Ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ θεριστὴς ἀνήκει στοὺς Ὀρθοδόξους Ἁγίους τῆς Δύσεως τοῦ 11ου αἰῶνος. Ἡ καταγωγή του ἦταν ἀπὸ τὴν Καλαβρία, ἀπὸ τὸ Κουρσάνο κοντὰ στὸ Στῦλο. Τόπος ὅμως τῆς γεννήσεώς του ἦταν πιθανῶς τὸ Παλέρμο τῆς Σικελίας.

Ἐκεῖ βρέθηκε ἐγκυμονοῦσα ἡ μητέρα του Καλλίστη, συρομένη αἰχμάλωτη ἀπὸ Σαρακηνοὺς πειρατές. Καὶ ἐκεῖ τὸν γέννησε μέσα στὸ χαρέμι ἑνὸς φημισμένου μουσουλμάνου.

Ἡ πιστὴ μητέρα φρόντισε μὲ αἴσθημα εὐθύνης νὰ γαλουχήσει τὸ μικρό της σπλάχνο μὲ τὰ νάματα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ νὰ τὸ καθοδηγήσει σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ τὸ μικρό της παιδὶ δεχόταν μὲ δίψα τὴ θεία διδασκαλία.

Καθὼς μεγάλωνε, ποθοῦσε μὲ λαχτάρα νὰ βαπτισθεῖ καὶ νὰ γίνει Χριστιανός. Γι’ αὐτὸ σὲ ἡλικία 14 ἐτῶν ἔφυγε κρυφὰ μόνος του καὶ ἦρθε στὴν Καλαβρία, στὸν τόπο τῶν προγόνων του. Ἐκεῖ ὁ μικρὸς ἔφηβος συναντήθηκε μὲ τὸν τοπικὸ Ἐπίσκοπο.

Τοῦ ἐξέφρασε τὴν ἐπιθυμία του. Καὶ ἀφοῦ ὁ Ἐπίσκοπος ἐξακρίβωσε τὴν ἁγνότητα τῶν προθέσεών του, τὸν κατήχησε καὶ τὸν βάπτισε δίδοντάς του τὸ ὄνομα Ἰωάννης.

Τὸ ὄνομα τοῦ μεγάλου ἀσκητῆ τῆς ἐρήμου τοῦ Ἰορδάνη, τοῦ Τιμίου Προδρόμου, συγκινοῦσε ἀφάνταστα τὸν Ὅσιό μας.

Μέ πολλὴ εὐλάβεια ἀσπαζόταν τὴν ἱερὴ εἰκόνα του καὶ ἐπιθυμοῦ σε βαθιὰ νὰ ἀκολουθήσει τὸν μοναχικὸ βίο. Μὲ ὑπόδειξη τοῦ Ἐπισκόπου ὁ Ὅσιος ἦλθε στὸ ὄρος Κονσολίνο σὲ κάποιο ἀρχαῖο μοναστήρι.

Ἐκεῖ δύο εὐλαβεῖς ἀσκητές, ὁ ὅσιος Ἀμβρόσιος καὶ ὁ ὅσιος Νικόλαος, ἐμύησαν τὸν Ἰωάννη στὴν ὀρθόδοξη ἀσκητικὴ ζωή. Ὁ ὅσιος Ἰωάννης, ἀφοῦ παρέδωσε στοὺς πτωχοὺς τὸν πλοῦτο ποὺ βρῆκε κρυμμένο στὸ πατρικό του σπίτι, ἀφοσιώθηκε ἀπερίσπαστος στὴν ἐν Χριστῷ ἄσκησή του.

Ἀσκοῦσε ἀγόγγυστη ὑπακοὴ στοὺς προεστῶτες, ἐργαζόταν τὰ διακονήμα τα μὲ χαρὰ καὶ προσευχόταν ἀδιάλειπτα.

Δὲν παρέλειπε ὅμως καὶ τὸ καθῆκον τῆς ἀγάπης πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Ὁ Ἰωάννης ἦταν φύση καλοσυνάτη καὶ στοργική.

