You are currently browsing the category archive for the ‘Ιστορικές αναφορές’ category.
Ἡ Προτομὴ τοῦ Ἥρωα Γιάννη Γούναρη
Χριστούγεννα τοῦ 1822. ∆έκα χιλιάδες Τοῦρκοι μὲ ἐπικεφαλῆς τοὺς Ὀμὲρ Βρυώνη καὶ Κιουταχὴ πολιορκοῦν τὸ Μεσολόγγι καὶ ἀποφασίζουν νὰ διεξάγουν μία νυχτερινὴ ἐπίθεση.
Σχεδίασαν μάλιστα νὰ ἐπιτεθοῦν παραμονὴ Χριστουγέννων, ὅταν ὅλοι οἱ Ἕλληνες θὰ βρίσκονταν στὴν Ἐκκλησία. Ὁ σωτήρας τῶν Μεσολογγιτῶν ἦταν ὁ Γιάννης Γούναρης.
Εβέσντα, 24 Δεκεμβρίου 1940
Η εκκλησία ήτο ένας σταύλος και η θεία λειτουργία εγένετο σαν παραμονή Χριστουγέννων εντός του σταύλου. Η Αγία Τράπεζα, αποτελείτο από μίαν κάσσαν, τα δε κηροπήγια, ήσαν μία λάμπα εκστρατείας, δύο κηρία και ένα λυχνάρι.
Η δε πρόθεσις από ένα τραπεζάκι και ένα κερί. Η θεία λειτουργία ήτο σύντομος, καλλίφωνοι δε ψάλται (στρατιώται) έψαλον. Μετά το τέλος της θείας λειτουργίας, εκοινώνησα, αξιωθείς προς τούτο των Αχράντων Μυστηρίων.
Τον Σεπτέμβριο του 1826, ο Ρουμελιώτης στρατηγός Γιάννης Μακρυγιάννης μετά του Γκούρα επολιορκούντο στην Ακρόπολη των Αθηνών από τους οθωμανούς.
Περισσότερο γνωστός ως ιστορικός συγγραφέας ο Μακρυγιάννης – όπως μας τον αποκάλυψε ο Γ. Βλαχογιάννης, με την έκδοση των «Απομνημονευμάτων» του – καίτοι τραχύς, έψαλλε πολύ ωραία τα δημοτικά άσματα, καλλίφωνος ων, ενώ πολλάκις αυτοσχεδίαζε, φέρνοντας το δημοτικό τραγούδι κοντά στο γεγονός που ήθελε να υμνήσει, καθιστώντας το έτσι εργαλείο της ιστορίας.
Πνευματική προετοιμασία για τον σεισμό.
Ο Ἅγιος Ἐφραὶμ ἦτον Ἀμιδηνός, ἔχων τὸ ἀξίωμα τοῦ κόμητος, ἐπὶ τοῦ βασιλέως Ἰουστίνου τοῦ Θρᾳκὸς ἐν ἔτει φιη΄ [518]. Πηγαίνοντας δὲ διὰ νὰ ἀνακαινίσῃ τὴν Ἀντιόχειαν, ἡ ὁποία εἶχε γκρεμιστεί δύο φορές ἀπὸ τοὺς σεισμούς, ἐπροχειρίσθη κατὰ νεῦσιν βασιλικὴν ἀπὸ τὸν λαὸν τῆς Ἀντιοχείας Ἐπίσκοπος ἐν ἔτει φκζ΄ [527], ὡς γράφει ὁ Μελέτιος (τόμ. β΄, σελ. 115),
Τήν περίοδο τῆς κατοχῆς ὁ μοναχός Γεώργιος περιέθαλψε στό Ἅγιον Ὄρος φυγάδες Ἕλληνες καί Νεοζηλανδούς ἀπό τό καθεστώς τῶν Ναζί, πού εἶχαν καταφύγει ἐκεῖ.
Προδόθηκε ἀπό ἕναν Ρουμάνο λαϊκό, συνελήφθη καί καταδικάστηκε σέ θάνατο ἀπό τούς Γερμανούς. Τόν πῆγαν στίς φυλακές τοῦ Ἑπταπυργίου Θεσσαλονίκης, ὅπου ἀρρώστησε ἀπό ἑλονοσία.
