Ὁ Μέγας οὗτος καὶ μακάριος καὶ ἀοίδιμος ἐν βασιλεῦσι Κωνσταντῖνος

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἔργο τοῦ Πανσέληνου, Πρωτάτο, Ἅγιον Ὄρος

Εὐσεβίου Καισαρείας

Ἀπὸ ὁμολογητικὴ ἐπιστολὴ τοῦ Μ. Κωνσταντίνου πρὸς τὸ βασιλιὰ τῶν Περσῶν Σαπώρην, στὴν ὁποία κάνει λόγο περὶ τῶν διωκτῶν τῶν χριστιανῶν καὶ τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ Βαλεριανοῦ:

«Δὲ νομίζω ὅτι βρίσκομαι σὲ πλάνη, ἀδελφέ μου, ὁμολογώντας τοῦτον τὸν ἕνα Θεό, ἀρχηγὸ τῶν πάντων καὶ πατέρα, τὸν ὁποῖον πολλοὶ τῶν ἐδῶ βασιλευσάντων, ἀφοῦ ὑπήχθησαν σὲ μανιώδεις πλάνες, ἐπεχείρησαν ν’ ἀρνηθοῦν.

Ἡ γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου «Ἡ ἔξοδος»

Ἱστορικὲς μαρτυρίες

«Κόσμος πέθανε τότε καὶ τοὺς ἔριξαν στὴ θάλασσα»

Ἡ Σινώπη ἄρχισε ν’ ἀδειάζει στὰ 1922. Ὅταν ἔπεσε ἡ Σμύρνη, αὐτὸ τὸ μήνα ἄρχισε νὰ ἀδειάζει. Οἱ ἄντρες ὅλοι ἤμαστε ἐξορία. Ὅσοι εἴχαμε βρεθεῖ στὴν Κασταμονὴ μᾶς κρατοῦσαν στὴν Κασταμονὴ καὶ μᾶς ἔλεγαν νὰ κατέβουμε στὴν Ἰνέπολη νὰ φύγουμε ἀπὸ ἐκεῖ.

Ἐμεῖς, ὅμως, κάναμε μία ἐπιτροπὴ καὶ τὴ στείλαμε στὸν Κεμάλ, νὰ μᾶς ἐπιτρέψει νὰ γυρίσουμε στὴ Σινώπη γιὰ νὰ πάρομε καὶ τὶς οἰκογένειές μας. Καὶ ὁ Κεμὰλ τὸ δέχτηκε καὶ μᾶς ἄφησαν.

Ἀθανάσιος Διάκος «Ὁ Ἐθνομάρτυρας τῆς Ρούμελης προμηνύει τήν Ἀνάσταση τοῦ Γένους»

Ἀρχιμ. Ἡρωδίων Ρίζος,
Ἱεροκήρυκας Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φθιώτιδος

Ἦταν 24 Ἀπριλίου τοῦ 1821, κατά τήν παράδοση, ὅταν ἕνας λεβέντης κληρικός, ὁ Ἀθανάσιος Γραμματικός ἤ κατ’ ἄλλους Μασσαβέτας, θυσίαζε τή νιότη του γιά τήν ἀγάπη τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς του καί τόν ἀσίγαστο πόθο γιά τή λευτεριά τῆς πατρίδος, στήν ἱστορική πρωτεύουσα τῆς Ρούμελης, τό τότε Ζητούνι, τή σημερινή Λαμία.

Οἱ ἀγωνιστές τοῦ 1821: «Ἀθάνατοι, μεγάλοι ἥρωες, τῆς Πατρίδος καί τῆς ἀρετῆς. Ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ»

Γεώργιος Ἀν. Νίκας Ταξίαρχος ἐ.ἀ.

Δέν ἦταν μόνο μαχητές, ἡρωϊκοί ἀγωνιστές, παλληκάρια σωστά, ἀλλά εἶχαν δύναμη στή καρδιά καί στή ψυχή, γεμάτη ἀπό μεγάλα ἰδανικά καί ἀγάπη πρό τόν Θεό καί τήν Ἑλλάδα καί ἀκόμη ἐμπνευσμένους Ἀρχηγούς.

