You are currently browsing the category archive for the ‘Ορθόδοξα μηνύματα’ category.
παπα Γιώργης Δορμπαράκης
«Ὁ Θεός ὁ ἀόρατος, ὁ ἀθάνατος, τό αἰώνιον, τό ἄπειρον, τό ἀτελεύτητον, τό ἀνεξιχνίαστον, τό ἀμετάβλητον, ὁ Θεός ὁ ποιήσας τόν οὐρανόν και τήν γῆν καί πάντα τά ἐν αὐτοῖς, τόν ἥλιον, τήν σελήνην, τούς ἀστέρας, τάς θαλάσσας, τούς ὠκεανούς καί πάντα τά ἐν αὐτοῖς κινούμενα ζῶα, ὁ Θεός ὁ καθήμενος ἐπί θρόνου δόξης καί ἐπιβλέπων ἀβύσσους, ὁ γλυκύτατός μας Ἰησοῦς,
Φτιασίδωσες και πάλι τα λόγια σου τα Ουράνια…
Μα δεν θα φτάσουν πουθενά…μόνο μέχρι τα αυτιά σου…
Τι κι αν ξεστόμισες ξανά Εσύ το ιλάσθητί μοι…
Πάλι στους άλλους κοίταζες γυαλίζοντας το έξω…
Σαν φτάσει για τους ακροατές του Θείου θελήματος, εκείνη η ώρα η τόσο δύσκολη και τις περισσότερες φορές αναπότρεπτη, η ώρα της εφαρμογής, της ορθής πράξης…Η ώρα των ποιητών!
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
Ανοίγει το Τριώδιο. Με την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου ξεκινάει ο μεγαλύτερος εορτολογικός κύκλος του χρόνου. Ο κύκλος των κινητών εορτών πριν και μετά το Πάσχα.
Ένα ευλογημένο πανέμορφο ταξίδι στους πνευματικούς αγίους τόπους της Εκκλησίας μας. Μια οδοιπορία από την Ιεριχώ στα Ιεροσόλυμα. Από τον τόπο των παθών και της αμαρτίας στη χώρα των ζώντων. Από τον Σταυρό στην Ανάσταση. Από τη γη στον ουρανό.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Χρειάζεται να επανατοποθετηθούμε ως ανθρώπινες υπάρξεις
Να πάψουμε να ζούμε μέσα στην αλαζονεία μιας ψευτοπαντοδυναμίας που μας γεννά τον λογισμό της αυθεντίας.
Με αποτέλεσμα να θεωρούμε ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, όποτε το θέλουμε, σε όποιον το θέλουμε· χωρίς καμία ενοχή, χωρίς κανένα αίσθημα μετάνοιας.
Αρχιμανδρίτης Σωφρόνος Σαχάρωφ
Η Παναγία μας , πόνεσε πιο πολύ απ΄ όλες τις γυναίκες , πιο πολύ απ΄ όλες τις μανάδες του κόσμου, γιατί κανένα δεν έβλαψε , σε κανένα δεν έκανε κακό κι΄ όμως Της έκαναν το μεγαλύτερο κακό όλης της οικουμένης.
Σταύρωσαν Τον Υιό Της . Και αντικρύζοντάς Τον πάνω Στο Σταυρό , πόνεσε τόσο η καρδιά της …
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Νιώθεις μοναξιά, προδοσία, θλίψη, στεναχώρια, πόνο…
Κλαις για τις μέρες που πέρασαν, για τις μέρες που θα έρθουν.
Μπορείς να συνεχίσεις να κλαις και να αφεθείς στην κατάθλιψη.
Ή μπορείς πλέον να πάψεις να κλαψουρίζεις και να αγωνιστείς.
Μοναχού †Μωϋσέως Αγιορείτου
Τα κανδήλια με μια ταπεινωμένη φλόγα. Ίσα που φωτίζουν τον Κύριο, την Παναγία, τον Πρόδρομο, τον Άγιο Χρυσόστομο, τους Αγίους Αποστόλους. Ένα κερί στην Παναγία.
Τον ψαλμό που είπαμε το πρωΐ λέω και τώρα. Τον ωραίο ψαλμό του Δαβίδ. Δεν μπορεί να ελπίζει κανείς σε τίποτε άλλο παρά στο έλεος του Θεού.
Το μοναστήρι στο ψηλότερο μέρος των δύο χωριών κάθε μέρα λειτουργεί, νηστεύει, προσεύχεται, εξομολογεί. Οι πορτάρες του ανοίγουν πρωί πρωί στον κάθε άνθρωπο.
Άλλοι προσέρχονται να καμαρώσουν την παλιά αρχιτεκτονική του. Άλλοι τις παμπάλαιες τοιχογραφίες. Άλλοι να πουν τους πόνους και τους καημούς τους.
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
Ο αββάς Μωυσής ρώτησε κάποτε έναν νεότερο μοναχό, τον Ζαχαρία: Πες μου, τί να κάνω για να σωθώ; Ο Ζαχαρίας τότε έπεσε στα πόδια του και του λέει: Εσύ ρωτάς εμένα, πάτερ;
Και του απαντάει ο γέροντας: Πίστεψέ με, παιδί μου Ζαχαρία, είδα το Άγιο Πνεύμα να κατεβαίνει πάνω σου και γι’ αυτό αναγκάζομαι να σε ρωτήσω. Τότε ο Ζαχαρίας πήρε το κουκούλι (το σκουφί) από το κεφάλι του, το έριξε στα πόδια του και το καταπάτησε.
Νώντας Σκοπετέας
Εκείνο το ινα ώσι έν του Χριστού μας στην αρχιερατική Του προσευχή, την συγκλονιστική νύχτα του Μυστικού Του Δείπνου! Την νύχτα που ο Χριστός μας ζώστηκε το λέντιο, δίνοντας σε όλους μας το τέλειο παράδειγμα της αγαπητικής ταπείνωσης , την νύχτα που μας παρηγόρησε δείχνοντάς μας τον μοναδικό δρόμο προς τον Ουρανό, την νύχτα που μας έδωσε την μέγιστη εντολή της αγάπης. Εκείνη την πανίερη νυχτιά, μια φράση επαναλάμβαναν τα θεία του χείλη: «Ίνα ώσι έν καθώς ημείς..» (Ιω. ιζ´11)
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια