Κλειώ-Σταυρούλα Κουράση
Χειμῶνα μου, δῶσε μου πίσω τίς ὧρες μέ τή γιαγιά στό τζάκι. Μέ τήν τσέπη τῆς ποδιᾶς της γεμάτη καλούδια, μελωμένα σύκα καί καρύδια.
Νά κρεμόμαστε ἀπό τά χείλη της γιά κεῖνα τά παραμύθια της πού δέν μᾶς τρόμαζαν ποτέ, γιατί ἀκόμα καί οἱ δράκοι της ἔκρυβαν στήν καρδιά τους μιά τόση δά σπίθα καλοσύνης.
Οἱ φλόγες χοροπηδοῦσαν καί τό χιόνι δέν ἔλεγε να σταματήσει. Κι ὅταν μᾶς ἔκλεινε γιά τά καλά μέσα στό σπίτι, τίς ὧρες πού ἡ μάνα ὕφαινε ἤ πάλευε με τίς δουλειές, ἔκανε ὅ, τι μποροῦσε νά μᾶς ἀπασχολήσει.
Μέχρι τούς ἀγῶνες τοῦ 1821, μέχρι τίς ζαβολιές πού ἔκανε κι αὐτή σάν παιδί, μέχρι πῶς γίνονται ὅλες οἱ ἀγροτικές δουλειές, τά κατορθώματα ναυτικῶν, μακρινῶν συγγενῶν, τί καί τί δέν ἔβρισκε
νά μᾶς διηγηθεῖ.
Χαμογελαστός, εἰρηνοποιός διαιτητής στούς καυγάδες τούς παιδικούς, καί ἡ χαρά της μεγάλη, σάν ἡμέρευε τό ἀνεμοβόρι, ἔλιωνε τό χιόνι, καί ξεπεταγόμαστε στόν κῆπο, σάν μουδιασμένα πουλάκια.
Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Μηνιαῖο περιοδικό Ἑλληνορθόδοξης Μαρτυρίας
Χριστιανική Στέγη Καλαµάτας
Ἔτος 53o – Φεβρουάριος 2019 – Τεῦχος 536
7 Σχόλια
Comments feed for this article
1 Φεβρουαρίου, 2020 στις 8:15 πμ
ΚΕΡΑΣΙΑ Π.
Ευλογημένα χρόνια. Θα ξανάρθουν άραγε;;
1 Φεβρουαρίου, 2020 στις 3:13 μμ
Μέλια
Αμήν και πότε!
1 Φεβρουαρίου, 2020 στις 5:19 μμ
Φανή
Πολλοί Αγιοι έχουν μιλήσει για την αναλαμπή της Ορθοδοξιας που θαρθει μετά τον ΓΠΠ. Τότε που θα ζήσει ο λύκος μαζί με τ αρνί και θα τρώμε με ασημένιο κουτάλι. ….Η ζωή θα είναι πιο απλοϊκή, όχι τόσο περίπλοκη όπως σήμερα, χωρίς ακραίες τεχνολογίες και πολύ λιγότερο πληθυσμό. ..
Όπως γίνεται πάντα μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο. ….θα είναι ένα μεσοδιάστημα περίπου 40 χρονών πριν ο κόσμος παρεκτραπει πάλι.
Σ αυτό το μεσοδιάστημα όσοι τυχεροί ζουν θα βιωσουν ευλογημένα χρονια! Πότε;; μόνο ο Θεός το γνωρίζει.
1 Φεβρουαρίου, 2020 στις 9:07 μμ
Βασιλική
Υπέροχο κείμενο! Και μόνο η εικόνα από το παλιό αναγνωστικό με τη γιαγιά και τα εγγόνια της δίπλα στο αναμμένο τζάκι είναι αρκετή για να γλυκάνει την ψυχή…
2 Φεβρουαρίου, 2020 στις 1:42 πμ
Μέλια
Να είστε καλά!
2 Φεβρουαρίου, 2020 στις 1:29 πμ
Ευαγγελια
Ποσο μας ζεστανε το υπεροχο αυτο κειμενο καλη μου Μελια !!.Αχ αυτη η ευλογημενη γιαγια βρισκεται παντα στην καρδια μας και μας κραταει συντροφια σε ωρες μοναξιας και …οι μηνες τρεχουν σαν νερο κι οι χρονοι σαν διαβατες, μα οι αναμνησεις μενουν και μας γεμιζουν γλυκεια νοσταλγια.
Καλο ξημερωμα Μελια μου.
Ευαγγελια
2 Φεβρουαρίου, 2020 στις 1:44 πμ
Μέλια
Και τι δεν μάθαμε από την καλή μας τη γιαγιά Ευαγγελία μου!
Καλό σου βράδυ και καλό ξημέρωμα να έχεις…