Επιστολή ενός μελλοθανάτου: «Γιάννης Μελίδης»

Η επιστολή είναι από το αρχείο!!!

Σημείωση συγγραφέα: Αρχή του Νοέμβρη του 1922 ήρθε μας βρήκε στην Τραπεζούντα η Ελένη κόρη του Γρήγορη Μελίδη και σύζυγος του Κάτσιου, και μας έδειξε κάποιο συγκινητικό γράμμα του αδελφού της Γιάννη.

Στο γράμμα του ο Γιάννης για να μην προδοθεί η αδελφή του Ελένη, παρουσιάζεται σαν Γεώργιος Βενετικίδης.

Ἡ γενιὰ τῶν ἀθανάτων

Ἦταν σὰν νὰ τοὺς ἔκοψε κάποιος ἀπὸ τοὺς βράχους τοῦ Ὀλύμ­που, ἢ σὰν νὰ ξέμειναν ἀπὸ τὴ μυθικὴ ἐκείνη Τιτανομαχία. Ἢ μήπως ξέφυγαν τάχα μέσα ἀπὸ τὶς σελίδες τῆς Ὁμηρικῆς Ἰλιάδας καὶ ἐμφανίστηκαν χιλιάδες χρόνια ἀργότερα;

Ὁ Μακρυγιάννης θὰ ἔλεγε: «Τοὺς ἔστειλες ἐσύ, Λεωνίδα»!

Αἱ ἄγνωστοι ἡρωΐδες τῆς ἐλευθερίας (23 Δεκεμβρίου 1803)

Τὴν 23ην Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 1803 ἡ ἑλληνικὴ ἱστορία ἔχει νὰ παρουσιάσῃ μοναδικὸν εἰς ὅλον τὸν κόσμον γεγονός.

Ἄγριος καὶ παγερὸς βορρᾶς μὲ ἄφθονον χιόνα ἐμάστιζε τὰ ἠπειρωτικὰ βουνά˙ ψυχὴ δὲν ἐτόλμα νὰ ἐξέλθῃ τῆς θύρας.

Ιστορικές μνήμες «Εθνική Αξιοπρέπεια»

Χρ. Χρηστίδης

Πέμπτη, 16 Οκτωβρίου 1941[1]

… Το επισιτιστικό πρόβλημα είναι το βασικό πρόβλημα του κόσμου. Το περασμένο Σάββατο είχαμε μείνει χωρίς ψωμί. Την Κυριακή επίσης.

Ευτυχώς την Δευτέρα και Τρίτη έδωσαν από 60 δράμια κι από χτες έχουν αναγγείλει πως θα δίνουν 50 δράμια τη μέρα.

Ο γενναίος μαχητής Παπαφλέσας προσφέρει τη ζωή του για την ελευθερία του υπόδουλου Ελληνισμού και Ορθοδοξίας στο Μανιάκι

Μυργιώτης Παναγιώτης
Μαθηματικός

Γρηγόριος Παπαφλέσσας, ο ρασοφόρος αγωνιστής και μάρτυρας της ελευθερίας της Ελλάδος. Σημαντικός πολεμιστής της παλιγγενεσίας του 1821. Πρόσφερε ολοκαύτωμα τον εαυτό του στον αγώνα για του Χριστού την πίστη την αγία και της Ελλάδος την ελευθερία. Ηρωικά πολέμησε στο Μανιάκι, έπεσε μαχόμενος και πέρασε στο πάνθεο των ηρώων.

Τα ερείπια της Αγίας Βαρβάρας στην Παλαιά Χώρα

Μπήτρος Γεώργιος

Εορτάζει η Αγία Βαρβάρα  στην Παλαιά  Χώρα  της Αίγινας , αλλά  ποιος να τη θυμηθεί; 

Ερειπωμένη – γκρεμισμένη – χορταριασμένη όπως πολλές άλλες εκκλησιές  του λόφου, ακολουθεί τη μοίρα  μιας  ξεχασμένης  βυζαντινής  πολιτείας.