Ἔδειχνε ἰδιαίτερη προθυμία νὰ βοηθεῖ τοὺς πτωχοὺς χωρικοὺς στὰ χωράφια στὸ θερισμὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ καλοκαιριοῦ.

Ὁ Συναξαριστὴς μᾶς ἀναφέρει καὶ ἕνα παράδοξο γεγονός.

Συνέβη κάποτε ὁ ὅσιος Ἰωάννης νὰ ἐπισκεφθεῖ σὲ ὥρα θερισμοῦ χωρικοὺς στὰ χωράφια τους.

Καὶ μὲ καλοσύνη τοὺς πρόσφερε λίγο φαγητὸ καὶ λίγο κρασί. Καθὼς δὲ ξεκουράζονταν οἱ χωρικοί, ξέσπασε καταιγίδα καὶ αὐτοὶ ἔτρεξαν νὰ ἀσφαλισθοῦν. Ὅταν ἐπέστρεψαν λίγο μετὰ στὰ χωράφια τους, ἀντίκρισαν ἔκπληκτοι ἕνα θαῦμα: ὅλο τὸν καρπὸ θερισμένο καὶ ἀσφαλισμένο σὲ δεμάτια!

Τί εἶχε συμβεῖ; Ὁ Ἰωάννης εἶχε προλάβει, πρὶν ξεσπάσει ἡ πρωινὴ αὐτὴ καταιγίδα, μὲ τρόπο ταχύτατο – θαυματουργικὸ νὰ θερίσει καὶ νὰ δεματίσει τὸν καρπό. Στὸ θαῦμα ἀκριβῶς αὐτὸ ὀφείλεται ἡ προσωνυμία του «θεριστής».

Ὁ Ὅσιος ἔκτισε μεγαλύτερο μοναστήρι στὸ ὄνομα τῆς «ἁγίας μητέρας τοῦ Θεοῦ». Καὶ ὑπῆρξε ὁ ἴδιος κτήτοράς του καὶ ἡγούμενος μὲ μεγάλο κύρος. Ἔδινε πρῶτος τὸ παράδειγμα ἑνὸς καλοῦ ποιμένος ποὺ φρόντιζε μὲ θυσία καὶ ἀνιδιοτέλεια γιὰ τὰ λογικά του πρόβατα –τοὺς μοναχούς του.

Ζοῦσε μὲ πολὺ μεγάλη ἐγκράτεια καὶ νήψη καὶ ἐπιτελοῦσε θαύματα θεραπείας πολλῶν ἀσθενῶν μὲ τὴ δύναμη τῆς θερμῆς προσευχῆς του.

Ὁ ὅσιος Ἰωάννης ἐκοιμήθη εἰρηνικὰ σὲ ἡλικία περίπου 75 ἐτῶν. Μετὰ τὴν κοίμησή του ἡ Μονὴ μετονομάσθηκε σὲ Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Θεριστοῦ καὶ παρέμεινε σὲ ἀκμὴ μέχρι τὸν 17ο αἰώνα.

Στὶς ἡμέρες μας στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Καλαβρίας συντελεῖται μιὰ ἀναγέννηση τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἂς δέεται ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ θεριστής, ὥστε ἡ ἱερὰ Μονή του – ποὺ σήμερα ἀνακαινίζεται – ποτὲ νὰ μὴν ὑποταχθεῖ στὸ σκοτάδι τοῦ Παπισμοῦ, ἀλλὰ νὰ μεταδίδει στὴν πλανεμένη Δύση ἀνόθευτο τὸ φῶς τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καὶ πολλοὺς προσκυνητὲς καλοπροαίρετους Ρωμαιοκαθολικοὺς νὰ μεταστρέφει καὶ νὰ ὁδηγεῖ στὴν ἀληθινὴ Ὀρθόδοξη Πίστη πρὸς δόξαν τοῦ Κυρίου Παντοκράτορος.

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τὴς Μέλιας»

«Ο ΣΩΤΗΡ»

Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό
Τεῦχος 1995- 15 Φεβρουαρίου 2010

Εικόνες από: Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν/ Ορθόδοξος Συναξαριστής

violet flower smiley