You are currently browsing the category archive for the ‘Μακεδονία’ category.
Κείμενο του Δημήτρη Β. Ρίγγου
Ξημερώνοντας η Μεγάλη Πέμπτη, απ’ τα χαράματα, το κάθε χωριό της Δυτικής Μακεδονίας βρίσκεται στο πόδι. Οι νοικοκυρές επιδίδονται με ευλάβεια και σεβασμό στο Βάψιμο των αβγών.
Κόκκινο το χρώμα τους σαν το αίμα του Χριστού, που χύθηκε για τη σωτηρία των ανθρώπων. Μόνο τα σπίτια που πενθούν βάφουν τα αβγά με άλλο χρώμα, μπλε ή πράσινο.
Βαϊδου Αννέτα
Η ρυζόπιτα ήταν ένα γλυκό, το οποίο συνήθιζαν να πηγαίνουν στις λεχώνες. Το έφτιαχναν πολύ συχνά, κυρίως το χειμώνα.
Τα προϊόντα τα προμηθεύονταν από το μπακάλη της γειτονιάς αλλά κάποια, όπως τ’ αυγά τα είχαν στα σπίτια τους. Δε συνοδευόταν απαραίτητα με κάτι άλλο. Την έτρωγαν συνήθως μετά το φαγητό.
Την ημέρα των Φώτων στα Ριζώματα ο κόσμος πήγαινε νωρίς στην εκκλησία με τα μπραγάτσια (μικρά χάλκινα δοχεία) με ένα μήλο μέσα και βασιλικό.
Αυτό γίνονταν γιατί δεν υπάρχει στο χωριό κανένα ποτάμι ή ρέμα. Μετά τον εκκλησιασμό έξω στην αυλή γίνονταν ο αγιασμός των υδάτων στα μπραγάτσια που ήταν όλα συγκεντρωμένα.
Ο ακανές είναι το κατ’ εξοχήν παραδοσιακό γλυκό των Σερρών και δεν θα το βρείτε σε καμιά άλλη περιοχή.
Οπτικά μοιάζει με ένα μικρό λουκούμι, γευστικά όμως είναι η διαφορά λόγω του φρέσκου βούτυρου και του καλοψημένου αμύγδαλου.
Τα παλιά χρόνια τα κουλουράκια αυτά τα έφτιαχναν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και τα έδιναν οι νοικοκυρές στα παιδιά που έλεγαν τα κάλαντα.
Γκίζη Χρυσούλα
Συστατικά
250 gr Φυτίνη
2 Φλυτζάνια Ζάχαρη
3 Αυγά
½ φλυτζάνι Γάλα
Το έθιμο με τα κυπαρίσσια και τα πορτοκάλια στο Ασβεστοχώρι
Από την αρχαιότητα εντυπωσίαζαν τα αειθαλή δέντρα που διατηρούν το εαυτό τους ζωντανό όλο το χρόνο. Συχνά τα λάτρευαν γιατί πίστευαν ότι είχαν μια δύναμη αιωνιότητας. Ιδιαίτερα τα κυπαρίσσια τα ταύτιζαν με την αιωνιότητα και αποτελούσε σύμβολο αθανασίας.
Του Χρίστου Γ. Γεωργίου (+1972).
Την νύχτα της 23ης προς την 24η Δεκεμβρίου τα παιδιά του Γέρμα, ιδίως του δημοτικού σχολείου, γυρίζουν καθ’ ομάδες στα σπίτια του χωριού και ψάλλουν τα Κόλιαντα. Τα Κόλιαντα είναι τα λεγόμενα αλλού Κάλανδα (1).
Το κάθε παιδί κρατάει στο χέρι του μία ράβδο, που το ένα άκρο της είναι εξογκωμένο, για να κτυπά τις πόρτες κι έχει κρεμασμένο από τον ώμο του ένα σακίδιο, για να βάζει τα δώρα, που θα του δίνουν. Μερικά παιδιά, ιδίως εξωσχολικά, κρεμνούν επάνω τους και κουδούνια.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1944 ξημερώνει για τον Χορτιάτη ένα συνηθισμένο Σάββατο. Οι κάτοικοί του ξυπνούν ξεκινώντας τις δουλειές της καθημερινότητάς τους. Πολλοί φεύγουν έξω από το χωριό για τις συνηθισμένες αγροτικές εργασίες.
Τίποτα δεν προμήνυε την καταστροφή που έμελλε να ακολουθήσει, αν και οι γερμανικές δυνάμεις είχαν τελευταία σκληρύνει τη στάση τους μπροστά και στη διαφαινόμενη κατάρρευσή τους.
Υπέρ του γένους και της Πατρίδος – Άγιος Παΐσιος
…Επεσήμαινε τους εθνικούς κινδύνους, πριν ακόμη φανούν. Βοήθησε πολλούς να δουν ξεκάθαρα τις ξένες προπαγάνδες σε βάρος της Πατρίδος, και όσοι είχαν θέσεις και ευαισθησία έλαβαν τα ανάλογα μέτρα.
Σχετικά με το Μακεδονικό, αναφέρει ανώτατος αξιωματικός: «Εγώ ήμουν μέσα στα πράγματα και δεν είχα πάρει είδηση. Ο Γέροντας μου άνοιξε τα μάτια. Στην αρχή παραξενευόμουν και έλεγα: ¨Τι είναι αυτά που λέγει ο Γέροντας και από πού τα ξέρει; Έπειτα κατάλαβα». Ο Γέροντας ήδη από το 1977, όταν πήγε στην Αυστραλία, ανέφερε το Μακεδονικό θέμα. Αυτά κάποιοι «ειδικοί» τα θεώρησαν «ανεύθυνες φανατικές κινδυνολογίες».
Νίκος Ανδρεαδάκης
Μέλος Συλλόγου Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών
Τμήμα Χανίων
Ξεπούλησαν οι εθνομηδενιστές την Πατρίδα μας και το μέλλον των παιδιών μας….εσύ γιατί δεν μιλάς;
Εσύ Αστυνομικέ που δεν μιλάς,νομίζεις ότι επειδή παίρνεις ακόμη έναν μισθό και κάποια αναδρομικά που σου πέταξαν,θεωρείς ότι δεν έχεις ευθύνη;Πώς σου επιτρέπει η συνείδηση σου να πετάς χημικά στα παιδιά σου,στους παππούδες Σου,στα αδέρφια σου;Ποιός σου δίνει το δικαίωμα να χλευάζεις αυτούς που υπερασπίζονται την ΠΑΤΡΊΔΑ ΣΟΥ;Σε λίγο δεν θα έχεις ΠΑΤΡΙΔΑ…
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια