2η Ἀνάλυσις τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς, μετὰ τῶν Φώτων Ματθ.δ’ 12 – 17, ἀπό τό βιβλίον τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἄθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ» 1980. (Σελ. 68 – 70).

τὸ ἔστειλε στὸ «σπιτὰκι» ὁ κ.Ἰωάννης Παναγιωτόπουλος

«Ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Ἀμέσως γίνεται χτυπητή ἡ διαφορά τοῦ Ἰησοῦ ὡς Στρατηγοῦ καί Διδασκάλου μεταξύ τῶν κοσμικῶν ἡγετῶν καί φιλοσόφων ἤ σοφιστῶν τῆς ἐποχῆς. Ἐκεῖνοι ἐνδιεφέροντο γιά τό πῶς νά ὑποτάξουν λαούς μέ τή συντριβή, τή θυσία, τόν αφανισμό τους χάριν τῆς ἀτομικῆς δόξης καί τοῦ πλουτισμοῦ ἀπό τίς λεηλασίες καί τίς ἀρπαγές τῶν ἀγαθῶν τοῦ ἡττημένου, ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς καλεῖ τούς λαούς νά πολεμήσουν κατά τοῦ ἐσωτερικοῦ ἐχθροῦ, τοῦ ἑαυτοῦ τους, τῶν προσωπικῶν παθῶν πού φωληάζουν στήν καρδιά τοῦ κάθε ἀνθρώπου, τοῦ κάθε λαοῦ,

πρός ἀπελευθέρωσιν τῆς ψυχῆς πού τούς εἶναι δεσμία, ὁπότε οἱ ἄνθρωποι δέν θά ἠναγκάζοντο νά ἐγείρουν πολέμους ἐναντίον ἀλλήλων, οὔτε καί θά ἐχρειάζοντο στρατηγοί, συντεταγμένοι καί ἠσκημένοι γιά πόλεμο στρατοί, σφαγές ἀνθρώπων ἀπό ἀνθρώπους, οὔτε καί δικαστήρια καὶφυλακές, οὔτε ἐξευτελισμός τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας, οὔτε κάν θά ὑπῆρχον καχυποψίες, καί πονηρίες καί σκοτάδια καί παραλογισμοί καί παντός εἴδους ἠθικές ἀθλιότητες πού δέν ταιριάζουν στά παιδιά τοῦ Θεοῦ.

