Ὁ Διάδοχος Κωνσταντῖνος καὶ ὁ στρατιώτης!

Τὴν παραμονὴ τῆς καταλήψεως τῆς Θεσσαλονίκης, σὲ μιὰ στιγμὴ ἀναπαύσεως, ἕνας στρατιώτης ἦταν ξαπλωμένος μακάρια ἐπάνω στὸ χῶμα.

Ἔξαφνα τοῦ ἐφώναξαν οἱ ἄλλοι:

– Συνάδελφε, σήκω ἀπὸ χάμω. Ὁ ἀρχιστράτηγος ἔρχεται.

Ὁ Διάδοχος!

Ὁ στρατιώτης ἐφαντάσθηκε πὼς τὸν ἐγελοῦσαν καὶ ἀνταποδίδοντας τὰ ἀστεῖα, ὅπως ἐνόμιζε, εἶπε:

– Καὶ πότε θὰ φθάσωμε, Ὑψηλότατε, στὴν Θεσσαλονίκη;

–Ἀπο σᾶς ἐξαρτάται.Ἄν δείξετε τὴν διαγωγὴ, που ἐδείξατε ὡς τώρα, σὲ τρεῖς – τέσσερις ἡμέρες θὰ φθάσωμε!

Ἦτο πράγματι ὁ ἀρχιστράτηγος τότε Διάδοχος Κωσταντῖνος ἕνα βῆμα πίσω ἀπὸ τὸν ξαπλωμένο στρατιώτη καὶ ἀπαντοῦσε χαμογελῶντας στὴν ἐρώτησι, ποὺ εἶχε ἀκούσει.

.

«Ὁ Διάδοχος Κωνσταντῖνος» Ν. Σπανδωνῆς (Διασκευὴ)

.

ΕΥΑΓΓ. Π. ΦΩΤΙΑΔΟΥ – ΗΛΙΑ Π. ΜΗΝΙΑΤΗ- Γ. ΜΕΓΑ – Δ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ Θ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΣΤ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
1955

.

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τὴς Μέλιας»