30 Οκτωβρίου 1940 Αγαπημένη μου,
μεσ’ το Καλπάκι σ’ ένα ρέμα κουρνιάσαν οι στρατιώτες
βουτώ τη λόγχη μου στο αίμα, δέξου τις λέξεις μου τις πρώτες
είναι οι λέξεις μετρημένες σαν τις στιγμές μου εδώ πάνω
κι είναι οι σκέψεις μου δοσμένες ως την στιγμή που θα πεθάνω.
Αχ, τι να σου γράψω αγαπημένη; Εδώ συμβαίνουνε πολλά,
γύρω μου δέκα σκοτωμένοι αλλά είμαι καλά… Είμαι καλά…
Τοῦ φιλολόγου Γεωργίου Μπακιρτζῆ
Ἀπερίγραπτες ἦσαν οἱ δυσκολίες πού εἶχε νά ἀντιμετωπίσει ὁ Ἕλληνας φαντάρος στόν πόλεμο τοῦ 1940. Γιά νά νικήσει ὁ ἑλληνικός στρατός στήν Πίνδο ἔπρεπε νά δαμάσει τέσσερεις ἐχθρούς:
Τόν ἰταλικό στρατό πού ἦταν πάνοπλος, τήν πείνα, γιατί ἡ ἐπιμελητεία ἦταν ἀφάνταστα δύσκολη μέ τά χιόνια καί τίς κακοτοπιές, τήν κούραση, γιατί ἔπρεπε ὁ Ἕλληνας φαντάρος νά πολεμᾶ συνέχεια, ἀφοῦ δέν ὑπῆρχαν ἄφθονες ἐφεδρεῖες, καί τά χιονισμένα καί δύσβατα βουνά.
Ἡ λιτὴ ἀπάντηση τοῦ τότε πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος Ἰωάννη Μεταξᾶ στὸν πρεσβευτὴ τῆς Ἰταλίας τὴν αὐγὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 σημείωσε ἀνεξίτηλα στὴν ἱστορία τῆς ὑδρογείου μιὰ ἱστορικὴ καμπή.
Ἄλλαξε τὸ ἦθος τοῦ πολέμου τῶν πέντε ἠπείρων. Ἡ ἀπήχηση τοῦ ΟΧΙ δὲν συγκλόνισε μόνο τὸν εὐρωπαϊκὸ χῶρο. Συγκλόνισε τὴν Ἄπω Δύση καὶ τὴν Ἄπω Ἀνατολή.
Ἐν Ἀθήναις, τῇ 19 Σεπτεμβρίου 1874.
Σεβαστέ μοι πάτερ,
Ἔλαβα τὴν ἐπιστολήν σας καὶ ἓν ὑποκάμισον ἀπὸ τὴν ἐξαδέλφην μου Χαρίκλειαν.
Αἱ ἐξετάσεις μου ἐτελείωσαν τὴν Δευτέραν τῆς παρελθούσης ἑβδομάδος, 7βρίου 9. Προχθὲς τὴν Τρίτην ἐπῆρα τὸ ἀπολυτήριόν μου, μὲ βαθμὸν καλῶς. Ἀκόμη δὲν ἐπῆγα νὰ ἐγγραφῶ εἰς τὸ Πανεπιστήμιον.
Γεώργιος Αθάνας. (1893-1987)
Όλα μας τα καράβια
Όλα μας τα καράβια πίσω γυρίσανε,
σπασμένα τα κατάρτια, σκισμένα τα πανιά,
ήρθαν από την Σμύρνη κι από τα Μουδανιά.
Φέραν των εκκλησιών μας τα δισκοπότηρα,
παιδιά, γυναίκες, γέρους, γένος ρωμιών πολύ,
τις ρίζες της φυλής μας απ” την Ανατολή.
Μα ένα μικρό καράβι πίσω δεν γύρισε,
ποιους κάβους αρμενίζει ποια πέλαγα γυρνά,
και πουθενά δεν βγαίνει, δεν φτάνει πουθενά.
Πρόσφατα σχόλια