You are currently browsing the category archive for the ‘Κρήτη’ category.
Συνταγή της Χριστίνας Μαστρογιωργάκη
Τα παντζάρια είναι ένα από πιο αγαπημένα λαχανικά, για μεγάλους και μικρούς και, για όλες τις εποχές του χρόνου
Συνήθως τρώμε τα παντζάρια ως σαλάτα, αφού προηγούμενα τα μαγειρέψουμε βραστά ή και ακόμη ψητά (στον φούρνο τυλιγμένα σε λαδόχαρτο ή ασημόχαρτο).
Γράφει η Βασιλική Παπουτσάκη
Τη νύχτα , της παραμονής των Φώτων , οι ουρανοί ανοίγουν και τα ζωντανά μιλούν με ανθρώπινη λαλιά.
Έρχεται ο Θεός και τα ρωτά πως περνούν με τ΄ αφεντικά και αυτά δεν πρέπει να έχουν παράπονα!! Γι΄αυτό το λόγο, οι νοικοκυραίοι τη μέρα αυτή πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα τη διατροφή των ζώων.
Του Δημήτρη Ν. Θεοδοσάκη
Σεπτέμβρης του 1943, μετά τη μάχη της Σύμης, όπου αποδεκατίστηκαν οι Γερμανοί, οι καταχτητές ήρθαν αποφασισμένοι να σβήσουν την επαναστατημένη Βιάννο.
Με την απίστευτη βαρβαρότητα που επέδειξαν, τις ομαδικές εκτελέσεις, τις λεηλασίες, το κάψιμο και την ανατίναξη των σπιτιών, που δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα, πίστευαν πως είχαν σβήσει και τον παραμικρό θύλακο αντίστασης και είχαν αποκόψει τους Βιαννίτες από τους αντάρτες, κάτι που δεν έγινε, γιατί και πάλι η Βιάννος στήριξε το αντάρτικο.
Θυμάται η Βασιλική Παπουτσάκη
Φτάναμε στο χωριό τη μέρα που έκλειναν τα σχολεία για τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Στη διαδρομή αλλά και όλη τη διάρκεια των διακοπών η ευχή μου ήταν μια!
«Να βρέχει!!!»
Κείμενο Γεώργιος Χουστουλάκης
Μπορεί να κυκλοφορούν σήμερα πολλές συνταγές για κρητικές χοειρομηλόπιτες, αλλά η σημερινή θα μας πει πως τις έφτιαχναν και πριν εκατό χρόνια!
Η γιαγιά Μαραγκομύρενα, η Μαρία Μαραγκάκη, ήταν μια γυναίκα θρύλος στη Γαλιά. Ήξερε πολλά νοικοκεράτα.
Υπήρχε μια παράδοση, από αρχαιοτάτων χρόνων, που απαγόρευε μετά το τελευταίο ράβδισμα της ελιάς, να ξαναπάει ο ιδιοκτήτης να μαζέψει τις ελιές, κι αυτό, γιατί εθεωρείτο ότι ανήκαν στους φτωχούς.
Αυτή η θρησκευτική όψη, και στα χριστιανικά χρόνια, έγινε θεσμός σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Αυτός είναι ο χαιρετισμός, το καλημέρα , στην Ασή Γωνιά που ανταλλάσουν ή αντάλλασσαν οι άνθρωποι τη μέρα της Αγίας Βαρβάρας.
Το μέλι και το γάλα ήταν τα υλικά με τα οποία άλειφαν τα προσβεβλημένο από την ευλογιά δέρμα.
Βασιλική Παπουτσάκη
Στα τέλη του Νοέμβρη , στις ελαιοπαραγωγικές περιοχές, ήδη είχαν μαζευτεί κάποιες ελιές και το πρώτο λάδι ήταν στα βαρέλια των σπιτιών.
Απ΄ αυτό το πρώτο λάδι, πήγαιναν λίγο στην εκκλησία και άναβαν τα καντήλια. Με το πρώτο λάδι άναβαν και το καντήλι στο σπίτι, λέγοντας, «Και του χρόνου και καλοκατάλυτο».
Υλικά για τη γέμιση:
3/4 κιλού χανιώτικη μυζήθρα
1/4 κιλού τυρομάλαμα
1 αυγό
2 κουταλάκια δυόσμο ψιλοκομμένο
Γράφει ο Γιώργος Μαμάκης
Σε απόσταση 20 περίπου χιλιομέτρων από την πόλη των Χανίων, στο ΒΑ άκρο του Ακρωτηρίου και σε υψόμετρο 260 μ., υπάρχει η ιστορική Σταυροπηγιακή μονή Γουβερνέτου.
Σε μικρή απόσταση προς βορρά της Μονής μέσα σ’ ένα άγριο και μεγαλόπρεπο φαράγγι, που το λένε Αυλάκι, είναι κρυμμένη, αόρατη από τη θάλασσα κι από τα γύρω υψώματα, η Μονή του Αγίου Ιωάννου του Ερημίτη, περισσότερο γνωστή με το όνομα: Καθολικό.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια