Επιμέλεια: Στέργιος Γ. Παλπάνης
-Η μαθητική στολή είναι ένα ειδικό ένδυμα – ένα σύνολο τυποποιημένων ρούχων – το οποίο χρησιμοποιείται σε εκπαιδευτικά ιδρύματα, ακόμη και σήμερα πολλά κάνουν χρήση της μαθητικής στολής.
-Στην Ελλάδα το πηλίκιο (καπέλο) με την κουκουβάγια βάσει νόμου του Υπουργείου Παιδείας καταργήθηκε το 1964 από τα Δημόσια Γυμνάσια και η μπλε ποδιά των κοριτσιών με το άσπρο κολάρο (γιακά) έκτοτε άρχισε να περιορίζεται με αποτέλεσμα να καταργηθεί και αυτή.
-Η μπλε σχολική ποδιά έπαψε να είναι υποχρεωτική στις 6 Φεβρουαρίου 1982, βάσει νόμου του Υπουργείου Παιδείας και η οποία «σημάδεψε» τα μαθητικά χρόνια πολλών.
-Η μπλε σχολική ποδιά με τον άσπρο γιακά, μαρτυρούσε την ιδιότητα του μαθητή και κατά ορισμένες απόψεις, υπηρετούσε την ομοιομορφία των μελών της μαθητικής κοινότητας και τη συνοχή της.
-Στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς συνέρρεαν όλες οι μαθήτριες, συνοδεία γονέων ή κηδεμόνων σε βιοτεχνίες, αλλά και μεγάλα καταστήματα για να αγοράσουν την ποδιά τους.
-Οι μαθητές αλλά και πολλοί γονείς δέχτηκαν με χαρά την κατάργηση αυτή, υποστηρίζοντας πως η ποδιά περιόριζε την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και καταπίεζε τους μαθητές που ασφυκτιούσαν μέσα στους γιακάδες.
-Σύμφωνα με τους πολέμιους, έκανε τα σχολεία να μοιάζουν με παιδικά στρατόπεδα, σύμφωνα με τους νοσταλγούς της, τα σχολεία σήμερα μοιάζουν με παιδικές πασαρέλες.
-Στις μέρες μας μόνον χάριν της ομοιομορφίας παρατηρούμε κάποιες ειδικές στολές στην τέλεση των παρελάσεων.-
Πηγή: opaliouriotis
2 Σχόλια
Comments feed for this article
21 Μαρτίου, 2023 στις 12:59 μμ
Φανή
Πόσες θα λαχταρουσαν να φορέσουν πάλι τη μαθητική ποδιά. Αυτή που συμβολιζε ότι όλα τα παιδιά ήταν ίσα στα θρανία και δεν επεδεικνυαν ρούχα μάρκες και έξαλλα σύνολα….
Στο δικό μας σχολείο, που σημειωτέον ήταν θηλέων, εκτός της ποδιάς έπρεπε να φοράμε κορδέλα και σοσονια συγκεκριμένου χρώματος! Κι όμως τα γράμματα που μάθαμε, οι καθηγητές που μας δίδασκαν, διαμόρφωσαν μια γενιά που στάθηκε στα πόδια της. Μετά από μερικές δεκαετίες παρευρεθηκα σε ένα καταπληκτικό reunion που κάποιες δραστήριες συμμαθήτριές οργάνωσαν και μαζεύτηκε κόσμος και ντουνιάς γιατί ειμασταν 4 τμήματα, 2 πρακτικά και 2 κλασσικά! Γιατρινες, δικηγορινες, δικαστινες, καριεριστες ιδιωτικού τομεα, επιχειρηματίες κατέκλυσαν το χώρο και το ωραίο ήταν σαν να μην είχε περάσει 1 μέρα. Εκμυστηρευσεις και συμβουλές που ποτέ δεν λέγονται σε επαγγελματικους χώρους…..Θυμάμαι μια συμμαθήτρια που μου έλυσε επί τόπου ένα θέμα που με απασχολούσε τότε μ ένα της τηλεφώνημα, ας είναι καλά!
Αυτά ήταν ανεπανάληπτα χρόνια και δυστυχώς δεν θα ξαναυπάρξουν. Η πολλή τεχνολογία απομόνωσε τις ζωές μας με τη ψευδαίσθηση ότι επικοινωνούμε καλύτερα αλλά φευ το μόνο που καταφέραμε είναι να βαδίζουμε τρικλιζοντας και με αλυσίδες….
23 Μαρτίου, 2023 στις 10:46 πμ
Μέλια
Η μπλε ποδιά με τον κατάλευκο γιακά, με το σήμα του σχολείου στο στήθος, την λευκή κορδέλα στα μαλλιά και τα άσπρα σοσόνια στα πόδια, αχ νοσταλγώ αυτά τα χρόνια Φανή μου και το καλύτερο…. τότε μαθαίναμε «γράμματα, σπουδάγματα, του Θεού τα πράγματα»