8 χρόνια το «σπιτάκι» στο διαδίκτυο, δεν τα λες και λίγα!
Ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο τόσο δειλά και τόσο αδέξια, που δεν περίμενα να αντέξει τόσα χρόνια. Πραγματικά ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου.
Θυμάμαι τη χαρά μου, όταν διάβασα το πρώτο σχόλιο που έγραψε κάποια κυρία, σε μια συνταγή και ίσως φανεί υπερβολή, αλλά συγκινήθηκα, όταν κάποια ανάρτησή μου είχε αναδημοσιευτεί, σε κάποιο άλλο ιστολόγιο.
Τα πρώτα χρόνια το «σπιτάκι» ήταν παρατημένο, μία ανάρτηση ίσως την εβδομάδα, αλλά κάποια μέρα αναζήτησα τη γωνιά μου, την γαλήνη μου, τη βολή μου… το σπιτάκι μου.
Και τότε κατάλαβα πόσο πολύ μου είχε λείψει. Και ανασκουμπώθηκα, και ξεκίνησα να το χτίζω σιγά σιγά από την αρχή. Ένα κεραμίδι κάθε φορά στη σκεπή του. Και με μιας όλα άλλαξαν.
Οι αναρτήσεις που αναζητούσα ήταν τροφή για μένα, υπήρξαν στιγμές που ένιωθα ότι βουτούσα σε βαθιά νερά, όταν άρχισα χρόνο με τον χρόνο να ταΐζω την ψυχή μου. Είναι απίστευτο πόσα δεν γνώριζα και πόσα έχω ακόμα να μάθω.
Οι επισκέπτες στο «σπιτάκι» ήταν πάντα καλοδεχούμενοι, και από επισκέπτες έγιναν φίλοι και δικοί μου άνθρωποι. Είναι απίστευτο πόση ζεστασιά κρύβει μέσα της μια «καλημέρα»… μια «καληνύχτα!»
Το «σπιτάκι» συνεχίζει το ταξίδι του χάρη σε σας και για όσο καιρό ακόμα θέλει ο Θεός να στέκομαι στα πόδια μου, θα βάζω ένα κεραμίδι στη σκεπή του… ένα κεραμίδι κάθε φορά!
Χίλια ευχαριστώ από καρδιάς δεν φτάνουν, χωρίς εσάς το «σπιτάκι» δεν θα υπήρχε… θα μαράζωνε!
Την αγάπη μου
Εικόνα: «Πρωινή ομίχλη» έργο του Daniel F. Gerhartz, από: josephdonaghy
για το «σπιτάκι της Μέλιας»
10 Σχόλια
Comments feed for this article
5 Μαΐου, 2020 στις 9:50 πμ
ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΖΟΥΓΡΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ.ΕΓΩ ΣΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΤΥΧΑΙΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΣΑΣ,ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ,ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ.ΤΟ ΑΓΑΠΗΣΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ.Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ,ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ,ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΦΕ ΜΟΥ,ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ.ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΜΕΡΑ ΜΟΥ.ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ,ΕΙΧΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ,ΝΑ ΨΑΞΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙΣ ΣΑΣ,ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΥ,ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ,ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ ΠΑΡΕΑ!!!!ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΕΣ ΜΗΝΥΜΑ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΝΙΩΘΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ,ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ!!!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΣΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΑΣ!!!!!!!
5 Μαΐου, 2020 στις 2:42 μμ
Μέλια
Με συγκινήσατε με τα καλά σας λόγια, δεν βρίσκω λόγια να σας ευχαριστήσω!
Διάβασα το σχόλιο σας και πραγματικά δάκρυσα όταν διάβασα «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,ΣΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΑΣ!!!!!!!»
Ο Θεός να σας έχει γερή!!
5 Μαΐου, 2020 στις 11:23 πμ
Φανή
Χρόνια πολλά Μέλια μου. Καθημερινή συνήθεια κι ευλογημένη το σπιτακι.
Πολλά διαμάντια έχω βρει σ αυτό! !!!!
5 Μαΐου, 2020 στις 2:43 μμ
Μέλια
Να είσαι καλά Φανή μου! Χίλια ευχαριστώ για τις ευχές!
Είσαι μεγάλο σχολείο για μένα…
5 Μαΐου, 2020 στις 3:09 μμ
Κατερίνα
Συγχαρητήρια.
Αυτό που μου αρέσει στο ¨σπιτάκι» είναι αυτή η ηρεμία και η γαλήνη που αισθάνεσε διαβάζοντας τις αναρτήσεις
Χρόνια πολλά και καλά.Καλό αγώνα και καλό Παράδεισο Μέλια.
Σε ευχαριστώ πολύ
5 Μαΐου, 2020 στις 8:03 μμ
Μέλια
Σας ευχαριστώ θερμά για τις τόσο όμορφες ευχές!
Ο Θεός να σας έχει πάντα γερή
6 Μαΐου, 2020 στις 12:15 πμ
Ευαγγελια
Καλη μου Μελια, τι να πω για το σπιτακι! Το αγαπημενο , το ευλογημενο,το ζεστο Καταφυγιο.αισθανομαι σαν στο σπιτι μου. Ειναι ο ηλιος, που ανατελει καθε πρωι. Ειναι η πρωινη προσευχη και η καληνυχτα.Να εισαι καλα και να μας κρατας συντροφια.Το εχουμε αναγκη.
Καλο βράδυ Μελια μου.
Ευαγγελια
6 Μαΐου, 2020 στις 12:21 πμ
Μέλια
Καλή μου Ευαγγελία με συγκίνησες, πόσο όμορφα τα λόγια σου, πόση χαρά και δύναμη μου έδωσες!!
Να είσαι πάντα γερή.
Καλό σου βράδυ και χίλια ευχαριστώ…
8 Μαΐου, 2020 στις 4:33 μμ
ΕΛΕΑΝΝΑ
Μέλια μου, εμείς σ΄ευχαριστούμε, για το ζεστό και φιλόξενο σπιτάκι σου, είναι μια όαση στην πολυτάραχη ζωή μας .Εύχομαι να μας κάνεις συντροφιά, για πολλά-πολλά χρόνια ακόμα/
8 Μαΐου, 2020 στις 10:28 μμ
Μέλια
Να είσαι καλά Ελεάννα μου, χίλια ευχαριστώ για τις ευχές!!
Χάρη σε σας «ταξιδεύει» το «σπιτάκι»