You are currently browsing the category archive for the ‘ονόματα της Παναγίας’ category.
Ἡ τιμία καὶ πανυπέρτιμος Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς «Παραμυθίας» βρίσκεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Κάποτε, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς νύκτας, ἀποβιβάστηκαν πειρατὲς στὴν παραλία τῆς Μονῆς καὶ κρύφτηκαν ἔξω ἀπ᾿ αὐτήν, στοὺς θάμνους, ἀναμένοντας νὰ ἀνοίξει τὸ πρωῒ ἡ πύλη γιὰ νὰ ἐπιδράμουν καὶ νὰ τὴ λεηλατήσουν.
Εορτάζει την Κυριακή μεταξύ 1η και 7η Οκτωβρίου εκάστου έτους.
Σύμφωνα με τη μικρασιατική παράδοση η Ιερά Εικόνα βρέθηκε από έναν βοσκό. Αυτός πήγαινε τα ζώα του (γίδια) σ’ ένα χωράφι όπου υπήρχαν βουρλιές (βούρλα).
Κάποια στιγμή ένα γίδι αποκόπηκε από το κοπάδι και όταν επέστρεψε ο βοσκός παρατήρησε ότι είχε βρεγμένα γένια.
Στις 25 Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε να τιμάται η Παναγία η Εγκυμονούσα, προστάτιδα και φρουρός πάντων των επιτόκων γυναικών και των ατέκνων οικογενειών. Στην εικόνα, η Παναγία είναι έξι μηνών εγκυμονούσα μετά τον κοσμοσωτήριο Ευαγγελισμό της.
Η Παναγία Εγκυμονούσα είναι ένα από τα πλέον σπάνια εικονογραφικά θέματα, γνωστό στη βυζαντινή τέχνη ήδη από τον 11ο αιώνα μ.Χ., όπου το πρότυπο της Παναγίας Βλαχερνίτισσας απεικόνιζε τον Ιησού σε μετάλλιο στο στήθος της Παναγίας, για να δείξει τον ευρισκόμενο στην κοιλιά της Θείο Λόγο.
Ἡ σεβασμία Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς «Φιλερήμου» ἢ «τῶν Χαρίτων» εἶναι ἔργο τοῦ 10ου αἰώνα.
Κατὰ τὴν παράδοση ἔφθασε στὴ Ρόδο ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ τοποθετήθηκε στὸ Καθολικὸ τῆς Μονῆς τοῦ λόφου Φιλερήμου, τὴν ἀκρόπολη τῆς ἀρχαίας πόλεως Ἰαλυσοῦ, ἀπὸ τὸν ὁποῖο πῆρε καὶ τὴν προσωνυμία. Κατὰ τὴ γνώμη μερικῶν ἐρευνητῶν τὴν Εἰκόνα ἔφεραν στὴν Ρόδο οἱ Ἰωαννίτες Ἱππότες.
«Θαύμα! Θαύμα!» φώναξε ο Γερμανός Όφμαν. «Θαύμα! Θαύμα!» φωνάζουν κι όλοι οι Ορχομένιοι. Γιατί πραγματικά και χωρίς καμία αμφιβολία έγινε θαύμα.
Πολλοί αναρωτιούνται πώς έγινε και πολλοί άλλοι θα τους απαντήσουν πως δεν υπάρχει εξήγηση κι αυτό γιατί το θαύμα είναι πάνω από τη λογική. Κι όμως, υπάρχει εξήγηση.
Σίγουρα το θαύμα είναι πάνω από τη λογική, όμως παράλληλα έχει και το θαύμα τη λογική του. Και η λογική του θαύματος δεν είναι καμία άλλη από την πίστη. Το θαύμα είναι η απάντηση στην πίστη του καθενός από εμάς.
Αλεξάνδρου Σμέμαν
Ή ευλάβεια πού δείχνει, ή Εκκλησία στην Παναγία ριζώνει στην υπακοή της στον Θεό, στην εκούσια επιλογή της να δεχθεί μια πρόσκληση αδύνατη στα ανθρώπινα μέτρα.
