You are currently browsing the category archive for the ‘Ιστορικές αναφορές’ category.
Ο ιερέας π. Αθανάσιος Στυλιάδης στην Αγία Τράπεζα του σπηλαιώδους ναού.
Μια καλοκαιρινή ημέρα ενός απροσδιόριστου έτους της Τουρκοκρατίας, κάποιος Λοσνιτσιώτης (: Γερμανιώτης) αιγοβοσκός εισήλθε στη μεγάλη και σκοτεινή σπηλιά, η οποία βρίσκεται στην κορυφή του ψηλού βουνού που υπέρκειται της περιοχής «Κοκόλια» του Γέρμα, για να βρει κάποιο χαμένο ζώο του.
Ανδρέας Μουντζουρούλιας
Η Ιστορία είναι η μνήμη των λαών. Λαοί που έχουν χάσει την μνήμη τους, ή έχουν εξαφανιστεί, ή έχουν αλλοτριωθεί.Κάθε χαράκωμα, κάθε ξύλινος σταυρός και κάθε τάφος στην αιματοβαμμένη γη της πατρίδας μας είναι σύμβολα που θα μαρτυρούν και θα διδάσκουν στις επερχόμενες γενιές τον αγώνα της ελευθερίας ενάντια στην ωμή βία.
Όσο μια κοινωνία τροφοδοτείται με μνήμες από το παρελθόν ενισχύει τον αυτοσεβασμό της, αυξάνει τον βαθμό συνοχής της και βρίσκεται πάντοτε έτοιμη να αντιμετωπίσει τις όποιες προκλήσεις κληθεί να διαχειρισθεί.
Τοῦ κ. Κων/ντίνου Β. Χιώλου
Διδάκτορος Νομικῆς-Προέδρου Ἐθνικῆς Ἑνώσεως Βορείων Ἑλλήνων
Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι,οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ τῇ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν μή φειδόμενοι τῆς ζωῆς ἡμῶν.
Τό πρωΐ τῆς Τρίτης 29 Μαΐου 1453, ἤτοι πρίν ἀπό 562 (566) ἔτη ἀπό σήμερα, «ἑάλω ἡ Πόλις» καί τό Βυζάντιο εἶχε παύσει πλέον νά ὑπάρχει.
Ὅ,τι ἀπέμεινε ἐντός ὀλίγου περιῆλθε ὁλοκληρωτικῶς στούς τούρκους, οἱ ὁποῖοι γενόμενοι κύριοι τῆς Πόλεως ἄρχισαν τήν καταστροφή καί τήν λεηλασία αὐτῆς, καταστρέψαντες τελείως τό Μέγα Παλάτιον, πλήν τοῦ πλησίον αὐτοῦ εὑρισκομένου Ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας, τόν ὁποῖον, καθώς καί ὅλες τίς ἄλλες Ἐκκλησίες, μετέτρεψαν σέ τζαμιά, ἐνῶ πολλοί τῶν κατοίκων ἐσφάγησαν ἤ ἐξανδραποδίσθηκαν.
Του Ντίνου Αυγουστή
Μέρα μνήμης η 19η Μαΐου. Μια ακόμη μαύρη επέτειος κατά την οποία μνημονεύεται από τους απανταχού της γης Έλληνες η γενοκτονία των Ελλήνων του Ευξείνου Πόντου.
Οι Έλληνες Πόντιοι, αναπόσπαστο συνεκτικό κομμάτι της Ελληνικής Φυλής, με τρισένδοξη Ιστορία, μεγαλούργησαν στο διάβα των αιώνων διατηρώντας παρά τις κακουχίες και τις αφόρητες απειλές αναλλοίωτη την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, την Ελληνική Γλώσσα, στην μορφή της ποντιακής διαλέκτου που μαζί με την Κυπριακή διατηρούν αναρίθμητα στοιχεία της Αρχαίας Ελληνικής (Ιωνικής) προφοράς.
Του Ντίνου Αυγουστή
Στην Ρω την μικρή αυτή βραχονησίδα μια ανάσα από τα τουρκικά παράλια έζησαν ο Κώστας και η Δέσποινα Αχλαδιώτη. Με μια μικρή ψαρόβαρκα ήρθαν από το Καστελόριζο στης Ρω το ακρογιάλι, στα 1927, τότε που οι περισσότεροι κάτοικοι του Καστελόριζου έφευγαν μετανάστες να βρουν την τύχη τους στην μακρινή Αυστραλία!
Δούλεψαν σκληρά πάνω στον βράχο και έφτιαξαν το σπιτικό τους. Παιδιά δεν ήρθαν δυστυχώς, ήρθαν, όμως, πολλές συμφορές. Οι συμφορές και οι φουρτούνες κτυπούν πολλές φορές και τα καλοτάξιδα καράβια. Ένα τέτοιο κύμα ήρθε και σάρωσε και την δική τους ζωή.
Ήταν Μάιος μήνας στα 1867. Το ότι οι κάτοικοι της Κρώμνης φανερώθηκαν ως Ορθόδοξοι Έλληνες και στην ψυχή και στην καρδιά, αυτό έδωσε μεγάλο θάρρος στους Σταυριώτες, κι έλεγαν αναμεταξύ τους.
«Αφού ο εκατοχρονίτης Μολλά-Μπεχρέμ’ ς πέταξε το σαρίκι κι έβγαλε τον κίτρινο τσουμπέ, γιατί κι εμείς να μην πετάξουμε από πάνω μας τη ντροπή του αρνησίθρησκου;»
Γι’ αυτό οι χωρικοί συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του πρωτόπαπα του χωριού, και αφήνοντας κατά μέρος και τα ψέματα, έκαναν την εξής συμφωνία.
Μοιρολόι στον τάφο του Στέλιου Κρυοβρυσανάκη από γυναίκα της οικογένειας
Οι Γερμανοί σκόρπισαν το μαύρο του θανάτου και της καταστροφής πριν 75 χρόνια
Μνήμες ολοκαυτώματος και θανάτου ξεπετάγονται αυτές τις μέρες στο Λοχριά. Ήδη συμπληρώθηκαν 75 χρόνια από το μαύρο που σκόρπισαν στο χωριό οι δυνάμεις των ναζί στις 4 Μαΐου του ‘44 και οι παλαιότεροι, όσοι είναι ακόμα στη ζωή, φέρνουν στη θύμησή τους την καταστροφή και τους διαλεκτούς χωριανούς που χάθηκαν εκείνη τη μέρα.
(Του Ευθύμιου Ν. Χριστόπουλου, εκπαιδευτικού-δημοσιογράφου)
(Προσωπικά βιώματα)
Από νωρίς το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης 17 Απριλίου 1941 εμείς οι μικροί, μαζεύοντας λουλούδια στη γειτονιά, προσπαθούσαμε να ετοιμάσουμε στους «σταυρούς» μας, να ξεκινήσουμε την επόμενη το πρωί να τραγουδάμε το «σήμερα μαύρος ουρανός».
Εκεί που γυρνούσαμε, προς το τέλος της Μάρκου Μπότσαρη στη διασταύρωση της με την Καρπενησίου, ακούσαμε τον τελάλη της Λαμίας να καλεί τους Λαμιώτες μακριά από τη Λαμία το αυριανό πρωινό της Μεγάλης Παρασκευής, γιατί γερμανικά αεροπλάνα θα τη βομβάρδιζαν. Λύπη, νευρικότητα και απογοήτευση που μας κυριάρχησαν από αυτή την είδηση, μας έκαναν να ξεχάσουμε τα λουλούδια και να γυρίσουμε στα σπίτια μας.
+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας
Όταν η μάνα του Κολοκοτρώνη έφτιαχνε μνημόσυνο στον γιό της, ο Κολοκοτρώνης είχε καλέσει και τον φονιά, που είχε σκοτώσει τον αδερφό του.
Η μάνα τότε του λέει:
– Ε, όχι παιδί μου και ο φονιάς στο τραπέζι αυτό!
Αλλά ο Κολοκοτρώνης της είπε:
– Μάνα, αυτό είναι το καλύτερο μνημόσυνο!…
Δρ Ιωάννης Παρίσης
Σήμερα θυμόμαστε ξανά με εθνικό ρίγος και συγκίνηση, και τιμούμε έναν ήρωα και ποιητή, τον 18χρονο Έλληνα Κύπριο μαθητή, Ευαγόρα Παλληκαρίδη, τον Βαγορή, που τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957, ανέβηκε στο ικρίωμα τραγουδώντας την Ελλάδα και την Ένωση. Κι έμεινε Αθάνατος!
Άφησε πίσω του ένα μοναδικό ποιητικό έργο, που μελοποιήθηκε, τραγουδήθηκε και συνεχίζει να τραγουδιέται από όσους Έλληνες επιμένουν να πιστεύουν ότι οι ήρωες της ΕΟΚΑ είναι οι αλατόμητοι νοηματοδότες και φωτοδότες της πορείας μας.
Πρόσφατα σχόλια