π.Λίβυος
Είναι σκληρό να κοιτάς τον ουρανό, να μιλάς στο Θεό, και να αισθάνεσαι την απόλυτη σιωπή.
Να νιώθεις μοναξιά που σκοτεινιάζει κάθε κύτταρο της ύπαρξης σου.
Εκείνη την στιγμή δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Νιώθεις θλίψη και πλήρη ακινησία. Καμία όρεξη για ζωή.
Μα και η πίστη σου χαμένη σε μαύρες σκέψεις και θύελλες λογισμών.
Όμως, να θυμάσαι, μετά από λίγο καιρό ίσως και χρόνια, με τα ίδια μάτια, θα κοιτάς τον ουρανό και πάλι, και θα λες στο Θεό:
«Σε ευχαριστώ Θεέ μου που δεν με άκουσες τότε και δεν έκανες αυτά που σου ζητούσα.
Σε ευχαριστώ όπως λέει και ένας φίλος μου, «που με άφησες να καταστραφώ και βρήκα τον εαυτό μου».
Πηγή: παπα Λίβυος
αντί να σκέφτεσαι ζήσε…
Εικόνα από:favim
2 Σχόλια
Comments feed for this article
12 Σεπτεμβρίου, 2016 στις 1:10 μμ
Φανή
Πολλοι εχουν ζησει την Θεοεγκαταλειψη που βεβαια δεν σημαινει οτι ο πανταχου παρων Θεος μας εγκαταλειπει. Απλα επιτρεπει να βιωσουμε την στερηση Του εντονα, τοσο που θεωρουμε οτι μας εγκατελειψε. Ειναι παντα προς το συμφερον μας οπως σημειωνει ο γεροντας Σωφρονιος του Εσσεξ, παρουσιαζοντας τον Αγιο Σιλουανο οταν βιωσε παρομοια κατασταση να αναφωνει προς το Θεο: «εισαι αδυσωπητος» και μολις το ξεστομισε μετα απο πολυ καιρο ….ξηρασιας, ειδε μπροστα του τον ιδιο τον Κυριο. Ουδεποτε, μαρτυρει ο Αγιος, θα ξεχνουσε τη γλυκυτητα του βλεμματος του και τη καλωσυνη που σκορπιζε η ματια που επεσε απανω του. Ολη τη μετεπειτα ζωη του ο Αγ. Σιλουανος θα προσπαθουσε να αξιωθει να πλησιασει παλι τον Κυριο για να γευτει αυτη την υπεροχη αισθηση χαρας και πληροτητος και αυτη του η προσπαθεια τον εφτασε στην ….αγιοτητα!
Ο,τι πραττει ο Κυριος, ακομα κι αν κατ αρχας φαινεται σκληρο, ειναι ΠΑΝΤΑ για το συμφερον μας και ολα ειναι «καλα λιαν».
12 Σεπτεμβρίου, 2016 στις 2:21 μμ
Μέλια
«Δώσε μου κι άλλα Θεέ μου, αντέχω» έλεγε η μητέρα μου καλή της ώρα.
Καλό σου μεσημέρι Φανή μου!