Όταν έμπαινε η άνοιξη έβλεπες στη γειτονιά ετοιμασίες για την υποδοχή του καλοκαιριού.

Πρώτα τα ασπρίσματα…..τα φρεσκαρίσματα και δεν προλάβαινε ο μπογιατζής….
«….των παιδιών το δωμάτιο να περάσουμε να φύγει η μούχλα να μυρίσει ασβέστης….» έλεγε η μάνα.

Το θερινό σινεμά είχε ανεβάσει ρολά και δουλεύανε μαστόροι….το αγιόκλημα που είχε θεριέψει να συμμορφώσουν….να βάψουν και να κολλήσουν την χάρτινη πινακίδα…..ΕΝΑΡΞΗ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ….. φυσικά καιρού επιτρέποντος.

Έμπαιναν και τα ΠΡΟΣΕΧΩΣ με φωτογραφίες για να χαζεύεις και να περιμένεις πότε θα ανοίξει .

Τα χειμερινά σινεμά ετοιμαζόντουσαν να κλείσουν και να βάλουν την πινακίδα ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ.

Το θερινό σινεμά ήταν μια πολύ μεγάλη απόλαυση για όλα τα βαλάντια.

Θα θυμηθώ και το θρυλικό ζαχαροπλαστείο ΧΑΡΑ στο Τέρμα Πατησίων (υπάρχει και σήμερα) όταν το ξεκίνησε ο φίλος ο Νίκος από την Πόλη και έμαθε τους Αθηναίους να τρώνε παγωτό….το περίφημο εκμέκ καϊμάκι.

Σε ανέβαζε στους ουρανούς…..

Μικροί μεγάλοι εν δράσει έξω από την ΧΑΡΑ .

Πηγή: Πίσω στα παλιά

Εικόνα από: wallpaperflare

το «σπιτάκι της Μέλιας»