Ο άγιος Σπυρίδων ο θαυματουργός «Το καύχημα των ορθοδόξων» (12 Δεκεμβρίου)

Προσωπικότητα φωτεινή, μορφή οδηγητική, αληθινός κολοσσός αρετής και φυσιογνωμία παγκόσμια είναι της Τριμυθούντος ο επίσκοπος, ο άγιος Σπυρίδων. Η εξηγιασμένη ζωή του πολλά μπορεί να δώσει και να διδάξει και σήμερα στον καθένα, που απροκατάληπτα θα θελήσει να σκύψει και να μελετήσει τη θαυμαστή ζωή του.

Γι’ αυτόν κι οι γραμμές που ακολουθούν. Ανήκει στην ιερή φάλαγγα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας των πρώτων αιώνων. Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. κι έζησε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306-337) και του γιου του Κωνστάντιου (337-361).

Ο άγιος Νόμων (11 Δεκεμβρίου)

Οι άνθρωποι συνήθισαν να θαυμάζουν και να επευφημούν τους αθλητές με τις καλές επιδόσεις και τα μεγάλα ρεκόρ. Καλά κάμνουν. Αξίζει σ’ αυτούς κάθε έπαινος και τιμή.

Είναι όμως και κάποιοι άλλοι αθλητές πιο τρανοί και πιο άξιοι απ’ αυτούς. Οι αθλητές των πνευματικών αγώνων. Οι αθλητές της ευσέβειας και της αρετής. Είναι αυτοί που πάλαιψαν κι αγωνίστηκαν, όχι για ένα προσωρινό και φθαρτό στεφάνι, αλλά για το στεφάνι «της άνω κλήσεως», το έπαθλο του Θεού. Κι είναι αυτοί πιο μεγάλοι και θαυμαστοί.

Άγιος Αθανάσιος Επίσκοπος Μεθώνης (10 Δεκεμβρίου)

ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΕΘΩΝΗΣ

Αφ’ ότου η πόλις των Πατρών έλαβε την τιμή να γίνη Μητρόπολις (805 μ.Χ.) χάρις εις τον Απόστολον Ανδρέα όπου την επροστάτευσε με θαύμα ολοφάνερον εις όλους, έγινε πόλος έλξεως μεγάλων και αγίων μορφών της Εκκλησίας.

Έκτοτε, η πόλις των Πατρών, δεν ήταν μόνον ένας συγκοινωνιακός & πολιτιστικός κόμβος που ένωνε τους Έλληνας της Δύσεως με την Κωνσταντινούπολι, κέντρον πλιτισμού όλου του κόσμου, αλλά και κιβωτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Ἡ σύλληψη τῆς Αγίας Άννης (9 Δεκεμβρίου)

Ἡ παράδοση μᾶς πληροφορεῖ γιά τήν κατοικία τους, ὅτι ἦταν ἐκεῖ κοντά στήν κολυμβήθρα τῆς Βηθεσδᾶ στά Ἱεροσόλυμα.

Ἔτσι ἡ Ἄννα εἶχε κοντά της γιά νά ἱκανοποιεῖ τήν δίψα τῆς ψυχῆς της μέ τήν λατρεία τοῦ Θεοῦ τόν Ναό τῶν Ἱεροσολύμων, τόν ὁποῖο, ἄλλοι, γιά νά τόν ἀπολαύσουν ἔπρεπε νά ἔρθουν μέ κοπιαστικό ταξείδι ἀπό μακρυά. Ἀλλά τό ζεῦγος Ἰωακεὶμ καί Ἄννα δέν εἶχαν παιδιά καί τά δῶρα τῶν ἄτεκνων δέν γίνονταν  δεκτά στόν Ναό.

2η.Ἀνάλυσις τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς «Ἡ ὑποκρισία»

2^η.Ἀνάλυσις τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς, ΚΥΡΙΑΚΗ Ι’ ΛΟΥΚΑ (Συγκύπτουσας) Λουκ. ιγ’ 10 – 17, ἀπό τό βιβλίον τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἄθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ» 1980. (Σελ. 425 – 427).

τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος

Δεκαοκτώ χρόνια σωματικῆς κυρτώσεως μιᾶς γυναῖκας πού δέν μποροῦσε νά σηκώσῃ τή ράχη της καί τό κεφάλι της καθόλου χωρίς τήν ἐλπίδα θεραπείας, ἐτράβηξε τοῦ Κυρίου τήν εὐσπλαγχνία καί ἔτσι μπῆκε τέρμα σ’ αὐτό της τό μαρτύριο. Σατανική ἐπήρεια, δεκαοχτάχρονη ὑπομονή χωρίς γογγυσμούς, θεραπεύουσα προσφώνησις: «Γύναι ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου». Καί εὐθύς μέ τήν ἐπίθεσι τῶν χειρῶν τοῦ Ἰησοῦ ἐπί τῆς ράχεως τῆς συγκυπτούσης «ἀνωρθώθη καί ἐδόξαζε τόν Θεόν».

