Περιμένοντας τους μαθητές στο Γυμνάσιο για να τους μεταφέρει στα χωριά τους
Του Τάκη Ευθυμίου
Οι μαθητές του Γυμνασίου Αγίου Γεωργίου από τα περίχωρα μια φορά τουλάχιστον την εβδομάδα γίνονταν αποδέκτες του κοφινιού ή του τορβά που τους έστελναν οι δικοί τους με φαγώσιμα, όταν το φορτοεπιβατικό λεωφορείο πραγματοποιούσε το δρομολόγιο από το χωριό τους στη Λαμία.
Μια φορά ο τορβάς έφθασε στον Άη Γιώργη από τον Άγιο Χαράλαμπο (Έλοβα) Ευρυτανίας με προορισμό το συμμαθητή μας Πάνο. Αυτός όμως καθυστέρησε να έρθει στη στάση για να τον παραλάβει και ο οδηγός τον παρέδωσε σε κάποια άλλα παιδιά να του τον μεταφέρουν.
Ανάμεσα σ’ αυτά υπήρχε κι ένας ντόπιος μαθητής, ο Πάνος, γνωστό πειραχτήρι, που έριξε την ιδέα να τον ανοίξουν να περιεργασθούν τι περιέχει. Πράγματι η επιχείρηση ψαχουλέματος μπήκε σε άμεση εφαρμογή.
Ο τορβάς περιείχε τραχανά. κάστανα, καρύδια και άλλα φαγώσιμα καθώς και μια γυάλινη μπουκάλα με φρέσκο γάλα. Επίσης, ανάμεσα στα τρόφιμα υπήρχε κι ένα γράμμα. Δε χασομεράνε το ανοίγουν και διαβάζουν:
«Παιδάκι μου είμαστε όλοι καλά. Εκεί που είσαι μακριά να προσέχεις. Σου στέλνουμε και μερικά πραγματάκια και λίγο γάλα. Πρόσεχε όμως κακομοίρη μου μη χάσεις την …μπουκάλα!».
Ο καημός της μάνας ήταν να μη χάσει την μπουκάλα, επειδή τότε ήταν δυσεύρετες και άξιζαν περισσότερο από το περιεχόμενο!
Πηγή: Φθιωτικός Τυμφρηστός
2 Σχόλια
Comments feed for this article
20 Φεβρουαρίου, 2022 στις 9:29 μμ
Ευαγγελια
Καλη μου Μέλια πάλι με γύρισες στις αναμνήσεις μου και συγκινήθηκα.Με το φωρτοεπιβατικο, που ξεκινούσε από κάποια χωριά της Ευρυτανίας να περασει και από το χωριό μου…….κοντά στα 12 χιλιόμετρα τόσο κοντά!!! Και οι καλοί μας γονείς κατηφόριζαν φόρτωμενοι τα καλάθια με τα λιγοστά τρόφιμα ίδια με του Πάνου!!!! Εμείς καταλαβαινεις πως τα περιμέναμε!!!.Αυτό γινότανε όχι κάθε εβδομάδα (τυχερός ο Πάνος).αλλά όποτε αποφάσιζε να κάνει δρομολόγιο η πολυταξιδεμένη και χιλιοβασανισμενη μπιρμπίλω το φόρτο επιβατηγό. .ήρωες οι οδηγοί της.Καλο βράδυ Μέλια μου.
21 Φεβρουαρίου, 2022 στις 8:54 μμ
Μέλια
Τι όμορφες αναμνήσεις Ευαγγελία μου, αξέχαστες! Δύσκολα χρόνια,αλλά πανέμορφα.
Ο Θεός να σ’ έχει γερή!
Καλό σου βράδυ…