~ Ήταν 26 Ιουνίου 1997.

Επέστρεφα από τον Ἀγιο Νεκτάριο πού είναι στο Λαύριο και έλεγα πάντα μέσα μου: Όποια και αν είναι η χάρις σου Παναγία μου, Ελεούσα, Γλυκοφιλούσα, Παμμακάριστος, Φανερωμένη, βοήθησε και μένα στα τόσα μου προβλήματα.

Και ξαφνικά στα δεξιά του δρόμου (Λεωφόρος Λαυρίου, στο ύψος – Καλυβιών προς Μαρκόπουλο) διάβασα μια πινακίδα: «Ιερά Μονή Παναγίας Γοργοεπηκόου – Μάνδρα Ελευσίνας).

Ήταν μάλιστα γραμμένη με βυζαντινά γράμματα, σαν αυτά πού είναι στο εξώφυλλο του ιστορικού της Μονής, οπως είδα αργότερα όταν πήγα να προσκυνήσω τη χάρη της.

Σταμάτησα, το σημείωσα και την μεθεπομένη, 28 Ιουνίου, ανέβηκα και προσκύνησα την Ιερή εικόνα της.

Ήμουν απελπισμένη από σοβαρά οικογενειακά μου προβλήματα.

Με πλησίασε η Ηγουμένη και με λόγια αγάπης μ΄ έκανε να πιστέψω ότι η Παναγία είναι εκεί για όλους μας και αποκλείεται να μη βοηθήση κι εμένα.

Με ρώτησε πώς βρέθηκα στη Μονή κι όταν της είπα ότι είδα την πινακίδα στο σημείο πού προανέφερα μου είπε ότι δεν υπήρχε ποτέ τέτοια πινακίδα εκεί.

Παραξενεύτηκα και ξαναπέρασα, αλλά πράγματι δεν υπήρχε. Η Παναγία την παρουσίασε μπροστά μου και τα μάτια της ψυχής μου την διάβασαν.

Η Παναγία με οδηγούσε κοντά της για να με παρηγόρηση και να μου δώση λύσεις στα πολλά μου προβλήματα, πού σιγά-σιγά άρχισαν να λύνονται.

Κάθε φορά πού γονατίζω μπροστά στην ιερή εικόνα της, πάντα κάποια λύση στα αδιέξοδα μου βρίσκεται.

Ευχαριστώ την Παναγία την Γοργοεπήκοο πού με οδήγησε στο Ιερό βουνό της Μάνδρας με τέτοιο θαυματουργικό τρόπο.

Πηγή: Χρυσούλας Χατζηγιαννιού, Φιλολόγου – «Η Κυρία Γοργοεπήκοος» Από την αιβατωβαμένη Σμύρνης στα βουνά της Μάνδρας

Έκδοσις Ε΄, Ιεράς Κοινοβιακής Μονής, «Παναγίας της Γοργοεπηκόου» – Μάνδρα Αττικής, 2002

Πηγή: Σημεία Καιρών

Εικόνα από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

το «σπιτάκι της Μέλιας»