκι ,να έχουμε κινητό να έχουμε οτι καινούριο κυκλοφορεί σε τεχνολογία,
Έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Ηλία Βενέζη «Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός». Πρόκειται για τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος και Αντιβασιλέα στα δύσκολα χρόνια της κατοχής.
Ήταν ένας γίγαντας στο σώμα και στην ψυχή. Φορτώθηκε κυριολεκτικά τον πόνο του ελληνικού λαού και τον κουβάλησε σαν άλλος Εσταυρωμένος με αυτοθυσία και πολλή αγάπη.
Πριν από λίγα χρόνια σ’ ένα ορθόδοξο αντρικό μοναστήρι έξω από την Θεσσαλονίκη έγινε το εξής: Κάποιος άγνωστος άντρας ζήτησε να εξομολογηθεί στον πνευματικό της Μονής.
Ο άντρας ήταν νέος και υπερμοντέρνος με σκουλαρίκια, χαϊμαλιά και τέτοια, κάτι μεταξύ χίππυ και αναρχικού. Ακούστε εξομολόγηση: ‘’Πaπά μου πριν από έξι χρόνια τα ‘’έφτιαξα’’ με μια κοπέλα.
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης
Ήταν κάποιο ανδρόγυνο ευλαβές και είχαν εννιά παιδιά. Ο σύζυγος ήταν πάρα πολύ ευλαβής και ολίγον τι ζηλωτής στα πνευματικά.
Κατά γράμμα ήθελε να τα κάνει όλα σαν καλόγερος. Η γυναίκα παραπονιόταν στο Γέροντα ότι κουράζεται και θέλει βοήθεια.
Άγιος Παΐσιος: «Διακονία αρρώστων»
Χθες βράδυ, την ώρα που πήγαινα στον ναό για την αγρυπνία, είδα σε μια άκρη έναν πατέρα με ένα παιδάκι σε αναπηρικό καροτσάκι.
Πλησίασα, αγκάλιασα τον μικρό και τον φίλησα. «Είσαι ένας άγγελος, του είπα, το ξέρεις;».
Και στον πατέρα του είπα: «Μεγάλη τιμή για σένα να υπηρετής έναν άγγελο. Να χαίρεστε, γιατί θα πάτε και οι δύο στον Παράδεισο».Έλαμψαν από χαρά τα πρόσωπά τους, γιατί ένιωσαν την θεϊκή παρηγοριά.
Μια φορά ρώτησα τον πατέρα μου με μεγάλη αγωνία,
-Όταν θα πεθάνεις, σε ποιον θα πηγαίνω να κάνω ερωτήσεις;
-Πρώτα απ ‘όλα, είπε, «μην ανησυχείς. Θα είμαι μαζί σου για πολύ καιρό.
Αλλά σε περίπτωση που φύγω, να κάνεις τις ερωτήσεις σου στον Χριστό… και να περιμένεις τις απαντήσεις …»
Κάποτε ήταν ο γιος ενός πολύ πλούσιου ανθρώπου στο κολλέγιο και κόντευε να τελειώσει. Ο πατέρας του, του είχε υποσχεθεί πως όταν έφτανε στην αποφοίτηση θα του έπαιρνε σαν δώρο ό,τι εκείνος ήθελε.
Πράγματι, ο γιος, που δεν είχε στερηθεί ποτέ τίποτα, έφτασε στην αποφοίτηση και ζήτησε ένα ολοκαίνουριο και πανάκριβο αυτοκίνητο.
Το επόμενο πρωί ο πατέρας τον κάλεσε στο γραφείο του για να του δώσει το δώρο του. Προς μεγάλη έκπληξη του γιου, ο πατέρας του, του έδωσε ένα μικρό τυλιγμένο πακέτο.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια