Ο κ. Χαράλαμπος Εὐθυμιάδης (Χ.Ε.) εἶχε ἀκούσει πρὸ ἐτῶν γιὰ τὴν ῾Ιερὰ Μονὴ τῶν ῾Αγίων Κυπριανοῦ καὶ ᾿Ιουστίνης Φυλῆς, λόγῳ δὲ τοῦ ὅτι ἀντιμετώπιζε σοβαρὰ προβλήματα ὑγείας, ἀπεφάσισε νὰ ἔλθη γιὰ νὰ προσκυνήση καὶ νὰ ἐξομολογηθῆ, ὅπως καὶ ἔπραξε.

Σὲ λίγες ἡμέρες, ἦλθε πάλι μὲ τὴν οἰκογένειά του, ἀλλὰ προτοῦ νὰ φθάση στὴν τελευταία στροφὴ πρὸ τοῦ ἀνηφόρου, γιὰ νὰ ἀνέλθη στὸν χῶρο τῆς Μονῆς, εἶδε ἔντρομος νὰ κατρακυλάει ὁρμητικὰ ἐπάνω τους ἕνας τεράστιος βράχος ἀπὸ τὸ βουνό!…

Μόλις καὶ πρόλαβε νὰ φωνάξη μὲ πίστι: ῞Αγιε Κυπριανέ, βοήθησέ με!…

Καὶ ἐνῶ τελικὰ ὁ βράχος κτύπησε μὲ δύναμι τὶς πόρτες τοῦ αὐτοκινήτου του, καὶ αὐτὸ ἔπαθε σοβαρὴ ζημία, αὐτὸς καὶ ἡ οἰκογένειά του ἐξῆλθαν ἐντελῶς ἀβλαβεῖς!…

῏Αρά γε, ἐπρόκειτο γιὰ πειρασμικὴ ἐνέργεια πρὸς ἐκφοβισμόν τους; ῾Η συνέχεια ἀποδεικνύει ὅτι πράγματι, ἦταν πειρασμός…

῾Ο κ. Χ.Ε., ἐξ αἰτίας τοῦ κλονισμοῦ ποὺ αἰσθάνθηκε, δὲν μπόρεσε νὰ ἔλθη στὴν Μονὴ τὸ ἑπόμενο διήμερο, ὅπως ἐπιθυμοῦσε.

Τὴν τρίτη ἡμέρα ἀπὸ τὸ ἀνωτέρω συνταρακτικὸ συμβάν, ἐνῶ κοιμόταν τὸ βράδυ στὸ σπίτι του, ξύπνησε διότι ἄκουσε καθαρὰ κάποιον νὰ τοῦ ὁμιλῆ… Δὲν εἶδε κανέναν καὶ ξανακοιμήθηκε.

Τότε, εἶδε στὸ ὄνειρό του κάποιον ὑψηλὸ ἄνδρα μαυροντυμένο, ὁ ὁποῖος τοῦ εἶπε ἄγρια: ᾿Εγὼ θὰ σοῦ πάρω τὴν ψυχή!… Καὶ ταυτόχρονα, προσπάθησε νὰ τὸν δέση μὲ ἕνα πέτσινο λουρί…

῾Ο κ. Χ.Ε. τότε ἀνεφώνησε πάλι: ῞Αγιε Κυπριανέ, βοήθησέ με!…

῾Ο φοβερὸς ἄνδρας ἀμέσως χάθηκε σὲ ἕνα σύννεφο, ἐμφανίσθηκε δὲ ὁ ῞Αγιος Κυπριανὸς μὲ ἄμφια, σὲ μέση ἡλικία περίπου 50 ἐτῶν, καὶ τοῦ εἶπε:

Δὲν σοῦ εἶπα νὰ ἔλθης σὲ μένα ποὺ σὲ ἀγαπῶ; Γιατί δὲν ἔρχεσαι στὸ σπίτι μου νὰ σὲ βοηθήσω;…

῾Οπότε, ἦλθε πάλι στὴν Μονὴ ξεπερνώντας κάθε φόβο, γιὰ νὰ προσκυνήση καὶ πάλι καὶ νὰ ἐξομολογηθῆ καὶ νὰ ἀνακουφισθῆ πνευματικὰ καὶ σωματικά, ἔκτοτε δὲ ἔρχεται τακτικά, αἰσθανόμενος μεγάλη εὐγνωμοσύνη στὸν ῞Αγιο Κυπριανό, γιὰ τὸν πρόσθετο μάλιστα λόγο, ὅτι ἐνῶ ἔχει σοβαρὲς παθήσεις ἀπὸ παλαιὰ (μεταμόσχευσι καρδιᾶς, πῆξι αἵματος καὶ τελευταῖο στάδιο ἕλκους στομάχου), δὲν ἔχει καταπέσει, ἀλλὰ πρὸς ἀπορίαν τῶν ἐξεταστῶν ἰατρῶν του ποὺ τὸν παρακολουθοῦν, αἰσθάνεται πολὺ καλὰ στὴν ὑγεία του καὶ ζῆ ἐντελῶς κανονικὰ ὡς φυσιολογικὸς ἄνθρωπος…

Θαυμαστὴ ἡ Χάρις καὶ ἡ Βοήθεια τοῦ ῾Αγίου μας Κυπριανοῦ!…

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»

ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
῾Ιερὰ Μονὴ ῾Αγίων Κυπριανοῦ καὶ ᾿Ιουστίνης Φυλῆς ᾿Αττικῆς
ἔτος λθ´ – τόμος ιδ´-  Σεπτέμβριος – ‘Οκτώβριος 2006 – τεῦχος 334

Εἰκόνα ἀπὸ: pravoslavie.ru

τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»