You are currently browsing the category archive for the ‘Εκκλησία’ category.
Ο όσιος Διονύσιος ο Κορησιώτης
Ο Κορησιώτης άριστος δάσκαλος Σωτήρης Γ. Γεωργιάδης έγραψε κι έκδωσε στη Θεσσαλονίκη το έτος 1988 ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλιδάριο 30 σελίδων, που φέρει τον τίτλο «Ο εκ Κορησού Καστοριάς Άγιος Διονύσιος, κτίτορας της ομώνυμης μονής του Αγίου Όρους».
Το εν λόγω μικρό βιβλίο, όπως δηλώνει και ο τίτλος του, παρουσιάζει εν συντομία τον θαυμαστό «Βίο και την Πολιτεία» του αναφερόμενου αγίου, ο οποίος γεννήθηκε στην Κορησό Καστοριάς το έτος 1318 και απεβίωσε στην Τραπεζούντα κι ετάφη στην εκεί ευρισκόμενη Μονή Βαζελώνος το 1390, σε ηλικία 72 ετών.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Advertisements
Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου
α’. — Ἀκόμα καί ἄν ἔμοιαζε ὁ λόγος μας μέ ἀνοιξιάτικο τραγούδι καλικέλαδου ἀηδονιοῦ, πολύ φτωχά θά κατάφερνε νά ὑμνήσει τή μεγάλη φωνή τῆς ἀλήθειας πού γεννιέται σήμερα. Τώρα ὅμως πού ἡ λαλιά μας εἶναι ἀσθενική καί πολύ κακοφωνή, πῶς νά ὑμνήσει τόν πιό δοξασμένο ἀπό ὅλους τούς Προφῆτες; Πῶς νά ψάλλει αὐτόν πού εἶναι ἡ τιμή καί ἡ δόξα τῶν Ἀποστόλων; Πῶς νά δοξολογήσει αὐτόν πού ἔχει μιά ξέχωρη τιμή ἀνάμεσα στούς μάρτυρες;
Ἐκεῖνο δέ πού μοῦ φαίνεται ἀξιοπρόσεχτο εἶναι τό ὅτι, ὅσον ἀφορᾶ τούς ἄλλους ἁγίους, πλέκει ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου τά ἐγκώμια, ὁ πιό ἀξιοτίμητος τοῦ πιό ἀναγνωρισμένου καί ὁ λιγότερο γνωστός τοῦ λιγότερο φημισμένου. Αὐτόν ὅμως πού τώρα ἐμεῖς ἐξυμνοῦμε τόν ἐγκωμίασε, πρίν ἀπ’ ὅλους τούς ἄλλους ἐγκωμιαστές του, ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός καί Θεός, ἡ Ἀλήθεια, λέγοντας: «Δέν ἔχει μέχρι σήμερα γεννηθεῖ μεγαλύτερος προφήτης ἀπό τόν Ἰωάννη τό Βαπτιστή» (Ματθ. 11, II).
Ή άγια και ένδοξος μάρτυς Αγριππίνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ρώμη στους κόλπους ευγενούς οικογένειας.
Από την νεότητα της αφιερώθηκε στον Θεό και με την ευωδία των αρετών της προσέφερε στις χριστιανές μία πρόγευση των τέρψεων του Παραδείσου και τις παρακινούσε να απαρνηθούν τα πάθη για να ακολουθήσουν μαζί της την οδό της αγνείας και της παρθενίας.
Έτσι πολλές ήταν οι νεαρές κόρες και οι ώριμες γυναίκες πού ζητούσαν να μοιραστούν την πολιτεία της προκειμένου νά κληρονομήσουν την χάριν που ό Θεός της είχε χορηγήσει.
Σύγχρονη ρουμανική φορητή εικόνα.
Ο άγιος ιεράρχης Γρηγόριος ο Διδάσκαλος γεννήθηκε σε μία ευλογημένη οικογένεια στο Βουκουρέστι, το έτος 1765, παίρνοντας κατά τη βάπτισή του το όνομα Γεώργιος.
Ο νεαρός Γεώργιος (Μινκουλέσκου) σπούδασε στις πιο φημισμένες σχολές της εποχής, όπως η ηγεμονική Ακαδημία του Αγίου Σάββα, αποκτώντας μία εξαιρετική μόρφωση και μία σοβαρή θεολογική κουλτούρα.
῾Ο ῞Αγιος Μάρτυς Λουαρσάβος, βασιλέας τοῦ Κάρτχλι τῆς ἀνατολικῆς Γεωργίας, ἐγεννήθηκε τό 1587.
῏Ηταν υἱός τοῦ Γεωργίου (1600-1603), ὁ ὁποῖος δηλητηριάσθηκε ἀπό τό σάχη τῶν Περσῶν ᾿Αμπάς (1584-1628), καί εἶχε δύο ἀδελφές, τήν Χορεσάν καί τήν ῾Ελένη, μέ τίς ὁποῖες ἔμεινε μαζί μετά τό θάνατο τοῦ πατέρα του.
Παρά τό νεαρό τῆς λικίας του διακρινόταν γιά τήν εὐσέβεια καί τήν ἀνδρεία του. ῎Ετσι ἄξια ἐστέφθηκε βασιλέας τῆς Γεωργίας.
