You are currently browsing the category archive for the ‘Θαύματα’ category.
Ο Άγιος Αντώνιος έλεγε: «Παρακάλεσα τον Θεό ζητώντας να μου δείξει με ποια βοήθεια είναι προικισμένος ο Μοναχός για την καλογερική χάρη και μου έδειξε μεγάλη πύρινη λαμπάδα και πλήθος οπλισμένων Αγγέλων, οι οποίοι κυκλώνουν τον Μοναχό που προθυμοποιείται να σωθεί.
Και ακούστηκε φωνή από το Άγιο Πνεύμα η οποία έλεγε στους Αγγέλους: «Σε όλη του τη ζωή να μην απομακρυνθείτε από αυτόν».
Ὁ ἅγιος Διονύσιος, ὁ μεγάλος ἱεράρχης, πού τό λείψανό του σώζεται ἄφθαρτο στήν Ζάκυνθο, τά τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του ζοῦσε στό μοναστήρι τῆς Παναγίας τῆς Ἀναφωνήτριας στήν Ζάκυνθο.
Ἡ ψυχή του εὐφραινόταν στή γαλήνη τῆς ζωῆς στό μοναστήρι· χόρταινε καί γέμιζε χαρά. Μά δέν ἄργησε νά τόν βρεῖ μιά μεγάλη θλίψη. Κάποιος σκότωσε τόν ἀδελφό του Κωνσταντῖνο Σιγοῦρο!
Ὁ Μέγας Παΐσιος, αἰγύπτιος ἀσκητής καί δεινός νηστευτής, γεννήθηκε γύρω στό 300 ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς, κι ἦταν τό ἕβδομο καί τελευταῖο παιδί τῆς οἰκογένειας.
Ἡ μητέρα του ἔμεινε χῆρα καί ἡ μέριμνα τόσων παιδιῶν τήν ἔκανε συχνά νά λυγίζει. Μιά νύχτα παρουσιάζεται ἄγγελος Κυρίου καί τῆς λέει:
Ο κ. Χαράλαμπος Εὐθυμιάδης (Χ.Ε.) εἶχε ἀκούσει πρὸ ἐτῶν γιὰ τὴν ῾Ιερὰ Μονὴ τῶν ῾Αγίων Κυπριανοῦ καὶ ᾿Ιουστίνης Φυλῆς, λόγῳ δὲ τοῦ ὅτι ἀντιμετώπιζε σοβαρὰ προβλήματα ὑγείας, ἀπεφάσισε νὰ ἔλθη γιὰ νὰ προσκυνήση καὶ νὰ ἐξομολογηθῆ, ὅπως καὶ ἔπραξε.
«Μια μέρα η μητέρα μου με ζήτησε να πάω στον Οστρόγκ λόγω κάποιου προβλήματος στο σπίτι και να πάω κάποια ευλογιά στον άγιο Βασίλειο στο Οστρόγκ της Σερβίας.
Για κάποιο λόγο ήμουν αμήχανος, ακόμα και θυμωμένος και απάντησα: «Γιατί να πάω ;
Είχα επισκεφτή τον Πνευματικό μου και του μίλησα για κάποιο σοβαρό πρόβλημα, που αντιμετώπιζε το Μοναστήρι μας, και το οποίον με είχε στενοχωρήσει ιδιαίτερα.
Μου είπε πως ο γέροντας Πορφύριος που είναι στο Μήλεσι, οπωσδήποτε θα με βοηθούσε και με παρότρυνε να τον επισκεφτώ.
Διήγηση στρατιώτη του 1940 από το βιβλίο του Σώτου Χονδρόπουλου, «Ο Άγιος του αιώνα μας – Όσιος Νεκτάριος Κεφαλάς».
Ένας Έλληνας στρατιώτης του αλβανικού μετώπου στο έπος του 1940 καταθέτει την μαρτυρία του για τον άγνωστο σ’ εκείνον τότε, αλλά γνωστό σε εμάς Ιερέα και Άγιο ο οποίος με παρέμβασή του τον έσωσε από βέβαιο θάνατο.
Μπήτρος Γεώργιος
Γιορτάζει σήμερα το μοναστηράκι της Αγίας Αικατερίνης στους πρόποδες της Παλαιάς Χώρας.
Μια μικρή γυναικεία αδελφότητα η οποία στην κυριολεξία ζει και αναπνέει στη σκιά της Παλαιάς Χώρας της Αίγινας και του μεγάλου μοναστηριού του Αγίου Νεκταρίου.
Στυλ. Γ. Παπαδόπουλος Ομότ. Καθ. Παν. Αθηνών
Τον Αύγουστο του 1963 ήρθανε στη Μονή 75 λιβαναταίοι. Εργαστήκανε για τη στέρνα της Μονής, το Αγιονέρι, εθελοντικά.
Το έχουν τάμα πολλοί από τις Λιβανάτες, την πατρίδα του Οσίου Δαβίδ, να προσφέρουν κάτι στη Μονή του συμπατριώτη τους, χρήματα ή εργασία.
«Ἡ Ἐκκλησία στὰ χαρακώματα μαρτυρίες πίστης καὶ θάρρους»
Μὰ τὸ πιὸ μεγάλο, τὸ πιὸ ἀληθινὸ δῶρο τῶν φυλακισμένων Ἱερέων πρὸς τοὺς συγκρατούμενούς τους ἦταν ἡ Θεία Λειτουργία ποὺ τελοῦσαν.
«… Ἀπὸ καιροῦ σὲ καιρὸ οἱ δεσμοφύλακες ἄφηναν τοὺς φυλακισμένους νὰ ἐκκλησιάζωνται.
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια