Ο άνθρωπος, η κορωνίδα της δημιουργίας, έχει μέσα του το επικίνδυνο δώρο της ελευθερίας.
Γι’ αυτό και ο ίδιος είναι επικίνδυνος και κουραστικός για όλα τα συστήματα και τις θεωρίες.
Σωτηρία του δεν είναι η έξωθεν παροχή αγαθών.
Δεν μπαίνει ο άνθρωπος σε κατασκευασμένο από τρίτους παράδεισο.
Ο παράδεισος, ως έκπληξι ζωής, ανατέλλει από τον κάθε έναν άνθρωπο: «Η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστιν».
Μέσα στον άνθρωπο κυοφορείται το θαύμα του ‘εξαίφνης’, η αλλαγή, η έκπληξι, ο αιφνιδιασμός.
Μπορεί να μετανοήσει, να μεταμορφωθή, να αλλάξη νου και μορφή. Σου επιφυλάσσει εκπλήξεις.
Μπορεί ο έσχατος να γίνει πρώτος και ο πρώτος έσχατος.
Δεν προδιαγράφεται η ζωή του. Δεν υπολογίζεται η αξία του.
Είναι ένα ον εν εξελίξει. Βρίσκεται εν πορεία.
Μένει πάντοτε ο ίδιος, γινόμενος εξ ολοκλήρου άλλος θεία χάριτι.
[Αρχιμ. Βασιλείου. Λειτουργικός τρόπος. Ι. Μ. Ιβήρων 2004]
.
Πηγή: «Λίθοι ιάσπιδες κρυσταλλίζοντες»
Εικόνα από:life.stdnt.uk
2 Σχόλια
Comments feed for this article
22 Ιουλίου, 2016 στις 11:29 μμ
momyof6
«Ο παράδεισος, ως έκπληξι ζωής, ανατέλλει από τον κάθε έναν άνθρωπο»
πολύ ωραίο κείμενο…
καληνύχτα, Μέλια μου, καληνύχτα αγαπημένο Σπιτάκι
22 Ιουλίου, 2016 στις 11:41 μμ
Μέλια
Καλή σου νύχτα Αλεξία μου καλή ξεκούραση, ο Θεός μαζί μας!