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Kοιμούμεθα ἀδελφοί μου, ἐπάνω σὲ ἕνα ἡφαίστειο! Νὰ ξυπνήσουμε πρίν εἶναι ἀργὰ. Τώρα οἱ δύσκολοι, καιροὶ ἐπιβάλλουν νὰ εἴμεθα μαχητικοί καὶ νὰ ἀγωνιζόμεθα, γιὰ τὴν πίστι μας, γι᾿ αὐτὸ χρειάζεται ν’ ἀνασυντάξουμε τὶς δυνάμεις μας ἐναντίον τοῦ κακοῦ.
Διάβασα κάποτε γιὰ ἕναν ποὺ πῆγε πάνω σ᾿ ἕνα βουνό. Τὸ βουνὸ ἦταν ὁ Βεζούβιος κ᾿ ἦταν οἱ παραμονὲς τῆς ἐκρήξεως τοῦ ἡφαιστείου. Πῆγε λοιπὸν καὶ κάθησε πάνω στὸ Βεζούβιο.
Ἐδῶ, λέει, ὡραῖα εἶνε· χορταράκι ἄφθονο, δέντρα μὲ ὡραία σκιά… ῎Eβγαλε τὴν κάππα του, ξάπλωσε κάτω, καὶ πῆρε ἕναν θαυμάσιο ὕπνο. Ῥοχάλιζε ἐπάνω στὸ χορταράκι. Ἀπὸ κάτω ὅμως τί ἤτανε;
Απολυτίκιον του Αγίου Καλλίστου Ήχος α΄ Της ερήμου πολίτης
Βασιλίδος εδείχθης Πατριάρχης θεόσοφος και Αγίου Όρους το κλέος
των Σερραίων θησαύρισμα των θείων δε Χριστού ησυχαστών
ο φίλος και συνήγορος ομού διό πάντες πάτερ Κάλλιστε εν χαρά
υμνούμεν σε κραυγάζοντες Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ
δοξα τω σε θαυμαστώσαντι δοξα τω χορηγούντι δια σου
ημίν τα κάλλιστα.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κάλλιστος Α΄, ήταν θιασώτης των αντιλήψεων του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
῾Ο ῞Αγιος ᾿Ιωάννης μὲ ἄλλους Κληρικοὺς καὶ τὴν Γερόντισσα ᾿Ελισάβετ στὸ προσωρινὸ κτήριο φιλοξενίας τῆς ᾿Αδελφότητος στὸ Λονδῖνο τὸ 1955.
῾Ο ῞Αγιος ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Ιωάννης καὶ ἡ Μονὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸ Λονδῖνο
Τὸ ἔτος 1948, κατὰ τὸν πόλεμο τῆς Παλαιστίνης, ἐκδιώχθηκε ἀπὸ τὴν ρωσικὴ Μονὴ τῆς ᾿Ορεινῆς στοὺς ῾Αγίους Τόπους ἡ ῾Ηγουμένη Αὐτῆς ᾿Ελισάβετ (᾿Αμπένοβα) μαζὶ μὲ τὴν ᾿Αδελφότητα.
῾Η περιοχὴ περιῆλθε ὑπὸ τὸ νεοσύστατο κράτος τοῦ ᾿Ισραήλ, τὸ ὁποῖο παρέδωσε τὴν Μονὴ στὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας.
Τὰ μύρα βλύζειν ὦ Λέοντι᾿ ἐκ τάφου
καθαρότητος σῆμά ἐστί σῆς ἄκρας.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ μυρόεντα Λεόντιον ὕδωρ.
Βιογραφία
Ο βίος του οσίου Λεοντίου του νέου σώζεται στο χειρόγραφο 677 σελ. φ 1-36 της Ιεράς Μονής του Αγίου Διονυσίου, Άγιου Όρους, το όποιο γράφτηκε περί τα τέλη του 18ου μ.Χ. αιώνα και είναι μετάφραση προηγούμενου κειμένου από τις αρχές του 17ου μ.Χ. αιώνα.
Γεννήθηκε το 1520 μ.Χ. στο Άργος της Πελοποννήσου σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη και την παράδοση των πατέρων της Ιεράς Μονής Διονυσίου.
το έστειλε στο σπιτάκι ο κ.Ιωάννης Παναγιωτόπουλος
Το να ενδιαφέρεται κανείς για την εξασφάλισι των προς το ζήν αναγκαίων και για τα τρεχούσης ανάγκης απαραίτητα, όπως είναι, εκτός της τροφής, τα ενδύματα, η μόρφωσι και αποκατάστασι των παιδιών του ή το να προνοή για ενδεχόμενες ασθένειες ή ατυχήματα, αυτό δεν είναι αξιοκατάκριτο. Και αυτή η κοινή λογική που μας έδωσεν ο Θεός συγκατανεύει και επιβάλλει στον κάθε άνθρωπον να φροντίζη και να μεριμνά βάσει ενός προγράμματος στην πορεία της επιγείου ζωής του. Ο Κύριος ευλογεί μάλιστα μια τέτοια φροντίδα και μεριμνά, αγιογραφικώς δε κατακρίνεται ο νωθρός και ο τεμπέλης, ή αυτός που δικαιολογεί την τεμπελιά του με το «έχει ο Θεός», και κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. «Βολβίτω κοπριών συνεβλήθη οκνηρός» δηλαδή ένας βώλος κοπριάς που τον κυλά ο κάνθαρος είναι ο τεμπέλης, και καλείται να μιμηθή τον μύρμηγκα και τη μέλισσα, Σοφ. Σειράχ κβ’. 2, Παροιμ. στ’., 6-11., και να εργάζεται για τη συντήρησί του και για ελεημοσύνες Α’. Θες. γ’ 10 κ.α.
Πρόσφατα σχόλια