Τι να πρωτογράψεις εκ του μακρόθεν για την φονική πυρκαγιά που άφησε πίσω της νεκρούς, δεκάδες αγνοούμενους, μαύρη γη κι αποκαΐδια;
Σπίτια, κόποι μιας ζωής στάχτες, συγκλονιστικές οι μαρτυρίες διασωθέντων σου κάνουν το στομάχι κόμπο.
Πυροσβέστες, εθελοντές, δίνουν τη μάχη τους με την φωτιά που παρελαύνει και σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα της.
Εγκλωβισμένοι άνθρωποι, βρίσκουν φρικτό θάνατο περικυκλωμένοι από τη φωτιά, αγκαλιασμένοι σωροί μαρτυρούν την φρίκη και την αγωνία τους.
Κι όμως, αυτές τις στιγμές πένθους και θρήνου κάποιοι έβγαλαν τα καρφιά και τα σφυριά και άρχισαν να χτυπούν την κεφαλή της Εκκλησίας.
Ευθύνεται, λένε, για αδιαφορία, για λανθασμένες αποφάσεις και επειδή δεν καλεί τον λαό σε «συλλογική μετάνοια», (κάτι σαν την ναζιστικής εμπνεύσεως «συλλογική ευθύνη»).
Γι αυτό μας τιμώρησε ο Θεός…
Ποιος ορίζει δικαστές αυτές τις ώρες;
Είναι δυνατόν κάποιοι να κρατούν στην αγκαλιά τους τα απανθρακωμένα σώματα των ανθρώπων τους και κάποιοι να «εξηγούν» ότι επειδή δεν μετανοεί η κεφαλή της Εκκλησίας και το αμαρτωλό ποίμνιο ο Θεός τιμώρησε φρικτά αθώους ανθρώπους;
Ξαφνικά ο Θεός μου, έγινε Θεός εκδίκησης και συνετισμού…
Συγχωρέσετε με, αλλά μάλλον εγώ σε άλλο Θεό πιστεύω!
για το «σπιτάκι της Μέλιας»
6 Σχόλια
Comments feed for this article
25 Ιουλίου, 2018 στις 12:42 μμ
Κων/νος
Καλημέρα σας. Βοήθειά μας η Αγία Θεοπρομήτωρ Άννα και οι υπόλοιποι Άγιοι που εορτάζουν σήμερα.
Αφού σας συγχαρούμε αφενός για την ευαισθησία μας, θέλαμε να μοιραστούμε κάποιες σκέψεις μας μαζί σας.
Είναι βέβαια τελείως ακατάλληλη στιγμή να κάθεται κανείς να ψάχνει φταίχτες και να κουνάει το δάχτυλο ακόμη και σε αυτούς που πραγματικά φταίνε. Καλύτερο θα ήταν με τις τόσες υφιστάμενες ανάγκες να βοηθηθούν οι πληγέντες παντοιοτρόπως, να Προσευχηθούμε με πόνο και ταπείνωση και τέλος πάντων να πει κανείς ό,τι έχει να πει αφού περάσουν αρκετές ημέρες (ή καλύτερα εβδομάδες) και οι πληγές έχουν επουλωθεί κάπως.
Ο Θεός βέβαια δεν τιμωρεί. Μπορεί όμως να αφήσει πράγματα να μας συμβούν που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα επέτρεπε ή τέλος πάντων θα επέτρεπε υπό κάπως καλύτερες συνθήκες. Δεν είναι κακό να πούμε την αλήθεια, ότι δηλαδή έχουμε ξεφύγει από το θέλημά του με διάφορους τρόπους, έχουμε κάνει την αποστασία «σημαία» και δεν προσευχόμαστε καν έστω 10 λεπτά την ημέρα ενώ όταν μας έρθει κάτι καλό ένα «Δόξα Τω Θεώ» δεν λέμε! Η δε κεφαλή της Εκκλησίας έχει άμεση σχέση με όλα αυτά, διότι όπως μας υπενθυμίζει ο Αγ. Αναστάσιος Σιναΐτης ο Θεός μας δίνει άρχοντες (και Εκκλησιαστικούς) σύμφωνα με τις καρδιές μας.
Βέβαια, επίσης σημαντικό είναι ό,τι λέμε για όλα αυτά να το λέμε με τρόπο που μπορεί να καταλάβει και να «πέψει» ο καθένας που το ακούει και να μην τον απωθεί ο λόγος μας αλλά να τον γλυκαίνει και να τον οικοδομεί.
Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία.
25 Ιουλίου, 2018 στις 1:03 μμ
Μέλια
Να είστε καλά, σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο.
Καλή σας μέρα και καλή δύναμη!
25 Ιουλίου, 2018 στις 1:41 μμ
Areti Andreou
Γιατι παντα το κακο που κανει ο ανθρωπος και ο διαβολος το ριχνουν πανω στον Θεο;;; Ευχομαι ο Χριστος να χαρισει σε ολα τα θυματα την αιωνια απολαυσει του Παραδεισου, να ειναι μαζι και να χαιρονται εκατομμυρια φορες περισσοτερο απο οτι πονεσαν εδω στην γη.
25 Ιουλίου, 2018 στις 1:49 μμ
Μέλια
Δυστυχώς όλα τα ρίχνουμε στον Θεό και πάντα στα δύσκολα ζητάμε τη βοήθειά Του!!
25 Ιουλίου, 2018 στις 7:02 μμ
Φανή
Καποτε ο Μεγας και Αγιος Αντωνιος ρωτησε προβληματισμενος το Θεο για τα αδικα και τις συμφορες του κοσμου. Ελαβε τη πληροφορια οτι δε συμφερει τη ψυχη του να γνωριζει πως λειτουργει και «σκεφτεται» ο Θεος…..
Παντως δογμα της Ορθοδοξιας ειναι οτι ο Θεος παιρνει τον ανθρωπο στη καλλιτερη του ωρα που μονο Εκεινος τη γνωριζει αφου βλεπει τη ζωη του ανθρωπου χωρις τον περιορισμο του χρονου. Αν δηλαδη ειναι στη καλυτερη περιοδο η στιγμη για να κερδισει τον Παραδεισο, την αιωνια ζωη και μακαριοτητα. Αν πχ καποιο αθωο παιδακι βλεπει οτι ως ενηλικας δεν θα σωθει, το παραλαμβανει κοντα Του ως αθωο και το σωζει στην αιωνιοτητα. Το ιδιο ισχυει και αν βλεπει οτι καποιος θα περιπεσει σε καποιο αμαρτημα που θα του στερησει τη καλη του καταταξη (απλοικα το λεω). Τον παιρνει πριν το διαπραξει λογω η πνευματι…..
Ακομα και αν ειναι να κολαστει και εκει υπαρχουν….διαβαθμισεις, το εχει διαβεβαιωσει ο ιδιος ο Κυριος: «εν τη οικια του Πατρος μου, πολλαι μοναί εισί». Δηλαδη δεν πανε ολοι στον ιδιο τοπο, υπαρχουν διαφορετικες κρισεις για τον καθενα. Βεβαια το θεμα αυτο εχει πολυ πνευματικο βαθος και δεν ειναι εδω ο καταλληλος τοπος.
Ο Θεος ευλογει τη ζωη μας και τη παραμονη μας εδω αλλα με στοχο να βγαλουμε το σωστο εισιτηριο για το που θα παμε τελικα, στην αιωνια ζωη που βρισκεται κοντα Του.
Ο πολυς κοσμος αγνοει βασικα δογματα της εκκλησιας μας, ειναι γενικα ακατηχητος και εκει βρισκω και την ευθυνη των κληρικων που σ αυτον τον τομεα υστερουν πολυ. Βεβαια υπαρχουν φωτεινες εξαιρεσεις που αν ενδιαφερθει κανεις τις βρισκει σ ολη την Ελλαδα.
Αυτες τις διδασκαλιες δεν τις λεμε βεβαια σε ανθρωπους που πενθουν η βρισκονται στο μεσο μιας τραγωδιας. Η διακριση σ αυτα τα θεματα ειναι μεγιστο προσον, καλο ειναι ομως ο ανθρωπος να τα γνωριζει ωστε να μπορει ν αντιμετωπιζει τα δυσκολα της ζωης και να μην απελπιζεται γιατι η απελπισια ειναι διαβολικη κατασταση και οχι Χριστιανικη.
Τωρα πιο ρεαλιστικα μιλωντας ο Θεος μας εχει δωσει και το μυαλο ωστε να κρινουμε και το αυτεξουσιο ν αποφασιζουμε. Αν εμεις δεν κανουμε καλη χρηση αυτων των χαρισματων δεν φταιει ο Θεος διοτι το αυτεξουσιο δεν το παραβιαζει, μ αυτο το χαρισμα επλασε τον ανθρωπο.
Τα ανθρωπινα λαθη πολλες φορες τα χρεωνουμε στο Θεο.
Το «καθαρο» θελημα του Θεου και το » κατ οικονομιαν» θελημα Του ειναι ενα θεμα που δεν αναπτυσσεται σ ενα σαιτ, οσο φιλοξενο κι αν ειναι.
25 Ιουλίου, 2018 στις 7:10 μμ
Μέλια
Τη θέση μου για την «απραξία» της εκκλησίας την έχω δηλώσει με αναρτήσεις στο «σπιτάκι», όμως αυτές τις τραγικές στιγμές, είναι «κάπως» για να τα χρεώνουμε στον Θεό.