Σύναξη της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας στην Μεσσηνία (20 Σεπτεμβρίου)

Στη συμβολή των ορέων της Ιθώμης και της Εύας (Ἁγίου Βασιλείου) και ενδιάμεσα στα χωριά Αρχαία Μεσσήνη (Μαυρομμάτι) και Βαλύρα του Δήμου Ιθώμης, υψώνεται τεράστιο και μεγαλοπρεπές το Ιστορικό Μοναστήρι του Βουλκάνου, το οποίο ιδρύθηκε το 17^οαιώνα.

Το όνομά του «Βουλκάνος» και παλαιότερα «Βουρκάνο», «Δορκάνο» και «Βουλκάνη», το οφείλει κατά πάσα πιθανότητα σε βυζαντινό άρχοντα ή κτίτορα, στον οποίο ανήκε η περιοχή πέριξ του όρους Ιθώμη.

Advertisements

Άγιοι Θεόδωρος ο πρίγκιπας (με άφθαρτο λείψανο)και Δαβίδ και Κωνσταντίνος οι υιοί του (19 Σεπτεμβρίου)

Ο Όσιος Θεόδωρος ήταν γιος του πρίγκηπα του Σμόλενσκ,Ρόστισλαβ Μστισλαβόβιτς.Ήταν ταπεινός και πράος και από την νεανική του ηλικία διήγε βίο ευλαβή και ευάρεστο στο Θεό.Μέχρι τα βαθιά γεράματα καθοδήγησε τον λαό του με σύνεση.

Ήταν δίκαιος με όλους και προστάτευε τα ορφανά,τις χήρες και τους φτωχούς. Νήστευε σκληρά και προσευχόνταν πολύ είτε ιδιωτικά,είτε στους ναούς που ο ίδιος είχε κτίσει ή ανακαινίσει.

Ο όσιος Ρωμύλος της Ραβάνιτσας (18 Σεπτεμβρίου)

Όσιος Ρωμύλος της Ραβάνιτσας. Σύγχρονη εικόνα Ι.Μ.Δοχειαρίου. Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδ. Μυγδονία (σελ. 282).

Ο όσιος Ρωμύλος γεννήθηκε κατά το 1300 στην παραδουνάβια πόλι Βιδίνιο από ευσεβείς γονείς, πατέρα Έλληνα και μητέρα Βουλγάρα. Κατά το άγιο βάπτισμα ονομάσθηκε Ράϊκος.

Από την παιδική του ηλικία έδειχνε πόθο για μάθησι και οι διδάσκαλοί του, θαυμάζοντας την σοφία και την σύνεσί του, τον αποκαλούσαν «παιδαριογέροντα».

Ὁ Ὅσιος Ἀναστάσιος ὁ Θαυματουργός ὁ ἐν Κύπρῳ (17 Σεπτεμβρίου)

Τὸ ὄνομά του κατέχει ξεχωριστὴ θέση στὶς καρδιὲς τῶν χριστιανῶν τῆς νήσου μας. Τὰ πολλὰ καὶ διάφορα θαύματά του ἀναφέρονται ἀπ’ ὅλους μὲ βαθὺ σεβασμό.

Γιὰ τὴν ζωή του ὅμως λίγα, πολὺ λίγα, γνωρίζουμε. Ἀπὸ τὴν φυλλάδα του μανθάνουμε, πὼς ἔζησε στὰ χρόνια τῶν Κομνηνῶν τὸν 12^ο αἰώνα.

Ἐπίσης ὅτι ἦταν καὶ αὐτὸς ἕνας ἀπὸ τοὺς ὀρθοδόξους Ἕλληνες ποὺ ὑπηρετοῦσαν ὡς μισθοφόροι στὴ Γερμανία  καὶ ἔλαβαν μέρος στὴν δεύτερη σταυροφορία, ποὺ κίνησε ἀπὸ τὴν Δύση, γιὰ νὰ ἐλευθερώσει δῆθεν τοὺς Ἁγίους Τόπους ἀπὸ τὰ χέρια τῶν μουσουλμάνων.

Η Αγία Μελιτινή (16 Σεπτεμβρίου)

Η Αγία Μελιτινή, σύμφωνα με τον ανώνυμο συναξαριστή έζησε στη Μαρκιανούπολη της Θράκης, στα χρόνια της βασιλείας του Αντωνίνου (138-161μ.Χ.).

Η Μελιτινή, επειδή κήρυττε το Ευαγγέλιο, συνελήφθη από τον Αντίοχο, άρχοντα της πόλης, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πιο σκληρούς πολέμιους των χριστιανών.

Ο Αντίοχος προσπάθησε, να την κάνει, να αλλάξει πίστη αλλά δεν τα κατάφερε. Αντί να αλλαξοπιστήσει, η Αγία Μελιτινή κατάφερε, να διδάξει το Ευαγγέλιο και να κάνει χριστιανή την σύζυγο του Αντιόχου.

Κυριακή μετά την Ύψωση «Ο Αληθινός Σωτήρας της Ανθρωπότητας»

του μακαριστού Επισκόπου Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου

Όπου είναι ο Χριστός, εκεί είναι ο παράδεισος· όπου λείπει ο Χριστός, εκεί είναι η κόλασης. Και κόλασης έγινε ο κόσμος. Γιατί όλοι κατά το μάλλον ή ήττον διώξαμε το Χριστό μέσα από τις καρδιές μας.

