You are currently browsing the category archive for the ‘Ιστορικές αναφορές’ category.
17 Ὀκτωβρίου 1941, 8.30 π.μ.
Δύο λόχοι πάνοπλων Γερμανῶν στρατιωτῶν περικύκλωσαν τίς δύο κοινότητες Ἄνω καί Κάτω Κερδυλίων. Ὧρες μαρτυρικές, ἀξέχαστες θά ζήσουν οἱ χωρικοί.
Ἀκολουθεῖ συγκέντρωση ὅλων τῶν κατοίκων στίς θέσεις Ἀλώνια-Κοῦτρες, στό ξέφωτο. Οἱ Γερμανοί διοικητές τῶν λόχων ὀργισμένοι, διατάσσουν μέ σπασμένα ἑλληνικά, βρίζουν, κλωτσοῦν, χωρίς διάκρισι, ἀρρώστους, γέροντες, παιδιά, ἔγκυες γυναῖκες.
ἤ, Μιὰ ξεχωριστὴ τιμὴ γιὰ τή Σκόπελο, ὡστόσο ἄγνωστη
π. Κων. Ν. Καλλιανός
Στὸ ἱερὸ Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ τῆς Παναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς (Λιβαδιώτισσας) τῆς Σκοπέλου, σώζονται κάποιες ἐπιτύμβιες μαρμάρινες πλάκες, τὶς ὁποῖες χρησιμοποίησαν ὅταν πλακόστρωσαν τὸ ἱερό τοῦ ναοῦ.
Γιὰ τὴν ἱστορία ἀναφέρω ὅτι οἱ πλάκες αὐτὲς προέρχονται ἀπὸ τάφους κάποιων ἐπιφανῶν Σκοπελιτῶν (π.χ. τῶν οἰκογενειῶν, Ἀστεριάδη, Βαλσαμάκη) ἤ καὶ ἄλλων, τοὺς ὁποίους ἔθαψαν ἐκεῖ οἱ συγγενεῖς τους γιὰ τὸν ἑξῆς λόγο.
τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Χριστοδούλου
Ἂς στρέψουμε τὸν νοῦ μας στὸν ἄνθρωπο ποὺ ὁραματίστηκε μίαν Ἑλλάδα πυρσὸ πνεύματος κι ἐλευθερίας, μέλος μιᾶς Εὐρώπης ἑνωμένης στὴν ὑπηρεσία τοῦ δικαίου.
Τί θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε, τί θὰ ἔπρεπε νὰ κάνουμε μπροστὰ σὲ ἕναν τέτοιον πρίγκηπα τοῦ ὀνείρου; Τὸ ἐρώτημα ἔχει ἤδη τεθεῖ, δυστυχῶς ὄχι ἀπὸ Ἕλληνες, καὶ ἔλαβε τὴν ἀπάντησή του:
Ο Μπουρνόβας ήταν ένα πλούσιο προάστιο έξω από τη Σμύρνη, που είχε γνωρίσει την ακμή του από τις αρχές του 19ου αιώνα.
Αναπτύχθηκε πραγματικά μετά το 1867, με τα εγκαίνια της διακλάδωσης της σιδηροδρομικής γραμμής που συνέδεε τη Σμύρνη με τον Κασαμπά. Λίγα χρόνια αργότερα, κατασκευάστηκε κι ένας καρόδρομος.
Μακαριστός π. Αρσένιος Μαχαιριώτης (1969 -11 Σεπτέμβρη 2004)
Ο μακαριστός π. Αρσένιος Μαχαιριώτης κατά κόσμον Νικόλαος Πάτσαλος γεννήθηκε το 1969. Το 1986 μετέβηκε στην Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει Θεολογία.
Από νεαρής ηλικίας είχε πολλή αγάπη Θεού την οποία στην μετέπειτα ζωή του την αύξησε ακόμα περισσότερο. Είχε αγάπη για τον μοναχισμό και βίωσε την ιδιαίτερη αυτή κλήση και έλξη από τον Θεό.
Λένα Σαββίδου
Η ιστορία μέσα στο χρόνο της Παναγίας Σουμελάς χάνεται στις αρχές των πρώτων αιώνων του χριστιανισμού, όταν ο Ευαγγελιστής Λουκάς φιλοτεχνεί την εικόνα της θεομήτορος, σκαλίζοντας την πάνω σε ένα κομμάτι ξύλου, έπειτα από όραμα.
Αναφέρεται ότι η ίδια η Παναγία ευλόγησε το έργο του Λουκά. Το θεόπνευστο τέχνημα φέρνει στην Αθήνα ο μαθητής του Ανανίας και παίρνει το προσωνύμιο Παναγία η Αθηνιώτισσα.
(ξαναδημοσιευμένο αλλά πολυαγαπημένο)
Έλενα
Τ’Αη Λιά πήγαινα πάντα στην θειά μου που μένει έξω από την πόλη σε μιαν εξοχή, κάτω από τον λόφο όπου δεσπόζει το εκκλησάκι του Προφήτη. Από την παραμονή πήγαινα και ανηφορίζαμε για τον εσπερινό εγώ με τα λευκά μου πέδιλα και κείνη ακροβατούσα στα ψηλά τακούνια των κυριακάτικων παπουτσιών της.
Μαρίας Χριστοφίνας
20 Ἰουλίου 1974 – ὥρα 5:20 πμ
Προτοῦ ἀκόμα χαράξει καλά – καλά τό φῶς τῆς καινούργιας μέρας, ἕνας ἀλλιώτικος ἦχος ἔρχεται νά ταράξει τόν ὕπνο σάν κακός ἐφιάλτης.
Εἶναι ὁ ἀνατριχιαστικός ἦχος τῆς σειρήνας πού σχίζει τήν πρωϊνιάτικη καλοκαιρινή ὀμίχλη καί καρφώνεται σάν ρομφαία στήν καρδιά.
Μόλις φτάσαμε στην Πόλη των πόλεων, στη Βασιλεύουσα της καρδιάς μας. Αφήνουμε τα μπαγκάζια μας στο ξενοδοχείο και βγαίνουμε στο δρόμο.
Μισοζαλισμένοι από το ταξίδι των δώδεκα περίπου ωρών, αλλά με μια εσωτερική λαχτάρα που κινητοποιεί και ζωντανεύει το είναι μας περπατάμε προς το ιστορικό κέντρο της Πόλης.
Πίνακας της ζωγράφου Ιωάννας Ξέρα.
26 Μαΐου 1826,μετά την Άλωση του Μεσολογγίου, δύναμη 4.000 Τούρκων του Κιουταχή, προελαύνοντας προς τα ανατολικά, πολιορκεί την Βαρνάκοβα. Ηγούμενος είναι τότε ο Κοσμάς Θεοχάρης.
Μαζί με τους μοναχούς, μέσα στο μοναστήρι βρίσκονται αρκετοί οπλαρχηγοί της περιοχής και όχι μόνο (π.χ. Κίτσος Τζαβέλας). Η πολιορκία κρατάει ημέρες, ωστόσο οι Τούρκοι αδυνατούν να καταλάβουν το μοναστήρι.
Πρόσφατα σχόλια