Ἀριστοτέλης Βαλαωρίτης «Βίος καὶ Ἔργα»

Τὸ χελιδόνι

Καλῶς μᾶς ἦλθες, ἄκακο πουλὶ χαριτωμένο,
καλῶς μᾶς ἦλθες, τοῦ Μαρτιοῦ πρωτόλουβο λουλούδι!

Μὲ πόση, νά ᾽ξερες, κρυφὴ λαχτάρα περιμένω
ν’ ἀκούσω μέσ’ στὰ σύννεφα τὸ πρῶτό σου τραγούδι!

Τόσο συνήθισα ὁ φτωχὸς νὰ βλέπω κάθε μέρα
χαρὲς κι ἐλπίδες νὰ πετοῦν, νὰ πνίγωνται στὸ ρέμμα

τοῦ χρόνου τ’ ἀνυπότακτου, ποὺ ἀκόμ’ ἀκόμα
ψέμμα μοῦ φαίνετ’ ὅτι σὲ θωρῶ νὰ σχίζης τὸν αἰθέρα

μὲ τὰ σπαθᾶτά σου πτερά… Γλυκό μου χελιδόνι,
μᾶς ἔφερες καλοκαιριά… Ὄψιμο θά ᾽λθῃ χιόνι;..

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»

ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΣΤ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΕΥΑΓΓ. Π. ΦΩΤΙΑΔΟΥ – ΗΛΙΑ Π. ΜΗΝΙΑΤΗ – Γ. ΜΕΓΑ – Δ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ
Θ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
1955

Εἰκόνα ἀπὸ: diamant.su

τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»