Δεν υπάρχει αγαπητοί μου, άλλο όνομα σαν το όνομα του Χριστού. Μακάρι ο Θεός να φωτίσει κ’ εμένα που μιλάω κ’ εσάς που με ακούτε να το καταλάβουμε.

Νάνοι πραγματικώς, είναι όλοι εκείνοι που παρουσιάζονται δια μέσου των αιώνων ως μεγάλοι άνδρες και τους οποίους ως είδωλα λατρεύει ό κόσμος.

Ο Άγιος Συμεών αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης (15 Σεπτεμβρίου)

Ό άγιος Συμεών γεννήθηκε κατά το δεύτερο ήμισυ του ιδ’ αιώνος στήν Κωνσταντινούπολη όπου έ’λαβε ελληνική και θεολογική παιδεία. Νέος εκάρη μοναχός στήν μικρή αδελφότητα των ήσυχαστών Ξανθοπούλων6.

Έχοντας ήδη από την εποχή εκείνη πολύ ευπαθή υγεία, χαιρόταν να ζή βίον αμέριμνο και να καλλιεργή στήν ησυχία τις αρετές του αγγελικού πολιτεύματος, ιδιαίτερα την ταπείνωσι.

Λόγος B’ εἰς τὴν Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

Τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἰωάννου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
(Ἐκ τοῦ 59^ου τόμου τῆς ἐκδόσεως Migne)

το έστειλε στο σπιτάκι ο κ.Ιωάννης Παναγιωτόπουλος

Πᾶσα μέν ἡ ἀπό τῶν χειρόνων ἐπί τά κρείττονα μεταβολή μεγίστην χαράν καί εὐφροσύνην τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων κατεργάζεται· πέφυκε γάρ ἡ ἀνθρωπίνη φύσις, τῶν κρειττόνων ὀρεγομένη ἀεί, σπεύδειν ἐπί τήν τῶν βελτιόνων κατάληψιν. Οὕτω γοῦν, ἡδεῖα τοῖς πλέουσιν ἡ ἐκ χειμῶνος εἰς εὐδίαν καί γαλήνην μετάβασις· ἡδεῖα δέ καί τοῖς ὁδοπόροις, ἡ ἐκ καμάτου ἐπ’ ἀνάπαυσιν ἡσυχία· ἡδεῖα δέ καί τοῖς λυπουμένοις, ἡ ἐκ κατηφείας εἰς εὐφροσύνην μετάθεσις· ἡδυτέρα δέ καί τοῖς νοσοῦσιν ἡ ἐξ ἀσθενείας εἰς ὑγίειαν καί εὐρωστίαν ἀνάληψις· ἡδεῖα δέ καί τοῖς πολεμίοις ἡ ἀπό ἔχθρας εἰς φιλίαν καί εἰρήνην βεβαίωσις· ἡδυτέρα δέ καί ἡ ἀπό τοῦ σκότους καί τῆς νυκτός εἰς τήν ἡμέραν μετάπτωσις.

Ἀνάλυσι τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίοῦ Σταυροῦ «Ὁ Σταυρός»

Ἀνάλυσι τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίοῦ Σταυροῦ, (Ιωάν. ιθ’.6–30), ἀπό τό βιβλίον τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἄθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ», (1980) (σελ. 502 – 504)

το έστειλε στο σπιτάκι ο κ.Ιωάννης Παναγιωτόπουλος

Ὅλοι οἱ λαοί ἔχουν τά σύμβολά τους: θρησκευτικά, ἀλλά καί ἐθνικά. Αὐτά τά σύμβολα φανερώνουν τόν ἐσώτατο πόθο τῆς ψυχῆς για λυτρωμό καί διατήρησι τῶν ἀρρήκτων θρησκευτικῶν, ἠθικῶν, κοινωνικῶν καί ἐθνικῶν δεσμῶν μεταξύ τῶν ἀνθρώπων χάριν ἁρμονικῆς συμβιώσεως με μιάν ὁμολογία πίστεως.

Ξύλον Σταυροῦ εἰς κράτος καὶ στερέωμα

Ὁ Μωυσῆς καὶ ὁ ἀδελφός του Ἀαρών, φορητὴ εἰκόνα, Ἱ. Μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης Σινᾶ.

Ῥάβδος εἰς τύπον τοῦ μυστηρίου παραλαμβάνεται· τῷ βλαστῷ γὰρ προκρίνει τὸν ἱερέα, τῇ στειρευούσῃ δὲ πρώην, Ἐκκλησία νῦν ἐξήνθησε, ξύλον Σταυροῦ, εἰς κράτος καὶ στερέωμα.

Τὸ ραβδὶ (τοῦ Ἀαρὼν) γίνεται προτύπωση τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ, γιατὶ μὲ τὴν (παράδοξη) βλάστησή του διάλεξε τὸν ἱερέα. Καὶ στὴν Ἐκκλησία (τὼν Ἐθνῶν), ποὺ ἦταν προηγουμένως στείρα καὶ ἄγονη, τώρα βλάστησε τὸ ξύλο τοῦ Σταυροῦ, γιὰ νὰ ἀποτελεῖ τὴ δύναμη καὶ τὸ στερέωμά της.