Ή Όρθόδοξη Εκκλησία ανέκαθεν τόνιζε τη σύνδεση της Παναγίας με τον άνθρωπο καί χαίρεται γι’ αυτήν καί τη θεωρεί ως τον καλύτερο, καθαρότερο καί πιο υπέροχο καρπό της ανθρώπινης ιστορίας καί της αναζητήσεως του Θεού από τον άνθρωπο, της αναζητήσεως του εσχάτου νοήματος,του εσχάτου περιεχομένου της ζωής του ανθρώπου.
Ἡ θαυματουργὸς καὶ χαριτόβρυτος Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας τῆς ἐπονομαζομένης «Καθολικῆς» φυλάσσεται στὸν φερώνυμο ἱερὸ Ναὸ τῆς Θεομήτορος, ποὺ βρίσκεται στὴν κωμόπολη Κρεμαστὴ τῆς Ρόδου.
Ἔλαβε τὴν ἐπωνυμία «Καθολική» κατὰ τοὺς χρόνους τῆς κυριαρχίας στὸ νησὶ τῶν Ἰωαννιτῶν Ἱπποτῶν, γιατὶ ἀπολάμβανε καθολικῆς τιμῆς τόσο ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους κατοίκους, ὅσο καὶ ἀπὸ τοὺς Λατίνους δορυκτήτορες.
Φυλάσσεται στην εκκλησία της Παναγίας του Μεσαιωνικού Κάστρου, στην Λέρο.
Στις 24 Δεκεμβρίου του 1522, μετά την πολιορκία της Ρόδου, υπογράφτηκε συνθήκη μεταξύ του Σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή και του Μεγάλου Άρχοντα των Ιπποτών Φίλιππου Βιλιέρου Ντε Λ’ Ισλ – Αδάμ και η Λέρος, μαζί με όλες τις κτήσεις του Τάγματος στο Αιγαίο, πέρασε σε Οθωμανικά χέρια, έτσι οι οθωμανοί έφτασαν στην Λέρο και εγκαταστάθηκαν στο νησί.
Φυλάσσεται στη ομώνυμη Ιερά Μονή της Παναγίας Ροβέλιστας στην Άρτα.
Η εικόνα της Παναγίας της Ροβέλιστας, γνωστής και ως Μοσχοβίτισσας, προέρχεται από τη Μόσχα, είναι του Θεομητορικού τύπου της Βρεφοκρατούσας, τοποθετημένη σε ένα ασημένιο πλαίσιο με μορφή τριπτύχου φτιαγμένο από Αρτινούς ντόπιους αργυροχρυσοχόους το 1802.
Η προσωνυμία της προήλθε από το λαϊκό ρήμα ροβολάω που σημαίνει κατηφορίζω και έχει σχέση -πάντα σύμφωνα με την παραπάνω προφορική παράδοση – με την ίδρυση της μονής.
Μιχαήλ Μητσάκης -«Φιλολογικά Έργα», τόμος Β’
Χωμένη μέσα στα παλιά βενετσάνικα μουράγια* της Κέρκυρας , χάμου εις την θάλασσα , ένα μέτρο αποπάν΄ απ΄ το νερό , εις το βάθος της μικρής κρυψώνας της , η Παναγιά η Μεγαλομάτα βλέπει προς τ΄αντικρινό νησί .
Τέλεια γυναίκα ως τη μέση , με το θείο παιδί της στην αγκάλη, γραμμένη επάνω στον τοίχο , ποιός ξέρει από ποιό ευσεβές χέρι , ποιόν μακρινόν αιώνα , κάθεται αποκάτ΄ από το μικροσκοπικό της το βολτάκι*, από μες από τα μικροσκοπικά της καγκαλάκια , ολομόναχη και ήσυχη , ασυντρόφευτη και έρημη!
Πρόσφατα σχόλια