You are currently browsing the category archive for the ‘Λαογραφία’ category.
Συλλογή –καταγραφή Ηλίας Τουτούνης
«Πενία τέχνας κατεργάζεται», ανέφερε ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Θεόκριτος που έζησε τον 3ον αιώνα π.Χ., δηλαδή η φτώχεια υποχρεώνει τον άνθρωπο να επινοεί τρόπους για την αντιμετώπισή της.
ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΜΑ
Όλα τα ρούχα που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι όποια φθορά κι αν είχαν τα μπάλωναν και τα χρησιμοποιούσαν μέχρι να φθαρούν τελείως. Όταν ένα ρούχο δεν άντεχε άλλα μπαλώματα και έπρεπε να αποσυρθεί, ποτέ δεν το πετούσαν στα σκουπίδια όπως δυστυχώς γίνεται σήμερα.
Την ημέρα των Φώτων στα Ριζώματα ο κόσμος πήγαινε νωρίς στην εκκλησία με τα μπραγάτσια (μικρά χάλκινα δοχεία) με ένα μήλο μέσα και βασιλικό.
Αυτό γίνονταν γιατί δεν υπάρχει στο χωριό κανένα ποτάμι ή ρέμα. Μετά τον εκκλησιασμό έξω στην αυλή γίνονταν ο αγιασμός των υδάτων στα μπραγάτσια που ήταν όλα συγκεντρωμένα.
Γράφει η Βασιλική Παπουτσάκη
Τη νύχτα , της παραμονής των Φώτων , οι ουρανοί ανοίγουν και τα ζωντανά μιλούν με ανθρώπινη λαλιά.
Έρχεται ο Θεός και τα ρωτά πως περνούν με τ΄ αφεντικά και αυτά δεν πρέπει να έχουν παράπονα!! Γι΄αυτό το λόγο, οι νοικοκυραίοι τη μέρα αυτή πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα τη διατροφή των ζώων.
Έλσα Γαλανίδου- Μπαλφούσια
Ο Χειμώνας που σε διάφορα μέρη του Πόντου λέγεται «Χειμός» ή «Χειμωγκός», άρχιζε νωρίς και διαρκούσε πολύ. Μάλιστα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο οποίος ήταν πολύ βαρύς, σταματούσαν οι εξωτερικές εργασίες.
Έρθεν ο Χειμωγκός, κατάβρεχος, χιονόβρεχος…
Αυτός είναι ο χαιρετισμός, το καλημέρα , στην Ασή Γωνιά που ανταλλάσουν ή αντάλλασσαν οι άνθρωποι τη μέρα της Αγίας Βαρβάρας.
Το μέλι και το γάλα ήταν τα υλικά με τα οποία άλειφαν τα προσβεβλημένο από την ευλογιά δέρμα.
Βασιλική Παπουτσάκη
Στα τέλη του Νοέμβρη , στις ελαιοπαραγωγικές περιοχές, ήδη είχαν μαζευτεί κάποιες ελιές και το πρώτο λάδι ήταν στα βαρέλια των σπιτιών.
Απ΄ αυτό το πρώτο λάδι, πήγαιναν λίγο στην εκκλησία και άναβαν τα καντήλια. Με το πρώτο λάδι άναβαν και το καντήλι στο σπίτι, λέγοντας, «Και του χρόνου και καλοκατάλυτο».
Hλίας Κοτρώτσος
Αν «η κουζίνα είναι ο καθρέφτης της νοικοκυράς», όπως συνηθίζουμε να λέμε, τότε η βιτρίνα της, καθώς και βιτρίνα όλου του σπιτιού είναι σίγουρα ο γιούκος!
Σ’ αυτόν πρωτοέπεφταν οι ερευνητικές και όχι πάντα διακριτικές ματιές των προξενητάδων που έμπαιναν στο σπίτι για «την ώρα την καλή» των κοριτσιών!
επιμέλεια: Βασιλική Παπουτσάκη
Του Άι Γιάννη του Ριγολόγου, είναι μια πολύ αυστηρή νηστεία.
Οι παρακάτω φράσεις που συνήθιζαν να λένε στην Κρήτη το αποδεικνύουν
« Για τ΄ Άι Γιάννη τη Χάρη
Μ-ούτε λάδι μ-ούτε ψάρι»
του Δημ. Λουκόπουλου
Οι ταξιδεύοντες από Λευκάδα προς Κανάλια-Γαρδίκι αντικρίζουν μπροστά τους, νοτιοδυτικά, προς τις πανέμορφες πλαγιές του βουνού, που συνδέουν τους μεγάλους ορεινούς όγκους των Βαρδουσίων και του Τυμφρηστού, ένα από τα ωραιότερα χωριά της Δυτικής Φθιώτιδας, τα Πουγκάκια.
Το κεφαλάρι του σχηματίζει ένα πυκνός ανοιχτοπράσινος καστανόλογγος, που βυθίζεται προς τα επάνω στους σκοτεινούς κατάμαυρους ελατιάδες.
H γιορτή του Προφήτη Ηλία θεωρείται ορόσημο από τους ελαιοκαλλιεργητές. Την ημέρα εκείνη πιστεύουν ότι «λαδώνουν» οι ελιές. Φράσεις όπως
«Το σπερνό τ΄Αι λιά
μπαίνει το λάδι στην ελιά»
και……
«τ΄ Αιλιά το βράδυ
μπαίνει στην ελιά το λάδι»
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια