Γράφει η Έφη Μιχελάκη*
Βαθιά ριζωμένο στι καρδιές των Κρητών, “ξεφυτρώνει ” εκειά που δεν το περιμένεις στι στράτες, άλλοτε ματωμένο άλλοτε ικετευτικό, μα τσι πχια πολλές φορές δείγμα ευγνωμοσύνης στον Άγιο…
Δε το προσπερνάς ποτέ ασυλλόγιστος.
Προκαλεί απλό φόβο μα και δέος και θλίψη και περισυλλογή κι ανατριχίλα.
Μαρτυρά μια μακρόχρονη παράδοση θρησκευτικότητας του λαού μας ετόσονα παλιά όσο και τα ιερά κορυφής των Μινωιτών!
Λαϊκή δοξασία σωσμένη και τελετουργικό και σ ‘όλες τις περιπτώσεις εκδήλωση βαθιάς πίστης!
Άλλοι τα θένε στοιχειωμένα άλλοι αφιερώματα στον Άγιο -προστάτη του σπιθιού ντως κι αλλού είναι τύμβοι στη μνήμη θυμάτων της ασφάλτου…
Πέτρινα κι ασβεστωμένα ξεφτισμένα απ’ τη πολυκαιρία, σιδερένια, ξύλινα και σκεβρωμένα τσιμεντένια, με τζαμάκι με επιγραφές, χάσκουνε στους αιώνες.
Προχριστιανικό έθιμο με ρίζες βαθιές, κι όχι στο χώμα που τα θεμελιώνουν, μα κατευθείαν στι καρδιές…
Ο διάκοσμος τους λιτός ένα παλιό εικονάκι το θυμιατό, μια μολυβήθρα κι αν είσαι τυχερός και λιβάνι.
Ορισμένα τα θωρείς σαφή φρεσκοασβεστωμένα με το καινούργιο σεμεδάκι και το καντήλι ντως ακοίμητο, σημάδι πως στο χωριό ζούνε ακόμη παλεεϊνές νοικοκεράδες..
Μα σα δε μπιτίζει, είναι τα υπαίθρια ιερά μας, τόποι ευχαριστίας για τα αγαθά που η γης απλόχερα μα σε χαρίζει…
* Στις φωτογραφίες παλιό κονοστάσι στη Πάνω Ρίζα στις Καμάρες Ηρακλείου, λίγα μέτρα απ’ το Καμαραϊκό σπήλαιο.
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή από τα Αστερούσια.
Πηγή: e-mesara
4 Σχόλια
Comments feed for this article
22 Απριλίου, 2020 στις 1:38 μμ
Φανή
Παλια φιλη απο το εξωτερικο με ρωτουσε εκπληκτη οταν πρωτορθε Ελλαδα τι σημαινουν αυτα τα προσκυνηταρια; επισης της ειχε κανει τεραστια εντυπωση οτι τις εκκλησιες τις χτιζει ο λαος κι οχι το κρατος!
Αυτο της ηταν αδυνατον να το χωνεψει. Εκει της ειπα οτι οπου συγκεντρωνεται ο Ελληνας και στον μικροτερο οικισμο εκτος σχεδιου, το πρωτο που θα κανει ειναι να χτισει εκκλησια……
Σημερα που το σκεφτομαι καταλαβαινω γιατι θα κανει ελεος ο Θεος στη χωρα μας, μπορει να εφαρμοσει το επιτιμιο του σε πολλα αλλα στο τελος θα δειξει το μεγα ελεος Του!
Χριστος Ανεστη.
23 Απριλίου, 2020 στις 12:21 πμ
Μέλια
Μεγάλο το όνομά Του Φανή μου.
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!
22 Απριλίου, 2020 στις 6:16 μμ
Ευαγγελια
Τι συντροφια ,τι δεος και πιστι που αισθανομαστε οταν περιδιαβαινουμε τα μονοπατια και αντικρυζουμε αυτα τα αγαπημενα προσκυνηταρια, τα ταπεινα και απεριτα, που ομως κρυβουν πολλα και εχουν ναπουνε περισσοτερα.Εκει στεκομαστε να ξεκουραστουμε , να προσευχηθουμε να παρακαλεσουμε να ευχαριστησουμε για οσα μας χαρισε και για εκεινα που δεν επετρεψε να γινουν η Θεια Προνοια.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ Μελια μου σε ολους.
Ευαγγελια
23 Απριλίου, 2020 στις 12:25 πμ
Μέλια
Νιώθεις την παρουσία του Θεού κάθε φορά που στέκεσαι μπροστά σε ένα ερημικό προσκυνητάρι.
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος Ευαγγελία μου!