You are currently browsing the category archive for the ‘Εθνικά Θέματα’ category.
…Η θέση μας είναι προνομιακή και επικίνδυνη. Έχει καθοριστεί απ΄ αυτούς που μας γέννησαν, και δεν μπορούμε να κάνωμε ότι μας κατέβει.
Δεν μπορούμε ατιμωρητί οι Ορθόδοξοι Έλληνες να παιδιαρίζωμε, στηριζόμενοι σ΄ οποιαδήποτε δικαιολογία ή, περισσότερο, να αυθαδιάζωμε.
Γεωργίου Βλάχου
Τὸν πόλεμον αὐτὸν δὲν τὸν ἐζητήσαμεν, δὲν τὸν προεκαλέσαμεν, δὲν τὸν ἠθελήσαμεν. Μᾶς ἐπεβλήθη. Μᾶς ἐπεβλήθη κατὰ τὸν χυδαιότερον, κατὰ τὸν σκαιότερον τρόπον.
Ἅμα ἔμειναν οἱ προπηλακισμοὶ ἀναπάντητοι, ἅμα ἠκούσθησαν μὲ σιωπηλὴν ἀπάθειαν αἱ προκλήσεις, ἅμα κατεβλήθη προσπάθεια ὅπως ἀγνοηθῆ καὶ αὐτὴ ἡ ταυτότης τῶν γενναίων οἱ ὁποῖοι ἔπνιξαν ἠγκυροβολημενην τὴν «Ἕλλην», εἰς τὸ τέλος, ἐπειδὴ φόβος ὑπῆρχε μὴ αἱ ὕβρεις, αἱ συκοφαντίαι καὶ οἱ πνιγμοὶ δὲν χρησιμεύσουν καὶ δὲν γίνη ὁ πόλεμος, κατέφθασε χθὲς ὁ κ. Γκράτσι εἰς τὸν οἶκον τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος, εἰς τὰς τρεῖς τὸ πρωί, καὶ τοῦ ἐζήτησε, προχείρως, τὴν ἄδειαν νὰ μᾶς καταλάβη.
Μερόπη Ν. Σπυροπούλου Ὁμότιμη Καθ. Παν/μίου Ἀθηνῶν
Καμάρωνε ὁ δεκάχρονος ἐγγονός της τό ὁλοκαίνουργιο μπλέ πουλόβερ, πού τοῦ εἶχε πλέξει ἐκείνη, γιά νά τό φορέσει στό Σχολεῖο, στήν ἐθνική γιορτή τῆς 28ης Ὀκτωβρίου.
-Εἶναι τέλειο, γιαγιά! Σ’ εὐχαριστῶ πολύ-πολύ. Ποῦ ἔμαθες ἐσύ νά πλέκεις τόσο ὡραῖα;
Ἀλβανικὸ μέτωπο, 1941: Ὁ ἀγώνας συνεχίζεται. Φωτογραφία τοῦ Δημήτρη Χαρισιάδη.
Τοῦ Στρατῆ Μυριβήλη
Σὲ μίαν ὥρα ποὺ κανεὶς δὲν ξέρει, σὲ μιὰ στιγμὴ ποὺ μόνο ὁ Θεὸς ὁρίζει, μέσα στὸ ναὸ τῆς Ἱστορίας σημαίνει ξαφνικὰ ἡ βαθειὰ καμπάνα τῆς Μοίρας πάνω στὰ ριζικὰ τῶν λαῶν.
Τότε τὰ ἄτομα ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ἐθνικὴν ὁλότητα, πετοῦν θεληματικὰ ἕνα μεγάλο μέρος ἀπὸ τὰ πιὸ ἀκριβὰ προνόμιά τους, αὐτὰ ἴσα-ἴσα ποὺ κατοχυρώνουν τὴ μονάδα μέσα στὸ κοινωνικὸ σύνολο.
του πατρός Δημητρίου Μπόκου
Στα κρίσιμα γεγονότα της ζωής αναδεικνύεται η πραγματική στόφα του ανθρώπου. Στις οριακές του στιγμές ο άνθρωπος δείχνει πόσο αληθινός ή ψεύτικος είναι.
Το συγκλονιστικό έπος του ’40 ανάγκασε τους πάντες να πετάξουν τη μάσκα της συμβατικότητας. Να συμπεριφερθούν χωρίς προσχήματα. Να αποκαλύψουν τί κρύβεται πίσω απ’ τη βιτρίνα.Έγινε σημείο αναφοράς στην ιστορία.Φανέρωσε τις αφανέρωτες διαθέσεις των ψυχών.
Η δολοφονία της Ήβης Αθανασιάδου συνέβη την ημέρα της αποχώρησης των Γερμανών από την Αθήνα, στο τέλος της Κατοχής.
Η Ήβη Αθανασιάδου (1 Ιουνίου 1926 – 16 Οκτωβρίου 1944) κατοικούσε στο Παλαιό Φάληρο, όπου φοιτούσε στο Γυμνάσιο Χατζηκωνσταντίνου.
Απόσπασμα από το κείμενο της Μαρίας – Ανδρομάχης Ανδρέου Α΄ Λυκείου, 04/02/2019
Τότε, παιδί μου, ήταν που μας έδιωξαν από τα σπίτια μας. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την ημερομηνία: 20 Ιουλίου του 1974. Έμενα με την οικογένειά μου σε ένα όμορφο σπίτι στην Αμμόχωστο.
Από το βιβλίο του Αγιορείτη π. Μακαρίου «Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου: Λόγοι Σοφίας και Χάριτος»
…Αγαπώ πολύ την πατρίδα μου και λυπούμαι πολύ που σήμερα τα Ελληνόπουλα ντρέπονται να πουν πως είναι Έλληνες. Η λέξη «Έλληνας» δεν αποδίδει φυλετισμό.
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Η δραματική περίπτωση της Ποντιοπούλας Παρθένας, που χάθηκε στους διωγμούς το 1920 και βρέθηκε ως Αϊσέ, μετά από 60 χρόνια!
Η σημερινή μέρα, για τους Τούρκους είναι μεγάλη γιορτή και για τους Έλληνες του Πόντου η αρχή της μεγάλης τραγωδίας, με νέους πιο σκληρούς διωγμούς και μαρτυρίων κατά των Ελληνοποντίων, με εξορίες, βιασμούς παρθένων, σφαγές και εκτελέσεις. Γενοκτονία!
Νικόλαος Ανδρεαδάκης
Σήμερα το πρωί νωρίς, πρίν χαράξει, σε είδα που βγήκες επάνω στον βράχο της Ακρόπολης.
Έριξες την διαπεραστική ματιά σου ολόγυρα, ψάχνοντας να βρεις τα παιδιά σου ενα προς ένα…
Το σπιτάκι της Μέλιας 
Πρόσφατα σχόλια