1η.Ἀνάλυσις τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς «Ὁ φθόνος»

1^η.Ἀνάλυσις τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς, ΚΥΡΙΑΚΗ Ι’ ΛΟΥΚΑ (Συγκύπτουσας) Λουκ. ιγ’ 10 – 17, ἀπό τό βιβλίον τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἄθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ» 1980. (Σελ. 423 – 425).

τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος

Ἦταν ἡμέρα Σαββάτο, δηλαδή ἀργίας κατά τό Μωσαϊκό νόμο καί ἀπηγορεύετο ἡ δι’ ἰδιοτελεῖς σκοπούς ἐργασία, ὅπως καί σήμερα ἰσχύει γιά μᾶς ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς, χάριν ἀναπαύσεως ἀπό τό μόχθο τῆς ἑξαημέρου ἐντατικῆς ἐργασίας καί κοπώσεως, ἀλλά καί γιά πνευματική περισυλλογή, ψυχικήν ἀνάτασι καί φιλάνθρωπες πράξεις. Γιατί πολλοί κατήντησαν μηχανές, ἤ ἐκτρέπονται κατά τίς ἅγιες ἡμέρες τῆς ἀργίας σέ πολλές ἠθικές ἀσχημίες.

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος (8 Δεκεμβρίου)

Κατήγετο ἀπό τό χωρίον Δαφνώνας. Σέ νεαρή ἡλικία ἀρραβωνιάσθηκε καί ἀσχολήθηκε μέ τό ἐμπόριο μεταξύ Χίου, Σμύρνης καί Κωνσταντινούπολης.

Ἐνῶ ἐτοιμαζόταν γιά γάμο εἰδοποιήθηκε ὅτι ἡ μνηστή του ἀρρώστησε βαριά καί μέχρις ὅτου ἐπιστρέψη ἀπό τό ταξίδι, εἶχε πεθάνει.

Θέλοντας νά δεῖ τήν μνηστή του «ίδίοις ὄμμασι» νεκρή, πῆγε στό τάφο νύκτα, τήν ξέθαψε καί τήν πῆρε στήν ἀγκαλιά του.

Αγία Φιλοθέη του Άρτζες (με άφθαρτο λείψανο)+7 Δεκεμβρίου

Η Αγ. Φιλοθέη του Άρτζες γεννήθηκε στις αρχές του 13ου αιώνα στην πόλη Τίρνοβο-στα νότια του Δούναβη από γονείς απλούς και αγράμματους.

Η μητέρα της προερχόνταν από το γένος των Βλάχων.Ήταν γυναικα πολύ πιστή και ελεήμων ΄Εμεινε ορφανή από μάνα από πολύ μικρή.

Ο εν Αγίοις πατήρ ημών Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας ο θαυματουργός (6 Νοεμβρίου)

παπα Γιώργης Δορμπαράκης

«Ο άγιος Νικόλαος έζησε στα χρόνια των τυράννων Διοκλητιανού και  Μαξιμιανού και διέπρεψε πρώτα ως μοναχός. Έπειτα λόγω της μεγάλης αρετής του δέχτηκε την αρχιερωσύνη.

Επειδή όμως πίστευε στον Χριστό και κήρυσσε ελεύθερα την χριστιανική πίστη και ζωή, συνελήφθη από τους άρχοντες της πόλεως κι αφού υποβλήθηκε σε βασανιστήρια και στρεβλώσεις του σώματός του, ρίχτηκε στη φυλακή μαζί και με άλλους χριστιανούς.

Στις 5 Δεκεμβρίου εορτάζομε την μνήμη των Οσιομαρτύρων των Καρυών, των ελεγξάντων την πλάνη των Λατινοφρόνων

.

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Όταν η Εκκλησία δοκιμαζόταν από τον κίνδυνο του Παπισμού, μετά τη Σύνοδο της Λυώνος το 1274, επί λατινόφρονος αυτοκράτορος Μιχαήλ Η΄Παλαιολόγου και Πατριαρχείας Ιωάννη Βέκκου (1276- 1282), το Άγιο Όρος ανέδειξε μάρτυρες, ομολογητές της Ορθοδοξίας. 

Τέτοιοι ήταν και οι Οσιομάρτυρες των Καρυών του Αγίου Όρους που η Εκκλησία μας εορτάζει στις 5 Δεκεμβρίου.

Ο Οσιομάρτυς Κοσμάς ο Πρώτος ο οποίος μαρτύρησε το 1279/1280 στις Καρυές του Αγίου Όρους μαζί με τους συν αυτώ, κατά την επίσκεψη του λατινόφρονος αυτοκράτορος Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου, ο οποίος και «την εκκλησίαν αυτών πυρπολήσας και τα των μοναχών σκηνώματα ληϊσάμενος» (Μ. Γεδεών ‘’Ο Άθως’’, Αθήνα 1990).