Μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτῃ Χριστοφόρου Ἀθ. Καλύβα Ἱεροκήρυκος

το έστειλε στο σπιτάκι ο κ.Ιωάννης Παναγιωτόπουλος

Σπορεύς – Σπόρος – Χωράφι

 Βγήκε ο σπορεύς σαν γεωργός το σπόρο του να σπείρη
Φθινοπωριάτικο πρωί. Ευλογημένη ημέρα
Με προσμονή συγκομιδής, με μια κρυφή ελπίδα
Του θερισμού. Και πέταγε ο νούς του στον αιθέρα.

Αλλ’ όπως ήταν φυσικό πολλά κουκιά από στάρι
Ξέφυγαν και επέσανε στο δρόμο. Πατηθήκαν
Και τα πουλιά του ουρανού εκεί σαν μαζευτήκαν
Τα έφαγαν. Και η ζημιά διπλή ήταν. Να μην πάρη
Ο γεωργός για αμοιβή ούτε σπυρί για δείγμα

Άλλα σπυριά επέσανε σ’ ένα πετρώδη τόπο
Ξεράθηκαν στη φύτρα τους. Δεν πλήρωσαν τον κόπο
Γιατί τους έλειπε η νοτιά. Κι έτσι κι’ αυτά χαθήκαν
Άλλα σπυριά μπλεχτήκανε με αγκαθιών το σπόρο
Και πνίγηκαν σαν φύτρωσαν κι’ αυτά απ’ τα ζιζάνια
Κι’ έτσι ο σπόρος του σταριού πήγε κι’ αυτός χαμένος
Όμως στη γή τη γόνιμη έπεσε ο άλλος σπόρος
Και ρίζωσε, και φύτρωσε κι’ έδωσε τον καρπό του
Με πολλαπλάσια απόδοσι αυτός στον Κύριό του.

Κι’ είπε ο Χριστός στους μαθητές: ο σπόρος είναι ο λόγος
Του Θεού Λόγου πόστειλε ο Πατέρας να τον σπείρη
Μέσ’ στις ανθρώπινες καρδιές που μοιάζουν με χωράφια
Πού όλα τους είναι έτοιμα σπαρτό για να δεχτούνε
Ο σπόρος πεντακάθαρος μα οι καρδιές διαφέρουν
Σαν το χωράφι και αυτές που άλλοτε έχει πέτρες
Άλλοτε σπόρια αγκαθιών, άλλα ταρατσωμένα

Όσες καρδιές είναι σκληρές, όσες είναι γεμάτες
Με σπέρματα της πονηριάς και της κακοηθείας
Δεν δέχωνται τα λόγια μου. Δούλοι της αμαρτίας
Τον απωθούν και χάνονται. Όμως βρίσκουν και τόπο
Γόνιμο στις καλές καρδιές κι’ ευδικιμεί πλουσίως
Και ο σπορέας του καλού θερίζει και τον τόκο.

Πηγή: Τό βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἄθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ», (1980) (Λουκάη’ 5 – 15)(σελ. 376)

Εικόνα από: ayearofbeinghere

για το «σπιτάκι της Μέλιας»

violet flower smiley