«Μετανοεῖτε!», εἶναι φωνή ἀποκαλυπτική ὑπάρξεως μιᾶς πολλαπλῶς ἀσυμφόρου γιά τήν γαλήνη τῆς ψυχῆς καί τήν εὐτυχία τοῦ ἀνθρώπου καταστάσεως. Οἱ πρό τοῦ Ἰησοῦ πνευματικοί ἡγέται τῶν λαῶν δέν τοῦ ὡμίλησαν ποτέ περί ὑπάρξεως τοιούτου ἐχθροῦ πού ἐφώληαζε στά στήθη μορφωμένων καί ἀμορφώτων, αὐτῆς τῆς αἰτίας καί τῶν κοινωνικῶν ἀδικιῶν καί ἀνωμαλιῶν. Ἔτσι κάτω ἀπό τό πέπλο τῆς ἀγνοίας καί τῆς ἀμαθείας οἱ ἄνθρωποι ἐστρέφοντο κατ’ ἀλλήλων πιστεύοντες πεπλανημένως ὅτι ὁ ἐχθρός των εὑρίσκετο ἐκτός τοῦ ἑαυτοῦ των. Ποτέ πνευματικοί ὁδηγοί καί δάσκαλοι τοῦ λαοῦ πού καί ἀπό αὐτόν τό λαό ἐτρέφοντο καί ἐδοξάζοντο, δέν ἔβαλαν τό δαχτυλάκι τους στόν τύπον τῶν ἥλων, ἐπάνω σ’αὐτή τήν αἰωνίως πυορροοῦσα πληγή, ἡ ὁποία ἀσφαλῶς καί τούς ἴδιους ἠνόχλει καί ποτέ, κι’ ἄν διεπίστωναν τήν ὕπαρξί της, δέν ὑπέδειξαν τά μέσα τῆς ἐπουλώσεως καί τῆς θεραπείας. Συσκιασμένως καί ἀορίστως φιλοσοφοῦντες καί ἠθικολογοῦντες οἱ φιλόσοφοι καί ἀρχηγοί τῶν φυσικῶν θρησκειῶν τοῦ Βούδδα, τῶν Βραχμάνων, τοῦ Πανθεϊσμοῦ τῆς Ἐπιστήμης κλ.π. ὡς σκοτεινοί ἄνθρωποι, πλέοντες σέ πελάγη τῆς ἀγνοίας μέ τάς ὁμιχλώδεις θεωρίας των δέν ὡμίλησαν ξάστερα πρός τούς λαούς. Γι’ αὐτό καί πλῆθος ἑκατομμυρίων καί σήμερα ἀγνοεῖ ποιός ὁ σκοπός καί ὁ προορισμός τῆς ζωῆς τοῦ σκεπτομένου ἀνθρώπου. Ὅλοι τους σταματοῦν στό χοιρῶδες: στά λαρύγγια, στό στομάχι, στά ἔντερα, στά ὑπογάστρια καί ……. τέρμα στόν τάφο! Γιατί, ποιά φιλοσοφία, καί ποιά ὑλιστική κοσμοθεωρία ὕψωσε τόν ἄνθρωπο, τό πνεῦμα του ἐπάνω ἀπό τή μαγαρισμένη, ὅπως κατήντησε, γῆ, καί ποιό, ἔξω ἀπό τή Χριστιανική Θρησκεία τοῦ Ἐσταυρωμένου, σύστημα, ἐδίδαξεν ὅτι ἡ εὐτυχία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι θέμα πίστεως καί ὑποταγῆς στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ταύτισι τῆς ἀνθρωπίνης βουλήσεως μέ τή Βούλησι τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀνάγκη τῆς αὐτοαγωγῆς μέ μιά εσωστρέφεια ὑπό τό βλέμμα του καί τό φωτισμό του; Καί ποιός διέγνωσε ὅτι τό κακό σάν προσωπική, ἀτομική ἀσθένεια τοῦ καθενός, ἀπαιτεῖ, ἐπιβάλλει μέσα θεραπείας πρός καθαρμόν, ἤ ὅτι ἀπαιτοῦνται συνειδητοί ἀγῶνες καί προσωπικές θυσίες κατά τήν εὐαγγελικήν ὑπόδειξι; Σοφιστεῖες, δικολαβίες, ἀνοησίες μέ φραστικά, ὡραῖα περιβλήματα, ἀγνωστικισμοί, βλακώδεις δογματισμοί τοῦ περιβόητου «Αὐτός Ἔφα» καί πλέον οὔ, χωρίς καμμιά αὐθεντία. Ποιός ἠρέμησεν ἀπό τούς ἀπίστους, ἐγωιστάς καί ἀθέους, ἐκτός τῶν τελείως πεπωρωμένων καί τῶν τρελλῶν πού αὐτοανεκηρύχθησαν εἰς θεούς γιά νά καταλήξουν στό τέλος τῆς ζωῆς των τραγικά στήν αὐτοκτονία ἤ στά Φρενοκομεῖα;

«Οὗτος ἐστιν, αὐτοῦ ἀκούετε!» Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Στρατηγός σας, ὁ Ὁδηγός σας, ὁ Λυτρωτής σας καί κανείς ἄλλος, καί «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία· οὐδέ γάρ ὄνομα ἐστιν ἕτερον ὑπό τόν Οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις, ἐνῶ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς». Πραξ. δ’ 12. Μέ τήν ἀπόλυτη πειθαρχία στό Χριστό καί τή συμμόρφωσι πρός τίς ἐντολές του τά μέλη τῶν πρώτων χριστιανικῶν αἰώνων ἀπέδειξαν ὅτι καί τό σκότος μέ τή Χάρι τοῦ Χριστοῦ διαλύεται καί οἱ ἠθικές πληγές θεραπεύονται, καί ἡ ἀτομική ἀναγέννησις ἐπιτυγχάνεται καί ἡ κοινωνική ἰσορροπία προβάλλεται σάν γεγονός κατορθωτό. Καί ὅμως ἡ ἀνθρωπότης ἀγκαλιάζει καί σήμερα τούς ψευδομεσσίες, τούς ψεῦτες, τούς ὑποκριτές, καί ὅλους ἐκείνους πού δέν ἔχουν τό θάρρος καί τόν ἀνδρισμό νά εἴπουν τήν ἀλήθεια καί νά ὁμολογήσουν τήν αἰτία τῆς κακοδαιμονίας τῶν λαῶν πού τούς ψηφίζει, τούς δοξάζει καί τούς πλουτίζει. Καί ἐφτάσαμε στό κατάντημα νά πιστεύουμε ὅτι ὁ ὑλισμός τοῦ μαρξισμοῦ, γέννημα ἑνός ἀλήτου Ἑβραίου τεταραγμένης διανοίας, θά λύσῃ τό πρόβλημα τῆς δυστυχίας μέ τό ……λεπίδι!

Εἰκόνα ἀπὸ: wikipedia.ru

γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς  Μέλιας»