Στην ψυχή του ήρωα της Ελληνικής μας Επανάστασεως, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ζούσαν γενιές ολόκληρες παλικαριών. Ο πατέρας του και οι πρόγονοί του ήταν ξακουστοί για τη γενναιότητά τους, και τα βουνά και οι λαγκαδιές αντιλαλούσαν τα κατορθώματα των Κολοκοτρωναίων:

« Του Λεωνίδα το σπαθί,

Κολοκοτρώνης το φορεί.

Τούρκος αν το ιδεί λαβώνει

και το αίμα του εχθρού παγώνει».

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε στα 1843 και η Δημοτική Μούσα τραγούδησε τη λεβεντιά του και τα κατορθώματά του.

«Τι έχουν της Μάνης τα βουνά οπού ’ναι βουρκωμένα;

Καν ο βοριάς τα βάρεσε καν η νοτιά τα πήρε;

Μηδέ ο βοριάς τα βάρεσε, μηδ’ η νοτιά τα πήρε,

Παλεύει ο καπετάν- πασάς με τον Κολοκοτρώνη».

.

Η πίστη του για την ελευθερία ήταν μεγάλη. Διάβασε ένα μήνυμά του στον Ιμπραήμ:

«Όχι τα κλαριά να μας κόψεις, όχι τα δέντρα, όχι τα σπίτια, που μας έκαψες, μόνο πέτρα στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμε.

Τι να δένδρα μας αν τα κόψεις, η ίδια γης που τα έθρεψε μένει δική μας και τα ματακάνει.

Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, πάντα θα πολεμούμε.

Μην ελπίζεις πως τη γη μας θα την κάμεις δική σου».

.

Και μερικά ανέκδοτα από τη ζωή του Κολοκοτρώνη

Όταν γινόταν η περίφημη μάχη στα Δερβενάκια που κατέληξε στην πανωλεθρία του Δράμαλη, ένας νεαρός τσοπάνος καθόταν ακουμπισμένος στη γκλίτσα του και κοίταζε περίεργος τον πόλεμο.

Ο Κολοκοτρώνης τον είδε σε μια στιγμή και του λέει:

-Τι στέκεσαι και βλέπεις, και δεν πας και συ να πολεμήσεις, βρε Έλληνα;

-Δεν έχω άρματα, καπετάνιο!

-Έχεις την γκλίτσα σου. Όπλο είναι κι αυτή. Άντε πήγαινε να σκοτώσεις κανένα Τούρκο, να πάρεις τα άρματά του ν’ αρματωθείς και τα ρούχα του για να ντυθείς.

-Τρέχω, καπετάνιο!

Κι αμέσως, αδράχνοντας τη γκλίτσα του, τρέχει κι ανακατώνεται με τους πολεμιστές.

Το ίδιο βράδυ, το τσοπανόπουλο, καλοντυμένο και αρματωμένο στην εντέλεια, ήρθε και στάθηκε επιδεικτικά μπροστά στο Γέρο του Μοριά.

-Ποιος είσαι συ, βρε Έλληνα; Ρώτησε ο Κολοκοτρώνης.

-Καπετάνιο, δε με γνωρίζεις; Εγώ είμαι που μ’ έστειλες το μεσημέρι να πολεμήσω με τη γκλίτσα και με την ευχή σου έκαμα όπως μου είπες. Σκότωσα Τούρκους και αρματώθηκα!…

.

Μια άλλη μέρα πάλι ο Κολοκοτρώνης τα ‘βαλε με έναν Καρυτινό στρατιώτη – που ήταν κι ανεψιός του- γιατί είχε έρθει από την Ανατολή και δεν είχε ιδέα από πόλεμο!

-Ανάθεμά σε, Ανατολή, είπε. Σου στέλνουμε πέρδικες και μας γυρίζεις κουρούνες!

Ο Κολοκοτρώνης ήταν τόσο σίγουρος ότι η Ελλάδα θα ελευθερωθεί, ώστε συχνά έλεγε: «Ο Θεός έδωσε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω».

(απόσπασμα από το λήμμα : Κολοκοτρώνης Θεόδωρος)

Αντιγραφή  για το «σπιτάκι της Μέλιας»

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΕΤΑΞΑ

Η ΝΕΑ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
ΤΟΜΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
1966-67

Εικόνα από:greekworldhistory

violet flower smiley